คือเราพึ่งเข้าม.4ที่โรงเรียนใหม่ แล้วเขาก็มีเรียนปรับพื้นฐานวันนี้ก็เป็นวันที่2ที่เรียนเราก็มีเพื่อนอยู่คนนึงเขาเป็นคนเงียบๆหรือเขาไม่อยากคุยกับเราก็ไม่รู้ แต่ทุกพักเที่ยงเขาก็จะกลับไปกินข้าวกับเพื่อนกลุ่มเดิมของเขาซึ้งเราก็ต้องตามไปเพราะว่าเราไม่มีเพื่อนคนอื่นอีกพอเรานั่งกินด้วยก็อึดอัดอยู่นิดๆเลยกินข้าวเหลือไม่หมดทั้งๆที่เราเป็นคนที่กินข้าวหมดตลอดเพราะเสียดายแต่มันก็คงดีกว่านั่งกินคนเดียวมั้ง
เราไปวันแรกหลังจากกลับมาเราก็กังวลเครียดว่าเราจะไม่สนิทกับเขาแต่ก็นึกเอาไว้ว่ามันต้องใช้เวลาเพราะทุกคนเขามีกลุ่มของเขาอยู่แล้วแต่มาวันนี้ตอนพักเที่ยงข้าวเราก็กินได้นิดเดียวเพราะมันรู้สึกเครียดมากจนต้องไปร้องให้ในห้องน้ำมันเหนื่อยมันแย่มากไม่รู้เลยต้องปรับตัวและทำยังไงปกติทั้งๆที่ไม่เคยเป็นคนแบบนี้ไม่ได้ร้องให้มานานมากๆ
จนตอนนี้ที่กำลังพิมพ์อยู่ก็ต้องหยุดเป็นพักๆเพราะรู้สึกเหมือนจะร้องอีกแล้ว