เล่าจากมุมมองเราคนเดียวนะครับ คือเเฟนมาอยู่ห้องเราเเล้วมักจะไม่ทำอะไรเลยครับ นอนอย่างเดียว เเละชอบทำห้องรก(มาก)เราต้องคอยเก็บทุกวันเเบบทุกวันจริงๆ พอบอกเค้า เค้าก็บอกเรื่องเล็กๆน้อยๆให้ช่วยทำให้หน่อย อาหารเราก็ต้องทำให้ทุกเช้า เเละมักทะเลาะกันบ่อยๆเรื่องเราไม่ค่อยสนใจ(เราไม่ค่อนสนใจจริงๆไม่รู้ทำไม) เเบบเวลาเค้าจะไปไหนเราก็ไม่ถาม ในหัวเราคิดว่ายังไงก็กลับมาเจอกันที่ห้องอยู่เเล้ว5555 เเละมักทะเลาะกันเรื่องเวลาเค้าจะไปไหนเเล้วเราไม่ขับรถไปส่ง เพราะเราขี้เกียจ เเต่คือไม่ใช่เราไม่ไปส่งไม่ไปรับเลย เราก็มีเเบบตอนที่ขี้เกียจบ้าง พอทะเลาะเค้ามักจะบอกว่ามันเป็นบรรทัดฐานของการเป็นเเฟนไรงี้ เป็นเรื่องปกติของเเฟน เเฟนเพื่อนก็ทำกันหรือไม่ก็พูดว่าไปเองได้ เเล้วก็ร่ายยาวว่าคนที่เค้ารักเเฟนเค้าอยากดูเเลเเฟนไม่บ่นเรื่องนี้หรอก บลาๆๆๆ คือเรื่องนี้เราคิดว่ามันก็เเบบเป็นชีวิตคู่ใครคู่มันรึป่าว ไม่เห็นต้องเปรียบเทียบกับใครเลย และที่ทะเลาะกันบ่อยอีกเรื่องคือ เวลาเค้าถามเราจะชอบตอบเเบบตรงๆ คือเราเป็นคนตอบตรงๆอยู่เเล้ว เเล้วเค้ามักจะไม่พอใจกับคำตอบเรา เเล้วก็กลายเป็นทะเลาะกัน เราเลยคิดว่าเเล้วจะถามทำไม ถ้าไม่เปิดรับฟังความคิดเห็นคนอื่น พอหลังๆเราก็เเบบพยายามตอบเเบบส่งๆ ก็โดนบอกว่า ถามอะไรไปไม่เคยได้คำตอบ บอกเราไม่สนใจ เราก็เลยงงกับชีวิต555555 มีเรื่องเล็กๆน้อยๆอีกมากที่ทำให้เเต่ละวันผ่านไปยากเหลือเกิน วันนี้เราเลยคิดว่าเราอยู่ไปเเล้วมันไม่มีความสุขไม่เป็นตัวเอง เรารู้สึกว่าในความคิดเค้า ผู้ชายต้องเทคเเคร์ผู้หญิงมากๆ เเต่สำหรับเราเราบอกตรงๆเลยว่าเราชอบเเบบช่วยๆเหลือกันมากกว่า เพราะพ่อเเม่เราก็เลี้ยงเสียเงินมาเหมือนกันไม่ใช่กินอากาศเเล้วผลโตขึ้นมา ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายก็อยากโดนดูเเลอยากได้คนเก่งๆเหมือนกัน
เราเลยอยากถ่มว่าจากในมุมมองเราคือมันถูกต้องมั้ยครับ หรือว่ามันควรเป็นยังไงช่วยเเนะนำหน่อยครับ
รู้สึกว่าเเฟนนิสัยเสีย ช่วยคิดหน่อยครับ
เราเลยอยากถ่มว่าจากในมุมมองเราคือมันถูกต้องมั้ยครับ หรือว่ามันควรเป็นยังไงช่วยเเนะนำหน่อยครับ