JJNY : วีระยุทธเขียนโมเดลญี่ปุ่นสู้สหรัฐฯ│ปลัดอำเภอหางดง ยื่นลาออก│พืชไร่พืชสวนกุมขมับราคาดิ่ง│ไทยอากาศร้อนโดยทั่วไป

กระทู้ข่าว

พรรคประชาชน ข้าราชการ ข่าวเศรษฐกิจ พยากรณ์อากาศ การเมือง

วีระยุทธ เขียนโมเดลญี่ปุ่น เดินเกมสู้สหรัฐฯ เล่ายิบ 3 แนวรบยุทธศาสตร์ รับกำแพงภาษี
https://www.matichon.co.th/politics/news_5149254
.

วีระยุทธ เขียนโมเดลญี่ปุ่น สู้สหรัฐฯ เปิด 3 แนวรบ ยุทธ์ศาสตร์ซามูไร รับมือกำแพงภาษีทรัมป์

เมื่อวันที่ 22 เมษายน 2568 นายวีระยุทธ กาญจน์ชูฉัตร รองหัวหน้าพรรคประชาชน เผยแพร่บทความผ่านเฟซบุ๊ก เรื่อง “เมื่อซามูไรเปิดแนวรบ 3 ด้าน – ยุทธศาสตร์ญี่ปุ่นสู้อเมริกา” วิเคราะห์การเดินเกมรอบด้านของญี่ปุ่น รับมือเจรจาการค้ากับสหรัฐฯ โดยมีเนื้อหาดังนี้

แน่นอนว่า การเจรจากับสหรัฐอเมริกา ความเร็วไม่ใช่ตัวกำหนดความสำเร็จ เพราะ “จังหวะเวลา” สำคัญที่สุด

ถึงกระนั้น การประกาศทางการระบุวันชัดเจนว่าเราจะไปเจรจา แต่สุดท้ายกลับต้อง “เลื่อน” ย่อมเป็นการส่งสัญญาณที่ไม่ดีนักกับภาคธุรกิจและสังคม เพราะเป้าหมายสำคัญในช่วงเวลานี้คือการลดความไม่แน่นอนและความกังวล

แต่ในเมื่อมีเวลาอีกสักพักในการเตรียมตัว อยากชวนดูยุทธศาสตร์ของญี่ปุ่น ประเทศแรกที่ได้เจรจากับสหรัฐฯ อย่างเป็นทางการครับ

ในการจัดการกับนโยบายกำแพงภาษีของทรัมป์ ญี่ปุ่นเปิดแนวรบ 3 ด้านไปพร้อมกัน คือ ในขณะที่ทีมรัฐมนตรีเดินหน้าเจรจาทางตรง ภาคเอกชนญี่ปุ่นก็ขยับปรับฐานการผลิต ส่วนตัวนายกอิชิบะก็เปิดทางแสวงหาพันธมิตรใหม่- เปิดใจรับพันธมิตรเก่าไปพร้อมกัน

เปิดไพ่ของอเมริกา เพิ่มไพ่ในมือ และเพิ่มมิตรข้างตัว

แนวรบที่ 1 : ทีมรัฐมนตรีเดินหน้าเจรจา เปิดไพ่อเมริกา

ญี่ปุ่นได้เจรจาเร็วกว่าประเทศอื่น เพราะสหรัฐฯ เองก็ให้น้ำหนักในฐานะคู่ค้าที่มีมูลค่าค้าขายระหว่างกันกว่า 300,000 ล้านเหรียญต่อปี

ในการสื่อสารกับสาธารณะ ส่วนที่เป็น “ไพ่เด็ด” ย่อมต้องเก็บไว้ไม่เปิดเผย แต่ในฐานะรัฐบาลประชาธิปไตย ก็ต้องบอกเล่า “ยุทธศาสตร์” กับสังคมให้เกิดความมั่นใจด้วย

หนึ่งในแนวทางเจรจาที่รัฐบาลญี่ปุ่นบอกเล่าประชาชนคือ ในขณะที่สหรัฐฯ พยายาม “มัดรวม” 3 เรื่องใหญ่ๆ อย่างการนำเข้าสินค้า อัตราแลกเปลี่ยน และงบประมาณการทหาร ให้เป็นเรื่องเดียวกัน

