หนูควรทำยังไงดีคะ กับการโดนรอบข้างว่าเป็นคนกลัวการเข้าสังคม

สวัสดีค่ะะ หนูเป็นเด็กที่กำลังขึ้นวัยมัธยม ​ซึ่งตอนนี้หนูเป็นคนที่ไม่ได้ออกไปไหนเลยค่ะ เพราะเหมือนพลังงานจะหมดตอนออกไปข้างนอก จะออกไปข้างนอกแค่เรื่องสำคัญค่ะ หรือจะออกไปเที่ยว บ้าง นิดหน่อยคือ เดือนนึง2-3ครั้งค่ะ แต่เดือนที่แล้วหนูไม่ได้ไปเลยค่ะเนื่องจากมีสอบเข้า หนูเลยอ่านหนังสืออย่างเดียว แล้วก็สอบติดที่ที่นึงที่ไม่ใช่รร.ที่ฝันไว้ค่ะ แต่หนูดีใจอยู่ เพราะมันตรงข้ามกัน แล้วประเด็นมันอยู่ที่ว่าหลังจากหนูสอบเสร็จหนูก็ไม่ออกมาเลยอย่างที่พิมไว้ข้างต้น แล้วที่นี้ป้าเขาถามว่าทำไมไม่อยากออกไปเที่ยวบ้าง หนูก็บอกว่า เบื่อ ไม่ค่อยอยากจากบ้าน ตอนนั้นหนูก็นึกว่าเขาถามเฉยๆ เพราะหนูไม่ค่อยชอบออกจากบ้านอยู่แล้ว  แล้วเขาก็ถามว่าทำไมล่ะ หนูก็ตอบว่าไม่อยาก ป้าเขาก็บอกว่า มันต้องมีเหตุผลสิ หนูก็บอกว่าไม่อยากก็คือไม่อยาก แล้วเขาก็ถามว่า  แล้วรถประจำจะไปไหม หนูบอกไม่ไป เพราะตอนนี้ไม่อยากแล้ว จริงๆหนูก็อยากบอกป้านี้แหละค่ะว่า มีเพื่อนที่อยู่ตรงข้ามเขารอตอนเย็นๅ หนูเลยจะไปนั่งรอเป็นเพื่อนเขา+เจอเพื่อนเก่าค่ะ แต่หนูไม่กล้าบอก เพราะกลัวเขามาติว่า เห็นเพื่อนสำคัญกว่าครอบครัว ซึ่งหนูเป็นคนที่รักทั้งครอบครัวทั้งเพื่อนค่ะแต่มองเพื่อนว่าเป็นเซฟโซนมากกว่า ก็คือถ้ามีปัญหาจะถามก่อนแล้วเพื่อนตามมา ซึ่งแม่เหมือนที่ปรึกษาของหนูเลยค่ะ แต่เขาไม่ค่อยมีเวลา​ว่างกับหนู  แล้วเขาบอกว่า รู้ไหมว่าเธอกลัวคน หนูก็บอกว่าไม่รู้​ แล้วเขาก็อธิบายบลาๆ ที่มันกับหนูหมดเลย ที่ว่าหนูไม่ออกมาข้างนอกเพราะมีผู้ใหญ่อยู่ เพราะกลัว ไม่กล้าออกมาต้อนรับ แล้วเขาบอกว่าช่วงนี้เป็นหนักกว่าตะก่อน ซึ่งหนูอยากจะบอกว่าที่หนูไม่ออกไปเพราะหนูไมสบายใจ กลัวคนรอบข้างแซว กลัวชมจนเกินไปค่ะ ซึ่งหนูไม่รู้ว่าทำไมหนูไม่ชอบการชม แต่ที่รร.เก่ามันจะมีงานพระราชทานค่ะ ซึ่งจะมีผู้ใหญ่มาดู ซึ่งมันต่างจากภาพลักษณ์อันเก่าของหนูอย่างสิ้นเชิงเลยค่ะ มันแบบกล้าพูด กล้าทำ กล้าแสดงออก ซึ่งทางครอบครัวเขารู้นะคะแต่เขาไม่รู้ว่าหนูทำยังไงค่ะ ซึ่งสต.หนูคิดว่าภาพลักษณ์มันทำให้ดูพัฒนาขึ้นเยอะเลย แต่เขาแทบไม่สนใจภาพลักษณ์นี้เลยแม่เขาก็บอกว่าให้ออกไปข้างนอกบ้าง ไปกินที่ร้าน2ต่อ2แค่เรา2คน ซึ่งหนูเลือกที่จะไม่ไปค่ะ เพราะความรู้สึกไม่สบายใจนี้แหละ หนูไม่รู้หนูมีปมกับการออกข้างนอกมาตั้งแต่เด็กหรือป่าวเพราะตั้งแต่เด็กหนูออกไปข้างนอกบ่อยค่ะ แล้วทีแต่คนชม แซว จนมันเยอะแล้วมันเริ่มขัด จนไม่รู้ว่าตอบยังไงดี แต่จริงๆตอนนี้ ถามว่าหนูถามหรือทำความรู้จักได้ไหม ​ได้นะคะ ข่วงนี้หนูก็เมคเฟรนกับเพื่อนรร.ใหม่ค่ะแต่ยังคุยกับเพื่อนรร.เก่าอยู่แล้วมาวันนี้นี้แหละค่ะ  เขามาหาหนูพร้อมบอกเรื่องการกลัวคนของหนูให้เขาฟัง แล้วให้หนูไปพบจิตแพทย์ ซึ่งหนูต้องตอบว่าไปค่ะ เพราะตอบอย่างอื่นเขาก็ว่าพยายามปฏิเสธใส่ แล้วเขาก็จะบอกว่านี้แหละคืออาการของคนกลัวคน เเล้วมั่วแต่เล่นอินเตอร์เน็ตบลาๆ ซึ่งหนูพยายามจะเถียงแล้วค่ะดต่ไม่ได้พูดออกมา เพราะรู้ว่าเขาเถียงกลับได้หมด หนูก็บอกเขาว่าหนูไม่ได้กลัวคน แต่ถ้าหนูบอกเหตุผลจริงๆไป เขาก็เถียงกลับอยู่ค่ะ หนูก็รู้ค่ะ ว่าเขาพยายามสอนหนูแต่ เหมือนเขาเข้าใจผิดที่เอ่ยมามันไม่ใช่หนูเลย หนูบอกแม่หลายครั้ง แม่เค้าก็ไม่ได้อะไร ก็คือเขาไม่ได้เข้าข้างทั้งสองฝ่าย แต่เขาเรื่องที่มีปัญหาการเข้าสังคมเขาจะเอนไปทางป้า นิดนึง แล้วหนูจะถามพี่ๆเพื่อนๆทุกคนว่า หนูควรทำยังไงดีคะ​