ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ กระทู้นี้ตั้งขึ้นไม่ได้มีเจตนาว่าใครทั้งสิ้น ทุกวันนี้เหตุแม่วัยใส หรอแม่เลี้ยงเดี่ยวเยอะขึ้น ส่วนนึง ชีวิตคู่ความคิดไม่ตรงกัน หย่าร้าง แต่ยังทำหน้าที่พ่อ-แม่ ที่ดีกับลูก อีกส

นครซิดนีย์, เครือรัฐออสเตรเลีย ส่วนมากท้องฟ้าสดใส ไร้กลุ่มก้อนเมฆบดบัง แสงแดดเจิดจ้า ฝรั่งชอบ ดินแดนสวรรค์เลย เอเชียนอย่างเรา ชอบอึมครึม มวลเมฆเยอะๆ ครึ้มฟ้าครึ้มฝน นานๆทีจะเป็น

ตอนที่ 4: เสียงเคาะในเงามืด คืนวันนั้น มืดสนิทเกินกว่าปกติ ท้องฟ้าไร้แสงดาว เมฆหนาทึบปิดบังแม้กระทั่งแสงจันทร์ เสียงลมพัดผ่านใบไม้ดังกราวราวกระซิบ อิงฟ้านั่งนิ่งอยู่บนเตียงในห้องที่เงียบงัน มีเพียงแส

“จากผ้าห่ม…สู่ท้องฟ้า”ตอนเด็ก…ฉันกลัวฝน กลัวฟ้าร้องทุกครั้งที่ฟ้าแลบแสงเสียงน่ากลัว ฉันจะวิ่งหนีเข้าไปซุกอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดิมเชื่อสุดหัวใจว่าผ้าผืนนี้จะช่วยปกป้องฉันจากอันตรา