รัฐบาลญี่ปุ่นยืนยันว่า ต้องการแยกโต๊ะเจรจาทั้ง 3 เรื่องออกจากกัน คุยเรื่องการส่งออกนำเข้าวงหนึ่ง ลงรายละเอียดเรื่องภาษีแยกรายสินค้า แต่ละตัวเปิดได้แค่ไหน หาแนวทางปรับสมดุล

แต่เรื่องอัตราแลกเปลี่ยน (เงินเยนควรอ่อนลงหรือแข็งขึ้น) ขอเจรจาอีกวง ด้วยทีมเจรจาอีกชุดหนึ่งแยกจากการค้า เช่นเดียวกับเรื่องการทหารและงบประมาณด้านความมั่นคงที่ขอคุยต่างหากอีกทีม

เพราะญี่ปุ่นประเมินว่า การคุยแยกเรื่องจะทำให้การแสวงหา “จุดร่วม” (common grounds) ระหว่างญี่ปุ่นกับสหรัฐฯ เกิดขึ้นง่ายกว่าการมัดทุกเรื่องรวมกัน

การเจรจารอบแรกเมื่อวันพุธที่ 16 เมษายน ญี่ปุ่นมี “ทีมเจรจา” ทั้งหมดรวม 37 คน จากกระทรวงการคลัง อุตสาหกรรม พาณิชย์ และการต่างประเทศ

แต่หลังเจรจารอบแรกผ่านไป พอจับสัญญาณทีมสหรัฐฯ ได้แล้วว่าเรื่องไหนคือ “ไพ่สำคัญ” สำหรับการต่อรองรอบถัดไป ญี่ปุ่นจึงเพิ่มสมาชิกทีมเจรจาอีก 10 คนจากกระทรวงคมนาคมและกระทรวงเกษตร เพื่อเติมรายละเอียดที่สหรัฐฯ ให้น้ำหนักเป็นพิเศษ 2 เรื่อง

เรื่องแรกคือ มาตรฐานการนำเข้ารถยนต์ ที่ปกติรถยนต์จากอเมริกาต้องใช้เวลาหลายเดือนในการขอใบอนุญาตนำเข้าของญี่ปุ่น เป็น Non-tariff barrier ที่ใช้มานาน จะต่อรองปรับลดกันอย่างไร เป็นวาระใหญ่รอบถัดไป แต่กำหนดผู้แทนเจรจาไว้ชัดเจนแล้ว เพื่อหาข้อสรุปที่ฝ่ายต่างๆ ในประเทศยอมรับได้ ก่อนไปเจรจารอบสอง

อีกเรื่องคือ การนำเข้าข้าวจากสหรัฐฯ เพิ่มเติม โดยปัจจุบันญี่ปุ่นมีโควต้านำเข้าข้าวจากต่างประเทศ แบบไม่ต้องเสียภาษีขาเข้าอยู่แล้ว 770,000 ตัน ถึงแม้ในจำนวนนี้จะเป็นข้าวจากสหรัฐฯ ถึง 45% แต่สหรัฐฯ ก็ยังต้องการเพิ่มอีก

ข้าวเป็นเรื่องอ่อนไหวที่โยงกับฐานเสียงทางการเมืองของรัฐบาล ความอยู่รอดของชาวนา และวัฒนธรรมคนญี่ปุ่น

เรื่องนี้รัฐบาลจึงต้องประสานกับหลายฝ่าย โดยเฉพาะสหกรณ์การเกษตรแห่งชาติ หรือ JA ที่เป็นเครือข่ายชาวนาทั่วประเทศ

แต่ข้อดีของสถานการณ์นี้คือ ญี่ปุ่นเองกำลังประสบปัญหาราคาข้าวในประเทศถีบตัวสูงมาก โดยราคาข้าวปีนี้แพงขึ้นกว่าปีก่อนกว่า 2 เท่าตัว เพราะผลผลิตที่น้อยลงสวนทางกับดีมานด์ทั้งจากภายในและจากนักท่องเที่ยว

ทั้งนี้ การปรับตัวสามารถทำแบบ “ประนีประนอม” สไตล์ญี่ปุ่นได้ เช่น ห้าง Aeon ผู้ค้าปลีกรายใหญ่เริ่มปรับแพ็คเกจขายข้าวใหม่ โดยเอาข้าวนำเข้าจากสหรัฐฯ มาผสมข้าวญี่ปุ่นในถุงเดียวกัน เพื่อลดราคาขายปลีกต่อถุงลง

