มีเพื่อนคนนึงสนิทกันได้ไม่นาน หลังๆเขาเมินเรา แป็บๆก็มาพูดด้วย เป็นอย่างนี้มาเรื่อยๆ แล้วก็ปกติ พอจบม.3 ตอนหลังปัจฉิม ไปรร.วันสุดท้าย เขาก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เขาเมิน กับคนอื่นดูปกติตอนนั้นเราคิดว่า ทำไมเป็นแบบนี้อีก ได้เจอกันวันสุดท้ายแล้วแท้ๆ เขาไม่พูด เราก็ไม่ถาม
หลังจากวันนั้นเขาก็มีทักมาคุยเล่นบ้าง เราเลือกที่จะตอบเรียบๆ เหมือนตามมารยาท เหมือนไม่สนิท ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราคิดผิดหรือคิดถูก ที่เลือกทำแบบนั้น แอบคิดว่าหรือเราคิดมากไป
แต่พอผ่านไปเขาลบเพื่อนทุกช่องทาง การติดต่อทุกอย่าง แต่เราก็หาไอจีเขาจนเจอ สุดท้ายเราก็ยังแอบส่องเขา เขาสบายดี แฮปปี้มีเพื่อนใหม่ อยากจะฟอลไปแต่ไม่กล้าหรอก เขาตั้งใจลบเราออกจากชีวิตแล้ว

นึกแล้วเสียใจตลอด อยากเจออีกสักครั้ง ไม่ได้เจอมาประมาณ3ปี ตอนนี้เราคิดว่าถ้าเราไม่ทำตัวเป็นเด็กๆแล้วเลือกที่จะถามออกไป ไม่ปล่อยให้เป็นแบบนี้ อะไรๆก็คงดีกว่านี้
อาจจะเล่างงๆหน่อยนะคะ
แนะนำอะไรได้หมดเลยค่ะ ตอนนี้เราก็ไม่รู้จะจัดการความรู้สึกยังไงดี ตอนแรกเคยคิดว่าแค่เพื่อนคนนึง ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องเศร้า แต่จริงๆมันไม่ใช่เลยนี่สิ

จนตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเราทำอะไรให้เขาเสียใจ
ขอคำปรึกษา เรื่องเพื่อนในอดีต
หลังจากวันนั้นเขาก็มีทักมาคุยเล่นบ้าง เราเลือกที่จะตอบเรียบๆ เหมือนตามมารยาท เหมือนไม่สนิท ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราคิดผิดหรือคิดถูก ที่เลือกทำแบบนั้น แอบคิดว่าหรือเราคิดมากไป
แต่พอผ่านไปเขาลบเพื่อนทุกช่องทาง การติดต่อทุกอย่าง แต่เราก็หาไอจีเขาจนเจอ สุดท้ายเราก็ยังแอบส่องเขา เขาสบายดี แฮปปี้มีเพื่อนใหม่ อยากจะฟอลไปแต่ไม่กล้าหรอก เขาตั้งใจลบเราออกจากชีวิตแล้ว
นึกแล้วเสียใจตลอด อยากเจออีกสักครั้ง ไม่ได้เจอมาประมาณ3ปี ตอนนี้เราคิดว่าถ้าเราไม่ทำตัวเป็นเด็กๆแล้วเลือกที่จะถามออกไป ไม่ปล่อยให้เป็นแบบนี้ อะไรๆก็คงดีกว่านี้
อาจจะเล่างงๆหน่อยนะคะ
แนะนำอะไรได้หมดเลยค่ะ ตอนนี้เราก็ไม่รู้จะจัดการความรู้สึกยังไงดี ตอนแรกเคยคิดว่าแค่เพื่อนคนนึง ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องเศร้า แต่จริงๆมันไม่ใช่เลยนี่สิ
จนตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเราทำอะไรให้เขาเสียใจ