ตอนนี้เราอยู่ปีสี่ค่ะเราเริ่มคบกับแฟนตอนช่วงปลาย ม. 6 แล้วมามหาลัยเดียวกัน เราเริ่มรู้สึกตั้งแต่ช่วงปีแรกแรกว่าแฟนเริ่มพูดแปลกๆ บางทีก็เหมือนไม่ได้คิดอะไรในหัวเลยแล้วก็พูดออกมา เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราเริ่มคิด ถ้าเราต้องใข้ชีวิตกับคนที่ไม่คิดอะไรแล้วตอบออกมาได้ตลอดชีวิตมันไม่โอเคเท่าไหร่หรือเปล่า อีกทั้งบ้านแฟนยังไม่ค่อยมีฐานะ ต้องใช้รถเราตลอดเวลา ต้องมาอยู่หอเราเพื่อเซฟค่าใช้จ่าย แม้กระทั่งค่าน้ำมันไม่ช่วยออกจนครอบครัวเราถอยรถคันใหม่มาแล้วคันนั้นเค้าขับร้อยเปอร์เซ็นต์ เขาจึงต้องจ่ายค่าน้ำมันบางครั้งเรานั่งรถที่เขาขับ เขาก็ทวงค่าน่ำมัน ทั้งที่เขานั่งรถอีดคันของเราทุกวัน เราก็ไม่เคยทวง เรื่องนี้เริ่มทำให้รู้สึกว่าฐานะเราเริ่มจะต่างกันเกินไป อีกทั้งที่บ้านแฟนก็ไม่ค่อยชอบเรา เขาอยู่กันแบบลูกไม่เคยจากอก ต้องบงการทุกอย่าง ไม่เคยมีห้องส่วนตัว ห้ามนอนดึก และถ้าขัดเขาจะตีไม่ยั้ง วันนึงตามมาเรียนมหาลัยเดียวกับเราเค้าก็ค่อนข้างจะไม่พอใจ ดูไม่ค่อยจะต้อนรับเราสักเท่าไหร่แต่ต้องทำเป็นดีกับเรา เพราะลูกเขาต้องพึ่งเรา แล้วบ้านเค้าค่อนข้างประหลาดเค้าจะไม่ค่อยฟังลูกชายซึ่งเป็นลูกคนเล็ก แฟนก็ไม่กล้าเถียง เค้าเคยเล่าให้ฟังว่าเค้าอยู่บ้านไม่ค่อยมีความสุขเพราะทุกคนต่างบงการเขา เราแทบจะเป็นความสุขเดียวของเขา แต่ตอนนี้เราเริ่มไม่อยากอยู่กับเขาแล้ว เพราะหลายเรื่องรวมกัน ทั้งชอบทะเลาะในวันที่เราต้องทำกิจกรรม หรือแม้กระทั่งทะเลาะกันมีทำร้ายเล็กน้อย ชอบวีนตลอดเวลา เหมือนเราทำอะไรผิดตลอด เราเคยขอเลิกตอนที่เค้าอยู่ด้วย เขาไม่เคยยอมเลิก ถ้าเรามุ่งมั่นจะเลิกก็ออกจากห้องไปไหนไม่ได้ ถ้าจะออกเค้าจะดึงเราเข้าห้องตลอด จนกว่าเราจะไม่เลิก หรือถ้าเราร้องก็จะเอาแขนยัดปากเอาไว้ จนตอนนี้เขาไปฝึกงานแล้วหลอกให้เค้าไปฝึกงานที่บ้านได้ เค้าก็มุ่งมั่นจะมาหาเรา แต่เราไม่ยอม เราควรบอกเลิกยังไงเพราะเราเคยพูดเล่นเล่นว่าถ้าเราบอกเลิกเค้าจะปาดคอเราไหม แต่เค้าตอบว่าก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วนิ เราควรพูดยังไงดีคะ อีกอย่างเขาเรียนสายคอมพิวเตอร์ พวกโค๊ด เคยแฮกเว็บได้ เรากลัวว่าถ้าเราบอกเลิกจะไปกดลาออกในเว็บมหาลัยให้(เคยมีรุ่นพี่เคยโดน ตอนช่วงประถมนิเทศทุกคนได้ยินหมด)