สวัสดีค่ะ เราอาศัยอยู่กับน้องชาย พ่อเเละเเม่ พ่อเวลาไปเยี่ยมญาติหรือเพื่อนพ่อชอบชมน้องชายว่าติดปวช.โรงเรียนทหาร,เป็นครูฝึก เวลาคุยก็จะคุยเเต่กับเรื่องน้องชายค่ะ เเต่กับเราตอนม.4ติดวิทคณิตไม่เคยชมหรืออวยให้ใครฟังตอนหนูม.ต้นหนูได้ทุนเรียนดีติดต่อกัน2ปีทุกเทอมพ่อก็ไม่เคยชมหรืออวย มีอะไรพ่อจะให้น้องชายตลอดค่ะเเม้กระทั้งทำห้องข้างล่างให้น้องเวลาน้องอยาก ไปไหนก็ให้ไป เเต่กับเรา พูดเรื่องนี้เเทบตลอดเวลาว่า เช่น…คิดว่าเทอมหน้าจะเรียนเกรดดีกว่านี้ไหม คิดไหมว่าจบม.6อยากเรียนสอบอะไร พอหนูบอกว่าอยากเรียนเกี่ยวกับกฎหมาย,ท่องเที่ยวพ่อก็ไม่ฟัง พ่อก็จะให้เรียนสอบเเต่พวกสายที่เกี๋ยวกับวิทคณิต  หนูไม่อยากเรียนวิทคณิตตั้งเเต่เเรกเลย เเต่พ่ออยากให้เรียน หนูก็ตั้งใจมาตลอดเรียนให้ได้ เมื่อก่อนเวลาพ่อกับเเม่ไปเซ็นเอกสารอะไรต่างๆกับครูประจำชั้นหรือครูฝ่ายต่างๆหรือไปโรงเรียนเจอครู เเล้วหนูอยู่ด้วยพ่อชอบพูดถึงหนูในทางไม่ดีหรือเป็นเรื่องตลก ขยี้หนูเช่น ว่า…มันงี้เง่า เเล้วก็พูดชยี้ปมด้อยต่อหน้าหนู อยู่บ้านอยู่เเต่ในห้อง เเล้วหนูอายมาก ทนไม่ไหวเลยพูดกับพ่อดีๆ พ่อบอกถ้าเเค่นี้เล่นไม่ได้ก็ไม่ต้องมาเรียกว่าพ่อ พูดเหมือนความรู้สึกหนูเป็นเรื่องตลก ในชีวิตหนูเเทบตัดสินใจอะไรไม่ได้เลยเพราะหนูเป็นลูกผู้หญิงใช่ไหม ไม่มีอิสระอะไร ทำอะไรถูกพ่อจับตามองตลอด ห้ามทำงานถึงจะพาททามปิดเทอม พ่อบอกอยู่บ้านให้อ่านหนังสือ ตอนพูดอธิบายพ่อก็บอกว่าเถียงเเล้วบอกเเม่ว่า…..ลูกสาวคุณก้าวร้าวจัดการด้วยนะ น้องชายได้ทุกอย่าง เพราะเป็นผู้ชายใช่ไหมคะ