ผมแต่งงานมาได้6ปีแล้ว อยู่ด้วยกันก่อนแต่งมา3ปี เราอาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านของผม ช่วงที่อยู่ก่อนแต่ง เป็นช่วงที่เธอยังไม่มีงานประจำ ทำ partime รายได้ประมาณ 2-3หมื่น หลังจากแต่งงานไปได้1ปี เธอถึงได้มีงานประจำ
การใช้ชีวิตส่วนตัวของผม จะไม่มีอะไรมาก ทำงาน-กลับบ้าน-เล่นเกม , 6 เดือนจะออกไปกินเหล้ากับเพื่อนสักครั้ง กลับเข้าบ้านประมาณตี1 เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ก่อนจะมีแฟน หลังจากมีแฟนจนถึงแต่งงานก็ยังใช้ชีวิตแบบเดิม
ค่าใช้จ่ายในบ้าน 100%ผมเป็นคนออกทั้งหมด ทั้งค่าน้ำค่าไฟรวมถึงของใช้ต่างในบ้าน เธอจะซื้อของเข้าบ้านเองเฉพาะของใช้ส่วนตัวพวกเครื่องสำอางค์ สบู่เเชมพูเฉพาะของเธอเอง งานบ้าน80%ผมเป็นคนทำ กินข้าวเสร็จ ผมเป็นคนเก็บจาน เช็ดโต็ะ เอาขยะไปทิ้ง ส่วนแฟนผมไปนอนเล่นมือถือ งานบ้านหลักๆที่เธอทำคือซักผ้า เพราะเธอไม่ให้ผมทำ ผมซื้อเครื่องอบผ้าเครื่องล้างจานไว้เพื่อลดภาระการทำงานบ้านลง ค่าอาหารกินในบ้านและนอกบ้าน 90%ผมเป็นคนออก เธอจะเป็นคนออกค่าอาหารแค่เฉพาะเวลาที่เธออยากจะกินอะไรเป็นพิเศษ ภาษีประจำปีของเธอผมก็เป็นคนจ่ายให้ ซื้อของให้พ่อแม่เธอ ถ้าหลักหมื่นขึ้นไป ผมจะเป็นคนจ่าย วันเกิดวันวาเลนไทน์ ต้องมีของขวัญหรืออาหารมื้อพิเศษไม่เคยขาด วันเกิดผม ผมไม่เคยขออะไร และไม่ต้องการให้เธอซื้ออะไรให้ ของที่ผมอยากได้ ผมก็จะซื้อเอง ของสวยๆงามๆสำหรับผญ. แรกๆผมซื้อให้ surprise เป็นครั้งคราว แต่ซื้อมาแล้ว เธอไม่ค่อยใช้ ก็เลยเลิกซื้อแล้ว
การใช้ชีวิตคู่ ทำงาน5วัน กลับมาเจอกันกินข้าวเย็นที่บ้าน เสาร์อาทิตย์พักผ่อนอยู่บ้านไม่ค่อยออกไปไหน กินอาหารมื้อใหญ่หน่อยประมาณ6000บาท/มื้อ 2ครั้ง/เดือน อาหารนอกบ้านทั่วไป1ครั้ง/สัปดาห์ มื้อละ1000ต้นๆ เราไม่ค่อยทะเลาะกันสักเท่าไร อาจจะมีทะเลาะบ้าง ปีละ2-3ครั้ง แต่เธอมักจะบ่นเรื่องเดิมๆซ้ำๆกันทุกวัน(เริ่มบ่นตั้งแต่ที่เธอมีงานประจำได้1ปี)
-บ่นเรื่องเล่นเกม : ทุกวันหลังทำงาน เคลียร์งานบ้านเสร็จ ผมก็จะพักผ่อนโดยการเล่นเกม เธอก็มักจะบ่นน้อยใจตลอด ว่าผมเอาแต่เล่นเกม ไม่เอาใจใส่เธอ
-บ่นว่าผมรักเธอน้อยลง ไม่เอาใจเธอเหมือนเดิม เธอไม่ค่อยได้ไปเที่ยวถ่ายรูปเหมือนเพื่อนๆเลย
เธอบ่นแบบนี้ทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน วันละหลายรอบ แรกๆผมเฉยๆ แต่พอเจอทุกวันเป็นเวลาหลายปี ผมเริ่มทนไม่ไหวละ รู้สึกตัวเองด้อยค่า ผมว่าผมดูแลเธอแทบจะทุกอย่างแล้ว แต่ดูเหมือนมันจะไม่พอ เธอต้องการให้ผมเลิกเล่นเกมที่ผมรัก เพื่อมาเอาใจเธอเต็มที่ เรื่องพาไปเที่ยว ถ้าเธอบอกว่าจะไปที่ไหน ผมก็พาไป แต่มันไม่ถูกใจเธอ เธออยากให้ผมเป็นคนหาคนคิดว่าจะพาไปไหน ไม่ต้องให้บอก
แล้วก็มีเรื่องบนเตียงอีก เวลาผมขอทำการบ้าน เทอมักจะปฏิเสธตลอด อ้างเหนื่อยจากทำงานตลอด จนผมเริ่มเกิดอาการเบื่อหน่าย เริ่มมีอารมณ์กับเทอน้อยลง เริ่มรู้สึกว่าผมช่วยตัวเองยังสบายใจกว่า
