“เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ แต่เพื่อเรียนรู้ที่จะเป็นมนุษย์มากขึ้นทุกวัน”

เราทุกคนคือสิ่งที่ยังไม่เสร็จ

มนุษย์ไม่ได้เกิดมาพร้อมกับคู่มือชีวิต เราเรียนรู้ไปเรื่อย ๆ ผ่านความผิดพลาด ความลังเล และคำถามที่ยังไม่เจอคำตอบ

บางครั้งเราอาจรู้สึกว่า “เราควรจะดีกว่านี้” — ใจเย็นกว่านี้ เข้าใจคนอื่นมากกว่านี้ หรือไม่ก็เข้มแข็งกว่านี้เวลาที่ชีวิตเหวี่ยงแรง แต่คำถามคือ… ใครเป็นคนกำหนดว่า “ดีกว่านี้” คืออะไร?

Albert Camus เคยบอกว่า “ชีวิตไม่มีความหมายใด ๆ อยู่แต่แรก” และการที่เรายังเลือกใช้ชีวิต คือการตอบคำถามนั้นด้วยการ มีอยู่ ด้วยตัวเอง

ในแง่นี้ ความไม่สมบูรณ์ของเรากลายเป็นความงามชนิดหนึ่ง — เพราะเราตื่นขึ้นมาเพื่อจะลองใหม่อีกครั้ง พยายามเข้าใจตัวเอง เข้าใจคนอื่น และเข้าใจโลกที่ไม่เคยแน่นอน

บางวันเราอาจล้ม บางวันเราจะเฉื่อยชา แต่ตราบใดที่เรายังถามว่า “ฉันกำลังเป็นใครอยู่ในตอนนี้?” — วันนั้นเรายังเป็นมนุษย์

และบางที… แค่คำถามเดียว ก็อาจลึกซึ้งกว่าคำตอบใด ๆ เสียอีก