คือเรื่องมีอยู่ว่าก่อนหน้านี้เราพบกับครอบครัวแฟนเป็นครั้งแรกหลักจากคบกันมาเกือบ 3 ปี ระหว่างคบกันก่อนจะเจอหน้าครอบครัวเค้า เรามักจะปรึกษาแฟนเราเกือบทุกเรื่องเพราะคิดว่าเราสามารถเล่าสิ่งที่เราเครียดให้เค้าฟังได้ ซึ่งบางทีเค้าก็ช่วยเหลือเราด้วย จนมีหลายครั้งมันฉุกเฉินมากจริง ๆ จนถึงขั้นต้องยืมเงินจากเค้า 1,000 บาทบ้าง มากสุดเท่าที่จำได้คือไม่เคยเกิน 2,000 บาทเลยสักครั้ง และเค้าเองก็บอกตลอดว่าช่วยเราได้เสมอ ซึ่งทุกครั้งที่ยืมจะรีบคืนเค้าตลอด เพราะเราก็ไม่อยากให้เค้าเดือดร้อน
แต่เหมือนว่าแฟนจะเล่าเรื่องของเราให้ทางบ้านเค้าฟังตลอด จนกระทั่งได้เจอหน้ากัน เราก็เผลอคิดว่ามันจะดีมาก แต่ดันกลายเป็นว่าค่อนข้างจะทำให้เราอึดใจมากเลยค่ะ มันมีหลายประเด็นในการสนทนาของเรากับครอบครัวเค้า ซึ่งตอนนั้นตัวแฟนก็ไม่ได้อยู่ด้วยเพราะไปทำธุระ เอาเป็นว่าประเด็นที่ทำให้เราต้องมาตั้งกระทู้อย่างไม่รู้จะปรึกษาคนรอบข้างยังไงแล้ว ก็คงเป็นเรื่องที่ทางบ้านแฟนบอกกับเราว่า 'อย่าเอาเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้นทางบ้านมาเล่าให้ลูกเค้าฟังดีกว่า เพราะตอนนี้เราเป็นแค่แฟนกัน ถ้าเราเล่าไป ยังไงลูกเค้าก็ต้องอยากช่วยอยู่แล้ว ไม่เล่าคงจะดีกว่า'
หลังจากวันนั้น เรื่องนี้เราเคยคุยกับแฟนแล้วค่ะ ซึ่งแฟนบอกว่าตัวเค้าไม่อะไรเลย เค้าพร้อมรับฟัง และเค้าก็ตกลงว่า ในเมื่อเราไม่โอเค เค้าก็จะไม่พูดเรื่องเราให้ทางบ้านฟังแล้ว
แน่นอนว่าคุยกับแฟนมันน่าจะเคลียแล้ว แต่เป็นเราเองที่ยังคงจัดการตัวเองไม่ได้เลย เพราะเราที่อยู่ตรงนั้นและได้ยินแบบนั้นมากับหูตัวเอง มันค่อนข้างทำใจลำบากน่ะค่ะ ทำให้หลังจากนั้นทุกปัญหาที่อย่างที่เกิดขึ้นกับเราในตอนนี้ เราไม่สามารถพูดหรือปรึกษาให้แฟนฟังได้เลย เพราะเรากลัวว่าเราอาจจะเอาเรื่องเครียดอะไรไปทำให้แฟนเครียดตามจนครอบครัวเค้าเป็นห่วงหรือเปล่า และถ้าหากครอบครัวเค้าเกิดรู้ว่าเราเอาปัญหามาเล่าให้แฟนฟังอีกแล้ว เค้าจะไม่ชอบหรือกีดกันเราไหม
เราเลยอยากให้ใครที่เห็นกระทู้เราแล้ว ช่วยแชร์เรื่องราว หรือวิธีรับมือ หรือวิธีจัดการความรู้สึกของตัวเองหน่อยได้ไม่คะ
มันจะมีที่ไหนที่เราจะสามารถระบายปัญหาของเราให้ฟังได้อย่างสบายใจได้บ้างหรือเปล่าคะ (เรามีเพื่อนค่ะ แต่บางเรื่องเราก็ไม่สามารถพูดกับพวกเค้าได้เลย และเราคิดว่าตลอดว่าแฟนเรานี่แหละคือเซฟโซนที่ดีที่สุดในตอนนั้นเลย)
และการที่เราเล่าปัญหาของเราให้แฟนฟัง ซึ่งบางครั้งเราไม่ได้ต้องการความช่วยเหลืออะไรเลยนอกจากมีคนรับฟัง และรับรู้ความรู้สึกของเราเพื่อให้กำลังใจอย่างถูกต้อง มันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรจริง ๆ เหรอคะ
การเล่าปัญหาในชีวิตของเราให้แฟนฟังเป็นเรื่องไม่สมควรเหรอคะ?
