เลิกกับแฟนที่คบกันมา4ปี รักมากไม่เคยอยากเลิกแต่อยู่ๆแฟนเก่าอีกคนมาวนเวียนทำให้เราไปคิดถึงขึ้นมาทั้งที่ไม่เคยนึก

คำถามตามหัวข้อเลยค่ะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทั้งที่เราโคตรจะรักแฟนเก่าที่คบกับเราล่าสุดก่อนอื่นเราขอเล่าคสพ.เรากับเเฟนเก่าล่าสุดนะคะ เราไม่เคยอยากเลิกไม่อยากลืม ไม่เคยมองใครดีได้เท่าเขาทั้งที่เราเลิกกันค่อนข้างแย่อยู่ เขาบอกว่ารู้สึกกับเราน้อยลงไม่เหมือนเดิมกับเรา เขาเป็นคนที่ติดเพื่อนมากๆกลับบ้านเช้าตลอดคบกับเราแรกๆไม่ได้เป็นหนักขนาดนี้ จนเราเริ่มเห็นแก่ตัวเริ่มงี่เง่าอยากให้เขามีเวลาให้เราบ้าง เราก็ด่าบ้างโกรธบ้างร้องไห้ทุกวันจนมันอาจทำให้เขาหมดรักเราไป เราเสียใจมาตลอดคสพ.ค่อนข้างtoxicมากแต่เราก็รักมากๆเพราะเราชอบไปจำแต่ภาพดีๆเขาในอดีตเรายังยึดติดอยู่ว่าเขาจะดีขึ้น เราให้โอกาสทุกรอบจนสุดท้ายเขาให้ไม่ได้ เขาเลือกที่จะไม่เปลี่ยนเลือกที่จะขอใช้ชีวิตอิสระเขาให้เราออกไปใช้ชีวิตของตัวเองบอกให้เราไปหาเพื่อนเขาอยากอยู่แบบนี้อยากอยู่แบบไม่มีเรา เราไม่รู้ว่าเราทำผิดอะไรขนาดนั้นทั้งที่เราพยายามมองข้ามข้อเสียเขาทุกอย่าง เราขอร้องว่สไม่เลิกได้ไหมเรายอมอยู่แบบนี้ยอมไม่น้อยใจไม่ทะเลาะกับเรื่องที่เขาปรับไม่ได้ สรุปมาอยู่ด้วยกันเขาดูฝืนดูอึดอัดพยายามเอาตัวออกห่างไม่ให้เราโดนตัว เจอกันในบ้านก็ไม่ทักกัน อยู่ด้วยกันนานสุดคือนอนตอน นานสำหรับเราแหละ เราไร้ค่ามากจริงๆแต่เราก็ไม่อยากเสียเขาไป เราไม่เคยพยายามไม่เคยรักใครได้เท่าเขารักที่รักได้เต็มปาก พออยู่ไปมันฝืนเราก็โอเคยอมเจ็บดีกว่ายอมออกมาดีกว่าควรปล่อยเขาไปได้แล้วเหมือนเรายิ่งรั้นจะอยู่เขาก็ยิ่งแสดงออกมาให้เจ็บ แล้ววันนึงเเฟนเก่าเราคนนึงก็มาวนเวียนในชีวิตเราอีกครั้ง ฟอลเรามาจามส่องเราบ่อยๆ ทั้งที่ตัวเขามีเเฟน เคยเจอกันก็มองเราบ่อยมากๆ มันคือความรักวัยเด็กๆอะค่ะเขาก็เด็กมากในตอนที่คบกับเราเขาบอกเราเป็นคนที่ทำให้รู้จักความรัก แล้วเขาก็ดีมากๆนะคะคนนี้เราทำแย่กับเขาไว้เยอะมากๆ ระหว่างที่เราคบกับเเฟน แฟนเก่าคนนี้ก็ตามส่องเรื่อยๆ พอตอนนี้เราไม่มีใครเราไปสนใจเขาแบบงงๆ อยากรู้เรื่องชีวิต ไปเลื่อนดูสตอรี่เก่าๆ ไปส่องเขากลับเรื่อยๆ ทั้งที่ที่ผ่านมาเราใช้คำว่าลืมเขาได้แบบเต็มปาก อยู่ๆกลับมารู้สึกได้ยังไงก็ไม่รู้ อันนี้คือเรากำลังเป็นอะไรเรายังไม่เข้าใจเลย