คือแม่กับพ่อเลิกกันตั้งแต่หนูยังเด็ก พอแม่มีคนใหม่แม่ก็ทิ้งหนูไปหนูต้องอยู่กับญาติ แม่ทิ้งหนูไปอยู่กับเขาเป็นปีๆแม่หลอกคนอื่นว่าแม่ไปทำงานแต่จริงๆแม่ทิ้งหนูไปอยู่กับคนใหม่ แล้วแม่ก็กลับมาเพราะแม่ก็เลิกกับเขา จนปัจจุบันหนูคิดว่าแม่จะไม่ไปคุยกับใครอีกแล้ว แต่แม่ก็ยังแอบคุยกับใครไม่รู้ แม่แอบไปหาเขาบางทีไปตั้งแต่ยังไม่8โมงบางทีก็ให้เขามารับตอนดึกๆอยู่บ้าน แม่ให้เขาขับรถเลยบ้านไปเพื่อที่จะปิดบังไม่ให้ใครรู้ว่าแอบคุยกัน บางวันแม่ก็ไปหาเขาตั้งแต่เช้ายันเย็น จนไม่สนใจอะไรทั้งนั้นที่อยู่ในบ้าน จนตอนนี้หนูรู้สึกว่าหนูอยากออกไปจากตรงนี้ไวๆ หนูอยากรู้ว่าเราต้องจัดการความรู้สึกนี้ยังไง ไม่ให้เราเครียดเราคิดมากกับเรื่องนี้คะ
(คือที่หนูพิมไปหนูก็ไม่รู้ว่าเราควรเข้าใจแม่ดีมั้ยแต่คือหนูไม่ชอบจริงๆอ่ะค่ะ เพราะแม่ก็เคยทำจนมันเป็นปมในใจหนูมาแล้ว)