เรื่องมียู่ว่า ปกติเราไปด้วยกันครบทั้งครอบครัว แต่มีวันนึง เราไปอพาตเมนต์เเห่งหนึ่ง แต่คนที่ไปมีแค่เราที่เป็นลูกสาว และะน้องชายเรา เเละเเม่ และะอีกคนเราจำได้ว่าเป็นผู้ชาย ไมแน่ใจจดว่าเป็นพ่อหรือใคร ความฝันมันเลือนลาง ต่อมาเราเริ่มมีปากเสียงกับแม่ ไม่แน่ใจจว่าเรื่องอะไร (แต่ปกติแม่เราเป็นคนที่ใจดี ดีทุกอย่างรัก เราไม่เคยมองว่าแม่ไม่ดี  ) เริ่มคุยกันไม่ถูกคอ อยู่ๆแม่ก็อาระวาทหนักมาก จนแม่เดินออกไปหน้าประตูห้อง เราเมื่อเห็นแบบนั้น จึงปิดประตู และะลงกอนทันทีแมคต่ตรงประตู้มีรูใหญ่มาก ทำให้มองเห็นหน้าแม่ชัดแม่อารวาทหนัดกมากๆเหมือนไม่ใช่แม่และะเราก็กลัวมาจึงเเแกล้งงโทรหาตรให้มาช่วยคุมสถานะการณ์ เเต่แม่ยิ่งอาระวาทหนักขึ้น จนเราต้องโทรจริงๆ ตรงบอกจะมา แต่นานมาก เรายื้อแม่ไว้ น้องอยู่ในห้อง เเม่เอื้อมมือมาพยแก้ดึงกอนให้หลุด และะแม่ทำสำหรับเร็จ เราเลยรีบวิ่งออกจากห้อง ลงไปชั้นล่าง ตรก็มา แต่เหมือนตึกนี้จะได้รับแจ้ง หลายเคส ทำให้ตรงได้ไปช่วยคนอื่นก่อน และะเราก็ๆปยืนดูเเบบร้อนใจมาก มีคนจะกระโดดตึก เจ้าหน้าที่ไปช่วย สุดท้าย คนนั้นก็ตกลงมาตายคาที่ เเละตรได้มาช่วยเรา ณ เวลานั้นเราเป็นห่วงน้องมาก เเละตรงทำท่าทีช่วย แต่ไม่ขึ้นไปชั้นที่เราสักที เราก็ไม่ค่อยเข้าใจเพราะอะไร เรานั่งรอ อยู่ๆเหมือนเเม่มานั่งข้างๆ แต่เป็นแม่ที่ดูไม่มีอันตรายแต่ต่อบู่ๆก็รู้สึกตัวเเละถามเเม่ว่าเเม่คือแม่หนูใช่มั้ย แล้ววคนข้างบนล่ะ แม่ตอบแบบบหัวเราะสดใสว่า เป็นเเม่เวอชั่นใจร้าย และะบอกอีกว่าพ่อที่เราคิดว่าเป็พ่อเเท้ๆมาตลอด ที่จริงเเล้วพ่อเราตายไปนานเเล้ว เเล้วเเม่ก็หายไป (ตอนนี้มันเหมือนไม่ใช่ผีหายตัวไปตัวมานะ เเต่เเบบเป็นเหมือนเราเหมือนแล้วสภาพมันผุดขึ้นมา พอได้สติ ก็เห็นว่าไม่มีใคร) สุดท้าย ทุกคนต่างวิ่งออกจากหอ แล้วบอกว่าไม่ได้แล้ววอยู่ไม่ได้ แล้วก็มีปีศาจล่องหาตามมา มันค่อยๆคืนร่างให้เห็นชัดเจน และะมาทำร้ายเรา เราไม่รู้เลยว่าปีศาจตัวนั้นเป็นแม่เรามั้ย แต่ในความคิดมันสับสนไปหมดแล้ววเราก็ตื่น