คือว่าเราพึ่งเริ่มต้นทำงานเป็นpcให้บริษัทรองเท้าเด็กบริษัทนึ่งเค้าให้เราไปประจำการโลตัสเริ่มวันแรกมันก็ดีแค่คุยกับลูกค้าแต่แอบแปลกใจนิดๆที่ทำไมตอนเราไปถึงไม่ค่อยมีคนมาสอนเราเลยคือเราไม่เคยทำงานพาร์ทไทม์อะไรมาก่อนนี้คืองานแรกในวัย17ปีแล้วเค้าก็ปล่อยให้เราเรียนรู้เองเลยก็เลยสงสัยว่ามันเป็นปกติของงานพาร์ทไทม์รึเปล่าที่จะปล่อยให้เราเรียนรู้ด้วยตัวเอง😅แต่ประเด็นที่ทำให้เราไม่อยากทำต่อไม่ได้มีแค่นั้นมันมีเรื่องที่เราต้องยื่น9ชั่งโมงแบบไม่ได้นั่งพักเพราะมีผู้จัดการมาเห็นเรานั่งพักซึ่งตอนนั้นไม่มีคนและเรานั่งแค่แป๊ปเดียวเองแล้วยังจะให้เราไปขายของอย่างอื่นที่ไม่ใช่หน้าที่เราด้วยคือเหมือนเค้าอยากจะให้เราทำงานส่วนที่เราไม่จำเป็นต้องเราไม่ใช่พนักงานโลตัซด้วยซ้ำแต่เรายังทำใจได้อย่างน้อยทำๆไปเดี๋ยวก็ได้เงินตอนสิ้นเดือนและยังไม่หมดในวันนั้นเป็นวันที่เราเอาข้าวกล่องมาตอนแรกเรากะจะเก็บไว้กับตัวแต่พี่ รปภ. บอกให้เอาไปเก็บในห้องพนักงานเราก็โอเคเราเลยอะไปไว้บนตู้และเราก็กลับมาทำงานปกติทุกอย่างเหมือนปกติเลยแต่ตอนเย็นที่เรากำลังจะกลับเราเข้าไปในห้องพนักงานเพื่อจะไปเอาข้าวกล่องพอเราเอาเสร็จก็จะออกไปแต่มันมีป้าคนนึ่งมาพูดว่า"ตรวจตัวด้วยคะ"ซึ่งตอนเข้ามาเราตรวจไปแล้วแต่แค่ขาออกเราลืมเราก็กำลังบอกป้าไปว่าหนูลืมค่ะ ยังไม่ทันได้อ้าปากพูดป้าแกพูดสวนขึ้น"ไม่มสอนหรอ"ตอนนั้นเราก็แบบห่ะอะไรนะเลยพูดไปว่า"อะไรนะคะ?"แล้วคือตอนนั้นแกจ้องเราแรงมากเหมือนเราทำผิดมากๆจนไม่น่าให้อภัยคือเราเป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมาจ้องเราแรงๆเลยมันอดอัดกลัวด้วยตอนนั้นเลยพูดขอโทษไปรั่วๆและเหมือนแต่จะพูดอะไรตอบมาสักอย่างแต่นี้หูดับแล้วเพราะนี้ตกใจแล้วกลัวด้วยไม่รู้ว่าแค่ไม่ได้ตัวตรวจมันมันสำคัญขนาดนี้แล้วหลังจากแกไปเราก็ตรวจตัวแล้วรีบออกจากตรงนั้นเลยแล้วเราก็กลับบ้านมาร้องไห้(*อันนี้เราว่าเราก็ผิดแหละที่ลืมแต่ไม่เห็จะต้องขนาดนั้นเลยนี้พึ่งมาทำได้แค่3วันเองแล้วในช่วงนี้เราก็ค่อนข้างอ่อนแอมากเรามีปัญหาอยู่แล้วมันทำให้เราร้องไห้กับสิ่งต่างๆได้ง่ายมาก) ทุกคนคิดไงคะหรือจริงๆเราแค่อ่อนแอไปเอง
ทำงานงานพาร์ทไทม์แค่10วันก็ไม่อยากทำต่อแล้วเราผิดไหมคะ