สมาธิเป็นกำลังให้เกิดความต่อเนื่องในการภาวนา
ตัวรู้ที่เข้าไปที่อาการ อารมณ์นั้น จะมีกำลังสมาธิ lockอารมณ์เป้าหมาย(วิตก,แล่นไปในอารมณ์) เกืดการวิจารณ์ ด้วยอารมณ์ที่เป็นเอกคตา ถ้าไม่มีกำลังสมาธิ  วิตก วิจารณ์จะเกิดขึ้นไม่ได้  ดังนั้นการภาวนา จึงต้องมีกำลังสมาธิ  เพื่อให้มีสติ รู้ว่าขณะนี้จิตไปพิจารณาอารมณ์อะไร ดังนั้นการภาวนา จึงเป็น อินทรีย์ มีสติ สมาธิ เป็นตัวหลัก