การนำเข้าข้าวจากสหรัฐฯ จึงสามารถเป็นทางออกแบบ Win-Win สำหรับภาคเกษตรญี่ปุ่นได้ในระยะสองสามปีนี้

แนวรบที่ 2 : ภาคเอกชนขยับปรับฐานการผลิต

นอกจากภาครัฐแล้ว ภาคธุรกิจญี่ปุ่นเองก็ขยับตัวเป็นแนวรบอีกทาง

เพราะนอกจากประเด็นดุลการค้าแล้ว ทรัมป์ก็ให้ความสำคัญกับการเพิ่มการลงทุนในประเทศและการจ้างงานคนอเมริกันในภาคอุตสาหกรรม

บริษัทรถยนต์ญี่ปุ่นจึงปรับซัพพลายเชนรับมือสงครามการค้าไปด้วย เช่น ค่ายยักษ์ใหญ่อย่างฮอนด้า (Honda) ก่อนหน้านี้มีการผลิตรถยนต์อยู่แล้ว 1 ล้านคันในสหรัฐฯ และนำเข้าจากต่างประเทศมาขายอีก 400,000 คัน

เพื่อเพิ่มอำนาจต่อรองของญี่ปุ่นและรักษายอดขายในตลาดสหรัฐฯ ฮอนด้าจึงประกาศย้ายฐานการผลิตรถบางรุ่นจากเม็กซิโกและแคนาดา ไปยังสหรัฐฯ แทน เพื่อเพิ่มปริมาณการผลิตในสหรัฐฯ ขึ้น 30% ในช่วง 2-3 ปีข้างหน้า เป็นตัวเลขที่จะเพิ่มน้ำหนักการต่อรองให้ฮอนด้าและญี่ปุ่น

ปัญหาที่พ่วงมากับกำแพงภาษีคือ อย่างไรเสีย การย้ายฐานผลิตก็ทำไม่ได้ทันทีและทำไม่ได้กับทุกชิ้นส่วน ผู้ผลิตชิ้นส่วนหลายประเภทจึงมีภาระต้นทุนที่เพิ่มขึ้นแน่ๆ

โตโยต้า (Toyota) นับว่าใจป้ำ ประกาศพร้อมจ่าย “ต้นทุนส่วนเพิ่ม” ให้กับซัพพลายเออร์ที่ต้องนำเข้าชิ้นส่วนจากเม็กซิโกเข้ามาประกอบในสหรัฐฯ เพื่อประคองราคาขายรถยนต์ให้อยู่ในระดับเดิม เพราะไม่อยากเสียส่วนแบ่งการตลาดไป

แต่ในกลุ่มที่ต้องย้ายฐานการผลิตบางส่วนออกจากญี่ปุ่นเอง รัฐบาลญี่ปุ่นก็เตรียมมาตรการช่วยเหลือซัพพลายเออร์อะไหล่ ที่ส่วนใหญ่เป็นบริษัท SMEs ไว้แล้ว เช่น นิสสัน (Nissan) เดิมใช้ฟุกุโอกะเป็นฐานผลิตเพื่อส่งออกไปสหรัฐฯ หากต้องลดกำลังการผลิตในฟุกุโอกะลง รัฐบาลจะเข้ามาช่วยเยียวยาและสนับสนุน SMEs ในฟุกุโอกะ เพราะสถานการณ์การเงินของนิสสันไม่แข็งแรงเหมือนโตโยต้า

ทำงานประสานกันแข็งขันระหว่างภาครัฐกับภาคเอกชนในยามเผชิญศึกสงคราม

แนวรบที่ 3 : แสวงหาพันธมิตรใหม่ เปิดใจพันธมิตรเก่า

นอกจากการเจรจาทางตรง และการขยับตัวของภาคเอกชนแล้ว ความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้านในเอเชียเป็นอีกแนวรบหนึ่งที่ญี่ปุ่นเริ่มเดินเกม

ภาพแปลกตาเกิดขึ้นเมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ที่ “สามเสือเอเชียตะวันออก” อย่างญี่ปุ่น จีน และเกาหลีใต้ จับมือกันเดินหน้ายกระดับเขตการค้าเสรี หรือ FTA เพื่อเพิ่มการค้าขายระหว่างกัน

ปกติแล้ว สามเสือนี้คุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องนะครับ อยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ เพราะต่างคนก็ต่างใหญ่ แถมมีประวัติศาสตร์สู้รบกันมานาน

