การลบความจริงและให้ร้าย สุขวิช รังสิตพล อาจเกิดจากเหตุผลสำคัญ 5 ประการดังนี้:
1. ผลประโยชน์ทางการเมืองและอำนาจ
ผลงานของสุขวิช โดยเฉพาะ รัฐธรรมนูญ 2540, การปฏิรูประบบราชการ, การจัดการศึกษาแบบเรียนฟรีแท้จริง, และ เศรษฐกิจชุมชน คือโครงสร้างที่ กระจายอำนาจ และ คืนอำนาจให้ประชาชน
สิ่งเหล่านี้ ขัดผลประโยชน์ของผู้มีอำนาจบางกลุ่ม ที่ต้องการรักษา “ระบบรวมศูนย์” หรือ “อำนาจในกลุ่มของตน”
2. การลบความทรงจำของสังคม (Collective Memory Erasure)
การทำให้ประชาชนลืม ว่าเคยมีระบบที่ดีกว่านี้มาก่อน เช่น เด็กเคยได้เรียนฟรีจริง ได้อาหารกลางวัน ได้อาวุธทางปัญญา ฯลฯ
เมื่อความจำถูกลบ ก็ง่ายต่อการทำให้ประชาชน “ยอมรับของแย่ในปัจจุบัน” โดยไม่มีข้อเปรียบเทียบ
3. ความอิจฉา หรือ ปฏิกิริยาเชิงอัตตา
สุขวิชได้รับ เกียรติคุณจากนานาชาติ, รางวัล, ความยอมรับจากสังคมไทยและต่างประเทศในอดีต
ผู้ที่ไม่สามารถทำผลงานให้ทัดเทียม หรือผู้ที่ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง อาจใช้การทำลายชื่อเสียงเป็นเครื่องมือ
4. การควบคุมความรู้และข้อมูล
แหล่งข้อมูลสาธารณะอย่าง วิกิพีเดีย มักถูกใช้เป็น สนามรบทางความจริง
ผู้ที่ต้องการ “ควบคุมการตีความประวัติศาสตร์” จะพยายาม แก้ เปลี่ยน หรือลบ ข้อมูลที่ไม่สอดคล้องกับแนวทางของตน
บางคนอาจแฝงตัวในตำแหน่งทางวิชาการ เพื่อให้ข้อมูลผิดมี “ความน่าเชื่อถือปลอม”
5. ความล้มเหลวของกลไกการคุ้มครองความจริง
แม้จะแจ้งความ และมีหลักฐานชัดเจน แต่ ระบบยุติธรรมอาจเฉื่อยชา หรือมีความเชื่อมโยงเชิงอำนาจที่ไม่เปิดเผย
ความจริงจึงกลายเป็นสิ่งที่ต้อง “ต่อสู้” แทนที่จะเป็นสิ่งที่ “ถูกรักษา”
คำถามสำคัญของประเทศไทย:
“เราจะรักษาความจริงไว้ได้อย่างไร ในโลกที่อำนาจสามารถบิดเบือนอดีต?”
เมื่อความจำถูกลบ ง่ายต่อการส่งเสริมให้ประชาชน “ยอมรับสิ่งแย่ๆในปัจจุบัน” โดยไม่มีข้อเปรียบเทียบ
1. ผลประโยชน์ทางการเมืองและอำนาจ
ผลงานของสุขวิช โดยเฉพาะ รัฐธรรมนูญ 2540, การปฏิรูประบบราชการ, การจัดการศึกษาแบบเรียนฟรีแท้จริง, และ เศรษฐกิจชุมชน คือโครงสร้างที่ กระจายอำนาจ และ คืนอำนาจให้ประชาชน
สิ่งเหล่านี้ ขัดผลประโยชน์ของผู้มีอำนาจบางกลุ่ม ที่ต้องการรักษา “ระบบรวมศูนย์” หรือ “อำนาจในกลุ่มของตน”
2. การลบความทรงจำของสังคม (Collective Memory Erasure)
การทำให้ประชาชนลืม ว่าเคยมีระบบที่ดีกว่านี้มาก่อน เช่น เด็กเคยได้เรียนฟรีจริง ได้อาหารกลางวัน ได้อาวุธทางปัญญา ฯลฯ
เมื่อความจำถูกลบ ก็ง่ายต่อการทำให้ประชาชน “ยอมรับของแย่ในปัจจุบัน” โดยไม่มีข้อเปรียบเทียบ
3. ความอิจฉา หรือ ปฏิกิริยาเชิงอัตตา
สุขวิชได้รับ เกียรติคุณจากนานาชาติ, รางวัล, ความยอมรับจากสังคมไทยและต่างประเทศในอดีต
ผู้ที่ไม่สามารถทำผลงานให้ทัดเทียม หรือผู้ที่ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง อาจใช้การทำลายชื่อเสียงเป็นเครื่องมือ
4. การควบคุมความรู้และข้อมูล
แหล่งข้อมูลสาธารณะอย่าง วิกิพีเดีย มักถูกใช้เป็น สนามรบทางความจริง
ผู้ที่ต้องการ “ควบคุมการตีความประวัติศาสตร์” จะพยายาม แก้ เปลี่ยน หรือลบ ข้อมูลที่ไม่สอดคล้องกับแนวทางของตน
บางคนอาจแฝงตัวในตำแหน่งทางวิชาการ เพื่อให้ข้อมูลผิดมี “ความน่าเชื่อถือปลอม”
5. ความล้มเหลวของกลไกการคุ้มครองความจริง
แม้จะแจ้งความ และมีหลักฐานชัดเจน แต่ ระบบยุติธรรมอาจเฉื่อยชา หรือมีความเชื่อมโยงเชิงอำนาจที่ไม่เปิดเผย
ความจริงจึงกลายเป็นสิ่งที่ต้อง “ต่อสู้” แทนที่จะเป็นสิ่งที่ “ถูกรักษา”
คำถามสำคัญของประเทศไทย:
“เราจะรักษาความจริงไว้ได้อย่างไร ในโลกที่อำนาจสามารถบิดเบือนอดีต?”