เค้าเป็นเพื่อนร่วมงานเก่า เรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็ก
เป็นคนจริงจัง พูดตรง ดุมาก ฝรั่งเกรงใจหมด
ตอนทำงานคุยกันภาษาอังกฤษเพราะเค้าเป็น Engineer ดูทั้ง SEA
หัวหน้าต่างชาติ เพื่อนร่วมงานลุ้นให้ชอบกับเค้าหมด
บอกแต่ว่าเค้าเป็นคนดี (คือบริษัทแทบไม่มีคนไทย) มีแค่เค้ากับเรา
พอเราเปลี่ยนงาน บริษัทใกล้ที่ทำงานเก่า
เลยชวนกันมาออกทานข้าวบ่อย แต่พอคุยข้างนอก
เค้าจะใช้ภาษาไทย โทรหาทุกวัน บอกคิดถึงก็ยากจะง้างปาก
เจอกันขอจูงมือ พูดเลยเถิดถึงขั้นคุณพ่อคุณแม่อยากเจอ
ซื้อบ้านแยกไว้ อยากใช้ชีวิตอยู่ด้วย เล่าทุกอย่างในชีวิตให้ฟัง
ดูจริงจังมาก อยากแต่งงาน ทุกช่วงเวลาชีวิตวางแผนไว้มีเราอยู่ด้วยหมด
เล่าว่าในชีวิตมีแฟนตอนเด็กๆ2คน เป็นคนจีน
และไม่เคยมีแฟนอีกเป็น10กว่าปีเพราะทำแต่งาน
แต่ก็พูดว่าชอบคนนั้นคนนี้เหมือนกันนะ แต่ไม่ถึงขั้นแฟน
หลายครั้งงอนกัน เพราะภาษาไทยเค้าทะ
ๆ
พูดจาแปลกๆ แต่เค้าน่ารัก ตอนทำงานด้วยกันก็สอนงาน
ปกป้อง ดูแลกันมาตลอดจนประทับใจ
ประเด็น เค้าไม่เคยบอกชอบ เข้าใจว่าบอกรักจะมากเกินไป
เพราะแค่จูงมือกัน น้อยใจบ่นยังไงก็ไม่พูด บอกว่าคิดไกลกว่านั้นมาก
คำพูดสำคัญ ไม่อยากพูดมาก ถึงเวลาจะพูดออกมาเอง
(แต่มันไม่เข้าใจ เพราะนี่คือตัวอักษรที่พิมพ์)
และพูดย้ำๆแต่ว่า ไม่ใช่ไม่ชอบ ไม่ได้มาคุยเล่นๆ
ถ้าไม่ชอบ ไม่คิดถึง จะมาหาทำไมทุกวัน
คือเกลียดคำพูดแบบนี้
คือน้อยใจจนสับสน พูดว่าชอบๆเค้าอยู่ฝ่ายเดียวจนเหนื่อย
จนตอนนี้บอกตรงๆว่าเตรียมโบกมือลาแล้ว เริ่มชอบลดลงแล้ว
มันทุกข์จริงๆ คือเค้าต้องการอะไรคะ แล้วเราบทเริ่มท้อ
ไปลิบไปลับไม่กลับมาด้วย เราเจอผู้ชายปากดีแบบนี้เยอะ
ที่ผ่านมา เราเผ่นหมด แต่เค้าเป็นเพื่อนร่วมงานที่เคยดีต่อกัน
และเราก็ชอบมากๆ มานานแล้ว ไม่เหมือนคนอื่น
เลยไม่อยากทำแบบนั้น ตอนนี้ทรมานมากว่าเค้าต้องการอะไร
แค่“ชอบ” มันพูดยากเหลือเกิน หรือไม่เคยชอบกันแน่นะคะ
ผู้ชายโทรหาทุกวัน แต่ไม่เคยพูดแม้แต่คำว่าชอบ...คืออะไร
เป็นคนจริงจัง พูดตรง ดุมาก ฝรั่งเกรงใจหมด
ตอนทำงานคุยกันภาษาอังกฤษเพราะเค้าเป็น Engineer ดูทั้ง SEA
หัวหน้าต่างชาติ เพื่อนร่วมงานลุ้นให้ชอบกับเค้าหมด
บอกแต่ว่าเค้าเป็นคนดี (คือบริษัทแทบไม่มีคนไทย) มีแค่เค้ากับเรา
พอเราเปลี่ยนงาน บริษัทใกล้ที่ทำงานเก่า
เลยชวนกันมาออกทานข้าวบ่อย แต่พอคุยข้างนอก
เค้าจะใช้ภาษาไทย โทรหาทุกวัน บอกคิดถึงก็ยากจะง้างปาก
เจอกันขอจูงมือ พูดเลยเถิดถึงขั้นคุณพ่อคุณแม่อยากเจอ
ซื้อบ้านแยกไว้ อยากใช้ชีวิตอยู่ด้วย เล่าทุกอย่างในชีวิตให้ฟัง
ดูจริงจังมาก อยากแต่งงาน ทุกช่วงเวลาชีวิตวางแผนไว้มีเราอยู่ด้วยหมด
เล่าว่าในชีวิตมีแฟนตอนเด็กๆ2คน เป็นคนจีน
และไม่เคยมีแฟนอีกเป็น10กว่าปีเพราะทำแต่งาน
แต่ก็พูดว่าชอบคนนั้นคนนี้เหมือนกันนะ แต่ไม่ถึงขั้นแฟน
หลายครั้งงอนกัน เพราะภาษาไทยเค้าทะ
พูดจาแปลกๆ แต่เค้าน่ารัก ตอนทำงานด้วยกันก็สอนงาน
ปกป้อง ดูแลกันมาตลอดจนประทับใจ
ประเด็น เค้าไม่เคยบอกชอบ เข้าใจว่าบอกรักจะมากเกินไป
เพราะแค่จูงมือกัน น้อยใจบ่นยังไงก็ไม่พูด บอกว่าคิดไกลกว่านั้นมาก
คำพูดสำคัญ ไม่อยากพูดมาก ถึงเวลาจะพูดออกมาเอง
(แต่มันไม่เข้าใจ เพราะนี่คือตัวอักษรที่พิมพ์)
และพูดย้ำๆแต่ว่า ไม่ใช่ไม่ชอบ ไม่ได้มาคุยเล่นๆ
ถ้าไม่ชอบ ไม่คิดถึง จะมาหาทำไมทุกวัน
คือเกลียดคำพูดแบบนี้
คือน้อยใจจนสับสน พูดว่าชอบๆเค้าอยู่ฝ่ายเดียวจนเหนื่อย
จนตอนนี้บอกตรงๆว่าเตรียมโบกมือลาแล้ว เริ่มชอบลดลงแล้ว
มันทุกข์จริงๆ คือเค้าต้องการอะไรคะ แล้วเราบทเริ่มท้อ
ไปลิบไปลับไม่กลับมาด้วย เราเจอผู้ชายปากดีแบบนี้เยอะ
ที่ผ่านมา เราเผ่นหมด แต่เค้าเป็นเพื่อนร่วมงานที่เคยดีต่อกัน
และเราก็ชอบมากๆ มานานแล้ว ไม่เหมือนคนอื่น
เลยไม่อยากทำแบบนั้น ตอนนี้ทรมานมากว่าเค้าต้องการอะไร
แค่“ชอบ” มันพูดยากเหลือเกิน หรือไม่เคยชอบกันแน่นะคะ