ประสบการณ์รำคาญคนข้างบ้านมาก

เข้ามาเล่าสู่กันฟังได้นะคะ
เรื่องมีอยู่ว่าบ้านเราเป็นบ้านอยุ่ในสวนมีเพื่อนบ้านแค่ฝั่งด้านข้างขวากับตรงข้าม แต่ก็ไม่ได้ไกลกันมากบ้านเราสวนเยอะเลยต้นปาล์มกั้นไว้หน่อย บ้านตรงข้ามไม่มีไรหรอกค่ะมีถนนกั้นด้วย แต่คนที่บ้านๆข้างขวานี่แหละบ้านห่างกันนะ แต่บ้านเขาอยู่เป็นเนินสูงบ้านเราต่ำ ละเวลาจะทำอะไรบ้านข้างๆจะเห็นหมดเลย คือมันจะห้ามคนมองก็ไม่ได้แต่มันก็มองเกินไป บ้านนั้นมี แม่ พ่อ ลูกชาย2คน ละเขาก็มีสวนที่ไว้เลี้ยงวัวติดกับหลังบ้านเราอีก แม่ของบ้านนั้นเขาชอบตะโกนเรียกเราอะค่ะบางทีมันก็ไม่สะดวกเพราะจะทำธุระอะไรหลังบ้านก็โดนทักตลอดเลย ไม่ได้อยากเป็นญาติมิตรไม่ดีนะ แต่มันก็อยากได้เวลาส่วนตัวบ้าง ละลูกชายเขาคนเล็กไม่ค่อยไรเด็กๆน่ารักๆแต่คนโตอะค่ะอายุน้อยกว่าเรา2ปีตอนเด็กๆก็เคยเล่นด้วยกันแต่จู่ๆก็กลายเป็นเด็กแว้นตามประสาวัยรุ่นเด็กเกเรอะค่ะชอบแซวหญิงไปทั่ว ละเราจะทำอะไรไปหน้าบ้านก็โดนเด็กนั่นมองไปหลังบ้านก็โดนแอบมอง บางทีแอบยืนชะเง่อตามมาดูใกล้ๆด้วยนะคะ ไม่ชอบเลยค่ะเหมือนสต็อกเกอร์ คือทุกคนอาจจะคิดว่าเด็กคนนี้มันชอบเรารึเปล่าเพราะเราก็วัยรุ่น เราก็ไม่รู้ค่ะแต่มาทำแบบนี้อึดอัดมากๆ จะเปิดหน้าต่างห้องรับลมก็ไม่ได้โดนจ้องลงมาตลอด เราเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน ออกจากบ้านเวลาขับรถก็จ้องเราแทบไม่ไปไหนเลย เมื่อก่อนไม่อึดอัดเท่าไหร่แต่ตอนนี้อึดอัดมากๆค่ะ ทำไรไม่ได้นอกจากทำใจพอโตขึ้นค่อยย้ายสร้างบ้านใหม่มีครอบครัว ละเราเป็นคนไม่ชอบให้คนมองมากๆพอมาโดนแบบนี้อึดอัดจนจะร้องเลยค่ะ