ก่อนอื่นเลยผมบอกก่อนว่าจะไม่พูดนะครับว่า เป็นห้างสรรพสินค้า เป็นแผงลอย เป็นร้าน/ร้านสะดวกซื้อ หรือศูนย์บริการ ผมว่าทุกคนรู้ และละไว้ในฐานที่เข้าใจ และผมเชื่อว่าหลายๆคนที่เคยเจอ และในขณะที่ผมกำลังพิมพ์อยู่ก็มีคนกำลังเจอ
คือผมจะเรียกว่าแห่งแล้วกัน เพราะส่วนมากเจ้าของจะเป็นพวกเปราะบาง รับความจริงไม่ได้ เอะอะฟ้องๆๆ
แถวบ้านผมมี2แห่ง แล้วทั้ง2ที่คือแบบ
แห่ง1เป็นผู้หญิง ทรงตัวแม่เลย อ้วนๆ แขนมีลาย เวลาไปซื้อของนะ หน้าไม่มอง ทอนไม่พูด ไม่ถาม ไม่อะไรเลย ทอนเงินก็แทบจะโยนให้ บางครั้งแบมือรับเงิน ก็วางซะเฉยเลย บางครั้งพูด ก็ลองให้นึกถึงคนไม่เต็มใจอ่ะ มันดูออกเลย
แห่งที่2เป็นผู้ชาย ทรงแบบแว๊นมาเลย หน้าเบลอๆ แขนลาย ระเบิดหู คิดเงินก็ยืนโยก บางทีอยู่ๆก็ลงไปนั่งยองๆเฉยเลย เวลาพูดก็แบบ ผมจะพูดอย่างไงดีไม่ให้ดูเจาะจงว่าที่ไหน สมมุติว่าเป็นร้านขายลูกชิ้นแล้วกัน "ทั้งหมด3ไม้นะ... , ใส่ถุงป่าว... , เงินทอน..." บางทีผมก็รู้สึกแบบ "นี่กุรู้จักหรือสนิทกับมิงหรอ ถ้าจะสนิทกับกุขนาดนี้ ในรถกุมีเชือกนะ มัดมือกันคนละ2-3นาทีไหม"
ใจจริงผมก็คันมือนะ น่าจะแจ้งร้องเรียนสักที จะได้สะดุ้งกันหน่อย ซึ่งคงไม่สะดุ้งหรอกสภาพนี้ แต่ที่ไม่ทำเพราะแบบ... พูดอ้อมๆนะ โลกใบนี้ธรรมชาติมันคัดสรรไว้แล้ว ว่าอะไรเป็นอะไร อะไรควรอยู่ตรงไหน นกอยู่บนฟ้า ปลาอยู่ในน้ำ คนก็เช่นกัน
คือคนดีๆมันก็มีนะ ผมขอชื่นชมเลย ผมเคยเจอผู้ชายคนหนึ่ง หน้านี่อย่างโหดเลย แต่พูดจาโคตรดี จนอยากจะชวนคุยเลย , ผู้หญิงบางคนก็ดูเหมือนหน้าไม่รับแขก แต่สุภาพมากๆ แนะนำนู่นนี่นั่นดีมาก
ผมเข้าใจนะว่างานมันเหนื่อย ต้องทำหลายอย่าง แต่ตอนสมัครไม่เข้าใจหรอว่ามันคือ"งานบริการ" ไม่ใช่บ้านเปิดร้านขายของในบ้านตัวเอง ผมเห็นหลายๆคนเอาความเหนื่อยความกดดันมาอ้าง ซึ่งถ้ามันฟังขึ้นนี่ผมขับรถผ่านเขตก่อสร้าง หรือตามโรงงานตอนเลิกงานไม่ได้เลยนะ หัวโขนหรือหน้ากากอ่ะรู้จักบ้าง ไม่ใช่จะทำงานเหมือนจะพ่อแม่เป็นเจ้าของธุรกิจร้อยล้าน
เคยเจอไหม ไปซื้อของแล้วพนักงานบริการแบบ...
คือผมจะเรียกว่าแห่งแล้วกัน เพราะส่วนมากเจ้าของจะเป็นพวกเปราะบาง รับความจริงไม่ได้ เอะอะฟ้องๆๆ
แถวบ้านผมมี2แห่ง แล้วทั้ง2ที่คือแบบ
แห่ง1เป็นผู้หญิง ทรงตัวแม่เลย อ้วนๆ แขนมีลาย เวลาไปซื้อของนะ หน้าไม่มอง ทอนไม่พูด ไม่ถาม ไม่อะไรเลย ทอนเงินก็แทบจะโยนให้ บางครั้งแบมือรับเงิน ก็วางซะเฉยเลย บางครั้งพูด ก็ลองให้นึกถึงคนไม่เต็มใจอ่ะ มันดูออกเลย
แห่งที่2เป็นผู้ชาย ทรงแบบแว๊นมาเลย หน้าเบลอๆ แขนลาย ระเบิดหู คิดเงินก็ยืนโยก บางทีอยู่ๆก็ลงไปนั่งยองๆเฉยเลย เวลาพูดก็แบบ ผมจะพูดอย่างไงดีไม่ให้ดูเจาะจงว่าที่ไหน สมมุติว่าเป็นร้านขายลูกชิ้นแล้วกัน "ทั้งหมด3ไม้นะ... , ใส่ถุงป่าว... , เงินทอน..." บางทีผมก็รู้สึกแบบ "นี่กุรู้จักหรือสนิทกับมิงหรอ ถ้าจะสนิทกับกุขนาดนี้ ในรถกุมีเชือกนะ มัดมือกันคนละ2-3นาทีไหม"
ใจจริงผมก็คันมือนะ น่าจะแจ้งร้องเรียนสักที จะได้สะดุ้งกันหน่อย ซึ่งคงไม่สะดุ้งหรอกสภาพนี้ แต่ที่ไม่ทำเพราะแบบ... พูดอ้อมๆนะ โลกใบนี้ธรรมชาติมันคัดสรรไว้แล้ว ว่าอะไรเป็นอะไร อะไรควรอยู่ตรงไหน นกอยู่บนฟ้า ปลาอยู่ในน้ำ คนก็เช่นกัน
คือคนดีๆมันก็มีนะ ผมขอชื่นชมเลย ผมเคยเจอผู้ชายคนหนึ่ง หน้านี่อย่างโหดเลย แต่พูดจาโคตรดี จนอยากจะชวนคุยเลย , ผู้หญิงบางคนก็ดูเหมือนหน้าไม่รับแขก แต่สุภาพมากๆ แนะนำนู่นนี่นั่นดีมาก
ผมเข้าใจนะว่างานมันเหนื่อย ต้องทำหลายอย่าง แต่ตอนสมัครไม่เข้าใจหรอว่ามันคือ"งานบริการ" ไม่ใช่บ้านเปิดร้านขายของในบ้านตัวเอง ผมเห็นหลายๆคนเอาความเหนื่อยความกดดันมาอ้าง ซึ่งถ้ามันฟังขึ้นนี่ผมขับรถผ่านเขตก่อสร้าง หรือตามโรงงานตอนเลิกงานไม่ได้เลยนะ หัวโขนหรือหน้ากากอ่ะรู้จักบ้าง ไม่ใช่จะทำงานเหมือนจะพ่อแม่เป็นเจ้าของธุรกิจร้อยล้าน