เรื่องมีอยู่ว่า น้าสาวกับน้าชาย นำเงินที่ได้จากการทำสวนเกือบทั้งปี ไปจ่ายปิดค่างวดรถ ด้วยความไว้ใจ เชื่อใจ เห็นว่าเป็นชนเผ่าเดียวกัน จึงนำเงินไปจ่ายที่เชลล์ท่านนั้น จากนั้น ทางช ได้แจ้งว่า หลัง 45 วัน เล่มเขียวจะถูกจัดส่งไปที่บ้านน้าๆ เวลาได้ล่วงเลยผ่านไป 48 วัน จนถึงวันที่ จดหมายทวนค่างวดจาก ต ส่งมาถึงบ้าน ให้ชำระ พร้อมค่าปรับ น้าๆตกใจมาก เดินทางมาหา พร้อมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง ทั้งนี้ ได้ทำการติดต่อ ไปยังศูนย์ ไปยังไฟแนนซ์ ต่างๆนานา ได้ความว่า ยังไม่มีการจ่ายค่างวดเข้ามา ณ จุดนั้นสงสารน้าสาวมาก น้ำตา ค่อยๆไหลออกมา พร้อมกับคำว่าไม่น่าไปจ่ายที่นั่นเลย สุดท้ายได้ติดต่อไปหาทาง ช คนนั้น แต่ ช ยืนยันว่าจ่ายแล้ว มีหลักฐาน พร้อมกับเรียกไปคุยในเช้าอีกวัน สุดท้าย ช คนนั้น หายตัวไป ไม่รับสาย ไปดูที่บ้าน ไม่มีคนอยู่ จนได้ติดต่อหาทางศูนย์อีกครั้ง พร้อมได้คำตอบว่า ช กำลังเดินทางเข้าพบที่ศูนย์ใหญ่  จากนั้นทางเราได้เดินทางไปแจ้งความกับตำรวจ แล้วได้แต่รอสายจากทางศูนย์ว่าเรื่องจะไปในแนวทางไหนต่อไป ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดี มีพี่ท่านนึง ยื่นมือช่วยเหลือคอยติดตามเรื่องให้ จากวันที่เกิดเรื่อง จนวันนี้ น้าสาวไม่ยอมกินข้าว ไม่ค่อยพูดจากับใคร ทางเราเป็นห่วงมาก เพราะน้าสาวมีโรคประจำตัว เราได้แต่หวังว่า เรื่องที่เกิดขึ้นกับเราครั้งนี้ มันจะคลี่คลายลงไปได้ดี คนทำสวนจะเข้าใจดี เราทำงานสวน 1 ปี จะมีรายได้ 1 ครั้ง เงินที่นำไปจ่าย คือเงินเกือบครึ่งหนึ่งที่ทำงานมาทั้งปี ขอความเห็น ใจ อยากได้ทาง ช ติดต่อหาเราบ้าง ขนาดเงินลงทุนไม่พอ น้าๆยังต้องไปกู้เพิ่มจากธนาคาร
#ความไว้ใจคือหนทางนำไปสู่หายนะ​