ตลอดเลยตั้งแต่เล็กจนอายุ24 เราบอกแม่ว่าปีหน้าเราจะซื้อรถแม่จะว่ายังไง แม่ก็ชอบดูถูกเรา มีปัญญาซื้อกับเขาด้วยหรอ? เราก็พูดดีๆ เราพูดว่า มีสิแม่หนูทำงานได้ทุกวันอยู่ เราก็พูดแค่นี้ แม่ก็จะว่าเราเถียงตลอด คือเราไม่ได้เถียงเลย แล้วแม่ก็จะชอบพูดว่า คนที่จะซื้อได้คือพี่ไม่ใช่ เขาไม่เถียงพ่อกับแม่
แม่ไม่รู้ว่าพี่เถียง แต่เราเป็นน้องเรารู้ทุกอย่าง เวลาแม่บ่นพี่ พี่เถียงทุกคำ แม่รับรู้แต่เหมือนไม่ใส่ใจ บางครั้งเราอธิบาย แม่ก็บอกว่าเราเถียงฉอดๆๆๆ ปัจจุบันพี่ชายอยู่กับเมียไม่ค่อยกลับมาไม่ค่อยให้เงินแม่ใช้ มีแต่เราที่ดูแลทุกคนในบ้าน แมีก็บ่นเราตลอดว่ามึ-จะเอาอะไรเลี้ยงกู คงจะมีแค่พี่ที่มาดูกู คนเนรคุณแบบ ไม่มีทางเจริญหรอก ลองทำตัวแบบพี่ไม่เถียงพ่อแม่ดูสิ เวลาแม่พูดอะไรเราเลือกเงียบตลอด แต่พี่เถียงทุกคำ ทำไมกัน น้อยใจที่สุดก็ตอนอนุบาล1 เราจำความได้ดี พี่อยู่ป.3พี่ทะเลาะกับแม่ ทุบตีแม่ แม่โกรธมาก แต่ทำไม แม่กลับด่าเรา บอกเราสั*ดา*ไม่ดีเป็นเด็กเป็นเล็ก แล้วแม่ก็ไปเก็บเสื้อผ้ากระเป๋านักเรียนเรามาเผาไฟหมด จนตอนนี้ปัจจุบัน เราอยู่ดูแลแม่ให้เงินตลอดทำไมเราดูเป็นคนเลวในสายตาเขาจัง เวลาพี่มาบ้านนานๆที เอานั่นมั้ยลูกเอานี่มั้ยลูก ทำไมกันนะ