เมื่อยาน Voyager 1 บินออกจากระบบสุริยะไปเรื่อย ๆ จนถึงระยะกว่า 6 พันล้านกิโลเมตร
นักดาราศาสตร์ชื่อ Carl Sagan ก็เอ่ยปากขอ...
"ให้หันกล้องกลับมามองโลกสักครั้ง ก่อนที่ Voyager จะจากเราไปตลอดกาล"
กล้องก็หันกลับมา และก็ถ่ายภาพหนึ่งเดียวที่เปลี่ยนมุมมองของมนุษยชาติไปตลอดกาล
ภาพนั้น…มีชื่อว่า Pale Blue Dot
ไม่มีทะเล ไม่มีภูเขา ไม่มีเมือง ไม่มีพรมแดน
มีแค่...จุดเล็ก ๆ จาง ๆ สีฟ้าเทา ๆ
ที่ดูเหมือนฝุ่นติดเลนส์ แต่นั่นคือ "โลกของเรา"
ในจุดนั้น มีคุณ มีผม มีแม่ของเรา มีเพื่อนที่เรารัก
มีสงคราม มีศิลปะ มีเพลงรัก มีต้มยำกุ้ง
มีประวัติศาสตร์ทั้งหมดของมนุษย์ รวมไว้ในจุดเล็กเท่าหัวเข็มหมุด
ที่ลอยอยู่กลางสุริยะจักรวาลใหญ่โต
และที่น่าคิดคือ...
ในรัศมีกว่า 100 ปีแสง
ยังไม่มีดาวดวงไหนที่เรายืนยันได้ว่ามี “ชีวิต”
มีแต่เรานี่แหละ ที่หายใจได้ ดื่มน้ำได้ หัวเราะได้ และทะเลาะกันอยู่บนจุดเดียวกันนี่แหละ...
โลกเราอาจไม่สมบูรณ์แบบ
แต่ในจักรวาลที่โหด เย็น มืด และไร้เสียงนี้
โลกคือโอเอซิสที่ยังไม่มีสำเนา
คือดาวที่ดีที่สุด...เพราะมันเป็น "ของเรา"
เพราะฉะนั้น ถ้าคุณยังอยู่ตรงนี้
ยังยิ้มให้ใครสักคนได้ ยังได้ยินเสียงลม ยังดื่มน้ำเย็น ๆ ได้
...นั่นคือสิ่งมหัศจรรย์ที่ไม่มีที่ไหนให้ได้นอกจาก “โลก”
รักษาไว้ค่ะ...จุดสีฟ้าจาง ๆ จุดนี้
เพราะมันคือบ้านเดียวของเราทั้งจักรวาล
หนังสือแนะนำ ประวัติย่อของกาลเวลา โดย สตีเฟ่น ฮอว์คิง
จุดเล็ก ๆ ที่ชื่อว่า “บ้าน”