เราอายุ16ปี แม่เสียตอนเรา10ขวบ มีพ่อที่ติดเหล้าและบุหรี่ เราพยายามบอกให้เค้าเลิกแค่เค้าก็ไม่เลิก เราพยายามเทเหล้าที่อยู่ในตู้เย็นออกเรื่อยๆ แต่เค้าก็จะซื้อใหมาเรื่อยๆ สถานะทางการเงินก็เริ่มไม่ดีแต่เค้าชอบทำตัวหน้าใหญ่ แจกเงินคนนู้นคนนี้ไปทั่ว จากมุมมองคนนอกเค้าคือคนดีคนนึงที่พูดมากไปหน่อย แต่จากมุมมองของเราที่อยู่กับเค้าแทบจะตลอดเวลาทำให้เราพบว่าเค้าไม่ใช่แค่คนติดเล่นหรือเป็นคนมีอารมณ์ขันอย่างเดียวแต่เค้าชอบทำตัวเด็กเกินอายุและไม่ค่อยมีวุฒิภาวะสักเท่าไหร่ ทุกครั้งที่มีเรื่องสำคัญจะพูดด้วยเค้าก็จะบอกปัดให้เราไปทำเอง อ้างว่าทำไม่เป็น ครั้งนึงรร.ให้ผู้ปกครองไปเอาแฟ้มแต้งผลการเรียนซึ่งเค้าก็ไม่ได้ให้นร.ไปด้วยเพราะไม่สำคัญแต่พ่อเราก็จะเอาเราไปด้วย เค้าอ้างนู่นอ้างนี่แต่เราก็จับใจความได้แค่ว่าเค้าทำไม่เป็นทั้งที่เค้าก็ไปหลายครั้งแล้ว พอเราดื้อไม่ยอมไปด้วยเค้าก็โกรธเรามากแล้วด่าเราด้วยคำหยาบคาย เอาจริงๆ คือเราเริ่มชินแล้วที่เวบาไม่ได้ดั่งใจเค้าจะเริ่มพูดไม่ดีใส่ทั้งที่มันก็ไม่ใช่ความผิดเรา

เราหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นว่าเค้ามักจะเออออตามในสิ่งที่คนอื่นพูดตลอดจนดูเหมือนคนที่ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง บางครั้งเราที่ยืนดูเค้าพูดกับคนอื่นก็จะเห็นได้ชัดเลยว่าเค้าตามน้ำตลอด ใครว่ายังไงเค้าก็ว่าอย่างนั้น แต่กับเราไม่ว่าจะพูดยังไงเค้าก็มักจะฟังบ้างไม่ฟังบ้าง

ล่าสุดเค้ามีอาการป่วย ได้กลิ่นเหม็นในโพรงจมูก มีเสมหะสีเขียว เค้าก็ขากเสมหะตลอดทั้งวัน แล้วก็บ่นกับตัวเองเสียงดังประมาณว่า "เป็นห่าอะไรวะ เป็น อะไรเนี่ย" แทบทั้งวันจนเราทนไม่ไหว บอกให้เค้าไปหาหมอเค้าก็ไม่ยอมไป เราพยายามบอกเค้าว่าบ่นมห้เราฟังไปอย่างงี้ก็ไม่หายหรอก ไปหาหมอดีกว่า เค้าก็ไม่ยอมไปจนเราเริ่มโมโหเพราะเหมือนเค้าไม่ยอมฟังในสิ่งที่เราพูดเลย เราพนันได้เลยว่าถ้าเป็นคนอื่นมาพูดเค้าก็จะพูดว่า "นั่นสิ ก็ว่าอย่างนั้นแหละ เดี๋ยวตอนเย็นผมไปหาหมอดีกว่า"

ตอนนี้เราเริ่มกังวลแล้วว่าถ้าเค้ายังมีปัญหาสุขภาพอยู่อย่างนี้เค้าจะมีชีวิตอยู่ถึงวันที่เราเรียนจบรึเปล่า ตอนที่เราเริ่มทำงานเค้าจะยังอยู่ให้เราดูแลมั้ย เราสารภาพว่าทั้งรักและหงุดหงิดเค้าในเวลาเดียวกัน เราอยากให้เค้าหันมาดูแบตัวเองบ้าง มีความคิดเป็นของตัวเองบ้าง ทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่ จนเริ่มคิดว่าเราอยากควบคุมพ่อขนาดนั้นเลยหรอ เราเห็นแก่ตัวเกินไปรึเปล่า แต่ถ้าเค้าไม่อยู่แล้วเราจะทำยังไง เราอยากขอคำแนะนำจากคนที่อ่านกระทู้นี้ค่ะ