เครียดมากค่ะ จำได้ว่าพ่อเป็นหนี้ตอนเราอายุ16-17 ทำให้ต้องเลิกกับแม่ เพราะแม่เองก็ไม่ไหวเลยไล่พ่อไป
ช่วงเราเข้ามหาลัย เรามาอยู่กับพ่อ พ่อส่งเราเรียนปี1กับ2 และปี3-4 ไม่ไหวเราเลยได้กู้กยศ เรียน และพ่อให้ใช้เดือนละ 6000
ศ ส อ เราทำงานพิเศษเพื่อหาเงินจ่ายค่าอย่างอื่นเอง อยากได้ไรเก็บซื้อเอง มีแอบหยอดกระปุกไว้ พอถึงเวลาจะใช้เงิน มาแคะดูเงินหายหมดเลย
สรุปพ่อแอบเอาไปใช้
ปัจจุบันเรามีลูกที่ต้องรับผิดชอบดูแล 1คน 6ขวบ(แม่เลี้ยงเดี่ยว) พ่อให้เราออกรถให้ ผ่อนเดือนละ 9พันกว่า จ่ายตามหลังอยู่2งวด  (รถชื่อเราแต่พ่อใช้)
เราก็มีช่วยจ่ายบ้าง บางงวด ตอนนี้เราไม่มีตังเก็บเลยซักบาท พอมีเงินหน่อย ก็ต้องเอาไปช่วยแก ตอดเล็กตอดน้อยบ่อยๆ จนแม่เราแทบไม่เคยให้เลย
เราไม่รู้เมื่อไหร่จะหลุดพ้นซักที ไม่ได้เก็บเงินไว้ให้ลูกเราซักที รถอีกตั้ง 3แสน9หมื่น ถึงจะหมด ไม่รู้จะหมดไหม จ้องแต่จะเอาไปจำเรื่อยเลย
เราต้องทนเครียดไปอีกกี่ปีไม่รู้ ขอกำลังใจหน่อยค่ะ ลูกเราก็นับวันโต บ้านช่องเราก็ยังไม่มี เช่าหออยู่

พ่อเรายังทำงานอยุ่ เงินเดือน 4หมื่น ส่วนเราเงินเดือน 2หมืน+ ไม่มีเก็บซักบาท ร้อยนึงก็ไม่มี TT
แค่แอบสงสัยว่า หนี้อะไรมันนานขนาดนี้ทำไมไม่หมดซักที พอถามก็ไม่อยากจะบอก ไม่รู้จะช่วยยังไงไหว ที่ที่เป็นของพ่อแกก็คงขายไปหมดแล้ว ไม่เหลืออะไรให้เรา เราก็ไม่เคยว่า ไม่เคยอยากได้ของพ่อ แค่อยากทำงานแล้วมีเงินเก็บไว้ให้ลูก ไม่อยากให้ลูกต้องลำบากแบบเรา อยากให้ความจนมันจบแค่รุ่นเรา ไม่รู้จะทำได้ไหม เห้อ