แต่เหมือนว่าแฟนจะเล่าเรื่องของเราให้ทางบ้านเค้าฟังตลอด จนกระทั่งได้เจอหน้ากัน เราก็เผลอคิดว่ามันจะดีมาก แต่ดันกลายเป็นว่าค่อนข้างจะทำให้เราอึดใจมากเลยค่ะ มันมีหลายประเด็นในการสนทนาของเรากับครอบครัวเค้า ซึ่งตอนนั้นตัวแฟนก็ไม่ได้อยู่ด้วยเพราะไปทำธุระ เอาเป็นว่าประเด็นที่ทำให้เราต้องมาตั้งกระทู้อย่างไม่รู้จะปรึกษาคนรอบข้างยังไงแล้ว ก็คงเป็นเรื่องที่ทางบ้านแฟนบอกกับเราว่า 'อย่าเอาเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้นทางบ้านมาเล่าให้ลูกเค้าฟังดีกว่า เพราะตอนนี้เราเป็นแค่แฟนกัน ถ้าเราเล่าไป ยังไงลูกเค้าก็ต้องอยากช่วยอยู่แล้ว ไม่เล่าคงจะดีกว่า'
หลังจากวันนั้น เรื่องนี้เราเคยคุยกับแฟนแล้วค่ะ ซึ่งแฟนบอกว่าตัวเค้าไม่อะไรเลย เค้าพร้อมรับฟัง และเค้าก็ตกลงว่า ในเมื่อเราไม่โอเค เค้าก็จะไม่พูดเรื่องเราให้ทางบ้านฟังแล้ว
แน่นอนว่าคุยกับแฟนมันน่าจะเคลียแล้ว แต่เป็นเราเองที่ยังคงจัดการตัวเองไม่ได้เลย เพราะเราที่อยู่ตรงนั้นและได้ยินแบบนั้นมากับหูตัวเอง มันค่อนข้างทำใจลำบากน่ะค่ะ ทำให้หลังจากนั้นทุกปัญหาที่อย่างที่เกิดขึ้นกับเราในตอนนี้ เราไม่สามารถพูดหรือปรึกษาให้แฟนฟังได้เลย เพราะเรากลัวว่าเราอาจจะเอาเรื่องเครียดอะไรไปทำให้แฟนเครียดตามจนครอบครัวเค้าเป็นห่วงหรือเปล่า และถ้าหากครอบครัวเค้าเกิดรู้ว่าเราเอาปัญหามาเล่าให้แฟนฟังอีกแล้ว เค้าจะไม่ชอบหรือกีดกันเราไหม
เราเลยอยากให้ใครที่เห็นกระทู้เราแล้ว ช่วยแชร์เรื่องราว หรือวิธีรับมือ หรือวิธีจัดการความรู้สึกของตัวเองหน่อยได้ไม่คะ
มันจะมีที่ไหนที่เราจะสามารถระบายปัญหาของเราให้ฟังได้อย่างสบายใจได้บ้างหรือเปล่าคะ (เรามีเพื่อนค่ะ แต่บางเรื่องเราก็ไม่สามารถพูดกับพวกเค้าได้เลย และเราคิดว่าตลอดว่าแฟนเรานี่แหละคือเซฟโซนที่ดีที่สุดในตอนนั้นเลย)
และการที่เราเล่าปัญหาของเราให้แฟนฟัง ซึ่งบางครั้งเราไม่ได้ต้องการความช่วยเหลืออะไรเลยนอกจากมีคนรับฟัง และรับรู้ความรู้สึกของเราเพื่อให้กำลังใจอย่างถูกต้อง มันเป็นสิ่งที่ไม่สมควรจริง ๆ เหรอคะ