แต่นโยบายกำแพงภาษีของทรัมป์ ทำให้ผู้นำสามประเทศนี้ยอมเปิดโต๊ะเจรจาทางเศรษฐกิจกันจริงจังเป็นครั้งแรกในรอบ 5 ปี โดยมีเป้าหมายสำคัญร่วมกันอย่างการเติมเต็มซัพพลายเชนสินค้าไฮเทค ลดการพึ่งพาสหรัฐฯ และยุโรป

ไม่หยุดแค่เอเชียตะวันออก เพราะนายกฯ อิชิบะ ของญี่ปุ่น เตรียมเดินทางไปหารือกับเวียดนามและฟิลิปปินส์ด้วยตนเองในสัปดาห์หน้า กระชับความสัมพันธ์กับมิตรสหายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไว้อีกทาง

ทางข้างหน้าคงปั่นป่วนอีกหลายรอบ แต่ญี่ปุ่นไม่อยู่เฉย เดินหน้าเปิดไพ่อเมริกา เพิ่มไพ่ในมือตัวเอง และเพิ่มมิตรสหายข้างตัวไว้แล้ว

Don’t waste a crisis.

.
อย่าปล่อยให้วิกฤตผ่านไปอย่างสูญเปล่า ถือโอกาสนี้ร่วมมือร่วมแรงกันปรับเศรษฐกิจไทยสู่อนาคตกันครับ

.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02bY8mZaEJd3m1GW32FadsQDZNdUbdk9sVdhnsXVsWrKu4L9PDdT4rs63YL1VeEC8ol&id=61553732966651
.

.
แชร์ว่อนโซเชียล! ปลัดอำเภอหางดง ยื่นหนังสือลาออก เหตุบื่อหน่ายในระบบราชการ-ความอยุติธรรม
https://www.matichon.co.th/social/news_5149253
.

แชร์ว่อนโซเชียล! ปลัดอำเภอหางดง ยื่นหนังสือลาออก เหตุบื่อหน่ายในระบบราชการ-ความอยุติธรรม

เมื่อวันที่ 22 เมษายน ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ในโลกออนไลน์มีการแชร์ภาพ หนังสือลาออกจากราชการของ นายพีรพันธุ์ สิงห์ทองชัย ปลัดอำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ ที่มีการระบุสาเหตุขอลาออก เนื่องจากเบื่อหน่ายระบบราชการ และความอยุติธรรรม

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ในหนังสือฉบับดังกล่าว ระบุว่า

หนังสือขอลาออกจากราชการ เขียนที่ ที่ทำการปกครองอำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ วันที่ 21 เดือนเมษายน พ.ศ.2568 เรื่อง ขอลาออกจากราชการ เรียน อธิบดีกรมการปกครอง ด้วยข้าพเจ้าชื่อ นายพีรพันธุ์ ได้เริ่มรับราชการเมื่อวันที่ 1 เดือนมิถุนายน พ.ศ.2528 ขณะนี้ดำรงตำแหน่ง “ปลัดอำเภอ” (เจ้าพนักงานปกครองชำนาญการพิเศษ) ปฏิบัติหน้าที่ หัวหน้ากลุ่มงานทะเบียนและบัตร ที่ทำการปกครองอำเภอหางดง จ.เชียงใหม่ กรมการปกครอง กระทรวงหมาดไทย ได้รับเงินเดือนระดับ 8

มีความประสงค์ขอลาออกจากราชการ เนื่องจากเบื่อหน่ายในระบบราชการและความอยุติธรรม

จึงเรียนมาเพื่อขอลาออกจากราชการ ตั้งแต่วันที่ 1 พฤษภาคม 2568

อย่างไรก็ตาม ทางช่องสาม พยายามติดต่อไปยัง ปลัดอำเภอพีรพันธุ์ แต่ยังไม่สามารถติดต่อได้

แต่จากการสอบถามข้อมูลบุคคลที่อยู่ที่อำเภอให้ข้อมูลว่า เพิ่งทราบเรื่องราวดังกล่าวในโซเชียล ซึ่งตามหลักการแล้วจะต้องยื่นผ่านผู้บังคับบัญชาเป็นลำดับชั้นไป ถึงผู้ว่าราชการจังหวัด แต่เท่าที่ทราบมีรายงานว่าทางอำเภอยังไม่เห็นหนังสือลาออกฉบับนี้