ภาพแสดงให้เห็นประธานาธิบดีรัสเซีย วลาดิมีร์ ปูติน พบปะกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงของอิหร่านนายอาลี อักบาร์ อะห์มาดิยา ซึ่งบ่งบอกถึงความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น หลังจากที่มีการลงนามในข้อตกลงหุ้นส่วนยุทธศาสตร์เมื่อวันที่ 21 เมษายน 2568 ต่อจากการเจรจาครั้งก่อนในเดือนกันยายน 2567 และมกราคม 2568

พันธมิตรนี้เสริมสร้างความร่วมมือด้านการทหารและภูมิรัฐศาสตร์ โดยอาศัยผลประโยชน์ร่วมกัน เช่น การต่อต้านอิทธิพลของสหรัฐฯ โดยอิหร่านได้จัดหาโดรนให้รัสเซียเพื่อใช้ในความขัดแย้งในยูเครน และรัสเซียช่วยสนับสนุนความทะเยอทะยานด้านนิวเคลียร์ของอิหร่าน ตามที่ระบุในงานวิจัยของศูนย์สติมสันเมื่อเดือนตุลาคม 2567

ความเป็นพันธมิตรนี้สร้างความกังวลให้กับชาติตะวันตก เนื่องจากมันท้าทายระเบียบโลกที่นำโดยสหรัฐฯ สอดคล้องกับการที่รัสเซียหันไปสู่เอเชียผ่านจีน และอาจเปลี่ยนแปลงพลวัตในตะวันออกกลาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ความพยายามทางการทูตของอิหร่านกับชาติตะวันตกล้มเหลวเมื่อเร็ว ๆ นี้ ตามรายงานของรอยเตอร์ในเดือนมกราคม 2568