ตอนนี้เริ่มมีความรู้สึกในใจแล้วว่า อยากจะหย่าแล้วใช้ชีวิตโสดดีกว่า มันอึดอัดมาก แต่ยังพยายามประคองเอาไว้อยู่
ผมทนเมียตัวเองไม่ไหวแล้ว
การใช้ชีวิตส่วนตัวของผม จะไม่มีอะไรมาก ทำงาน-กลับบ้าน-เล่นเกม , 6 เดือนจะออกไปกินเหล้ากับเพื่อนสักครั้ง กลับเข้าบ้านประมาณตี1 เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ก่อนจะมีแฟน หลังจากมีแฟนจนถึงแต่งงานก็ยังใช้ชีวิตแบบเดิม
ค่าใช้จ่ายในบ้าน 100%ผมเป็นคนออกทั้งหมด ทั้งค่าน้ำค่าไฟรวมถึงของใช้ต่างในบ้าน เธอจะซื้อของเข้าบ้านเองเฉพาะของใช้ส่วนตัวพวกเครื่องสำอางค์ สบู่เเชมพูเฉพาะของเธอเอง งานบ้าน80%ผมเป็นคนทำ กินข้าวเสร็จ ผมเป็นคนเก็บจาน เช็ดโต็ะ เอาขยะไปทิ้ง ส่วนแฟนผมไปนอนเล่นมือถือ งานบ้านหลักๆที่เธอทำคือซักผ้า เพราะเธอไม่ให้ผมทำ ผมซื้อเครื่องอบผ้าเครื่องล้างจานไว้เพื่อลดภาระการทำงานบ้านลง ค่าอาหารกินในบ้านและนอกบ้าน 90%ผมเป็นคนออก เธอจะเป็นคนออกค่าอาหารแค่เฉพาะเวลาที่เธออยากจะกินอะไรเป็นพิเศษ ภาษีประจำปีของเธอผมก็เป็นคนจ่ายให้ ซื้อของให้พ่อแม่เธอ ถ้าหลักหมื่นขึ้นไป ผมจะเป็นคนจ่าย วันเกิดวันวาเลนไทน์ ต้องมีของขวัญหรืออาหารมื้อพิเศษไม่เคยขาด วันเกิดผม ผมไม่เคยขออะไร และไม่ต้องการให้เธอซื้ออะไรให้ ของที่ผมอยากได้ ผมก็จะซื้อเอง ของสวยๆงามๆสำหรับผญ. แรกๆผมซื้อให้ surprise เป็นครั้งคราว แต่ซื้อมาแล้ว เธอไม่ค่อยใช้ ก็เลยเลิกซื้อแล้ว
การใช้ชีวิตคู่ ทำงาน5วัน กลับมาเจอกันกินข้าวเย็นที่บ้าน เสาร์อาทิตย์พักผ่อนอยู่บ้านไม่ค่อยออกไปไหน กินอาหารมื้อใหญ่หน่อยประมาณ6000บาท/มื้อ 2ครั้ง/เดือน อาหารนอกบ้านทั่วไป1ครั้ง/สัปดาห์ มื้อละ1000ต้นๆ เราไม่ค่อยทะเลาะกันสักเท่าไร อาจจะมีทะเลาะบ้าง ปีละ2-3ครั้ง แต่เธอมักจะบ่นเรื่องเดิมๆซ้ำๆกันทุกวัน(เริ่มบ่นตั้งแต่ที่เธอมีงานประจำได้1ปี)
-บ่นเรื่องเล่นเกม : ทุกวันหลังทำงาน เคลียร์งานบ้านเสร็จ ผมก็จะพักผ่อนโดยการเล่นเกม เธอก็มักจะบ่นน้อยใจตลอด ว่าผมเอาแต่เล่นเกม ไม่เอาใจใส่เธอ
-บ่นว่าผมรักเธอน้อยลง ไม่เอาใจเธอเหมือนเดิม เธอไม่ค่อยได้ไปเที่ยวถ่ายรูปเหมือนเพื่อนๆเลย
เธอบ่นแบบนี้ทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน วันละหลายรอบ แรกๆผมเฉยๆ แต่พอเจอทุกวันเป็นเวลาหลายปี ผมเริ่มทนไม่ไหวละ รู้สึกตัวเองด้อยค่า ผมว่าผมดูแลเธอแทบจะทุกอย่างแล้ว แต่ดูเหมือนมันจะไม่พอ เธอต้องการให้ผมเลิกเล่นเกมที่ผมรัก เพื่อมาเอาใจเธอเต็มที่ เรื่องพาไปเที่ยว ถ้าเธอบอกว่าจะไปที่ไหน ผมก็พาไป แต่มันไม่ถูกใจเธอ เธออยากให้ผมเป็นคนหาคนคิดว่าจะพาไปไหน ไม่ต้องให้บอก
แล้วก็มีเรื่องบนเตียงอีก เวลาผมขอทำการบ้าน เทอมักจะปฏิเสธตลอด อ้างเหนื่อยจากทำงานตลอด จนผมเริ่มเกิดอาการเบื่อหน่าย เริ่มมีอารมณ์กับเทอน้อยลง เริ่มรู้สึกว่าผมช่วยตัวเองยังสบายใจกว่า
ตอนนี้เริ่มมีความรู้สึกในใจแล้วว่า อยากจะหย่าแล้วใช้ชีวิตโสดดีกว่า มันอึดอัดมาก แต่ยังพยายามประคองเอาไว้อยู่