คือผมไม่รู้ว่าพูดอะไรเลยเว้ย ถึงผมจะเป็นขี้เกียดแต่ก็ไม่ถึงกับไม่ทำอะไีเลยถ้าเห็นว่าถ้วยเริ่มหมดผมก็ล้างบ้านต้องทำความสะอาดผมก็ทำแต่พ่อกับแม่ ชอบสั่งบ่อยมาก คือ สั่งทำเลยอะแยะ แรกๆก็ชอบอยู่แต่ทำบ่อยเยอะๆอะ เยอะโครตอะ
รองคิดดูนะ มีใครทนแบบผมได้ปะทำงายแล้วยังด่า อะ ไม่มีวันไหนผมไม่เคยโดนด่าเลย ประสาทจะแดก
คือ บางทีนะผมอธิบายให้ได้นะแต่พูดไปก็เหมือนไม่ได้อะไรเลยได้แต่คำพูดว่าที่ได้จากปากอย่างเดียวเหมือนตัวเองถูกตลอด ทั้งที่ตั่งแต่ต้นยันปลายยังมองออกเลย พอพูดนิดพูดหน่อยก็เดินไปหาพ่อ แล้วผมก็ต้องโดนพ่อด่า บางทีแม่ไงก็ตี ส่วนพี่ก็ช่วยห่าอะไรไม่ได้เลยเวลาปัญหาเข้าตัวก็เอาแต่บ่นให้ผมเข้าข้าง แต่ผมอะดิโดนด่าทุกวันมาซํ้าเติมผมอะ ผมทำไรก็มีแต่โดนด่า โดนด่าจนไม่อยากเถียงแล้วอะ คือกุขอเงียบทีเถอะ
เวลาผมไม่อยากพูดกับใคร คือพวกพี่รู้ปะพ่อผมอะจู่ๆก็หัวร้อนทุบโต๊ะข้าวเว้ยแล้วด่าว่าผมว่าจะเงียบทำไม กุสอนให้พูด ถ้ายังเงียบอยู่มีปัญหากัยกูแน่ ส่วนแม่ทำอะไรที่ขัดใจนิดหน่อยก็เอาแต่โทษเกมบอกให้ผมลบมันทิ้ง รู้ปะไอ้พี่ชายผมอะมันสบายกว่าผมอีก เกมก็เล่นทุกวันแล้วเล่นก็มีแต่เรื่องสัสๆ แหกปากทุกวัน


​คือ เล่นแต่ แรงค์ ไม่รู้มันเป็นห่#อะไร แค่แพ้นิดแพ้หน่อยก็จะตายคือแรงค์ก็แรงค์ปะวะ ตัดมาผมนะผมเล่น candy crush เกมปาลูกผัก Dragon city ผมไม่หัวร้อนนะแต่ผมผิดตลอด
เกม ห่#อะไรก็ไม่ได้เล่นดูยูปทูปอยู่ๆก็โดนด่า คือทั้งที ผมต้องไปลงกับ เรื่อง ยี่ google. คือผมไม่ทีที่ให้ลงจริงเว้ย แล้วบ่อยมากด้วยยิ่ง#ห## โครตๆนะวันไหนผมแม่# รีดทุกวัน(ข้ออภัยนะ) คือเก็บอารมณ์ได้แค่เรื่องพวกนี้อะ เพื่อนผมมันยังได้เสรีเลยอะ
เงินที่ผมอุส่าเก็บบางทีโชคร้ายก็จกไปเฉยเลย กว่าจะรู้แม่ก็บอกยืนพอทวงก็อ่างนู่นอ่างนี่ เบี่ยวเงินแล้วบอกกุส่งเรียน คือผมเป็นคนที่ชอบเก็บเงินไปซื้อของที่ตัวเองอยากได้ พวกพี่รู้ปะผมอุส่าเก็ยได้ 6000 จะไปซื้อมือถือไหมีแต่ ผมไม่ได้ซื้อผมเส###ได้ มือถือ 1###+ แล้วรู้ปะไอ้พี่ผมมันเส###ได้มือถือ หลัก 1#####หมื่น เลยเว้ย โครตชีวิตผมโครตลำบากอะ
เวลา จะถ่ายภาพบนกระดาษไปจดที่บ้าน กล้องก็กาก มองไม่เห็นหนักเสือ โครตแย่อะ แม่#ผมจนร้องอะ

พี่รู้ปะ เวลาผมมีแฟนอะ ผมทรมานมากนะเว้ยเอาแต่ล้อแฟนผมอะ คือก็แฟนกูปะวะไอ้### สวยในสายตัวกุอะ ผมแม่#ไม่รู้จะลงอะไรแล้วอะ ผมต้องเลิกกับแฟนอุส่าคบกันมา 3ปี ผมไม่มีใครจะพูดคุยกับผมให้ผมรู้สึกดีด้วยซ้ำ เพื่อนก็ไม่รู้ว่าเพื่อนรึป่าว คือแม่# ผมแม่#โครตจืดจางอะ ผมไม่ได้อยากเพื่อนแยอะเลยผมแค่อยากรู้สึกดีบ้างเว้ย
แล้วช่วงนี้อะ ผมก็โครตเจ็บเลยเว้ย ผมออกกำลังกายอะแต่เจอแบบนี้ทุกวันใครมันอยากมีอาร์หม ออกวะ ที่ผมมีอะซิกแพคก็ไม่มีให้ตัวเองรู้สึกชื่นชมตัวเองมีแค่ รอยที่ตัวเองกินแต่ของขยะ กินเท่าไหร่ก็คลายความเครียดผมไม่ได้ซักที กินก็ไม่อ้วน บางวันผมแม่#กลายเป็นคนลืมบ่อยว่าตัวเองกินข้าวรึยังอะ บางทีนํ้าหนักลดไม่รู้ตัวเลยเว้ย

ผมยังเจ็บไม่พอนะ ผมยังต้องเจ็บตัวเองอีกผมมีโอกาสที่จะได้คู่ไหม่ ผมไม่ได้มีแฟนเพื่อนให้เขาต้องผมเรื่องผมนะผมไม่อยากให้เขาเครียดแทนผมผมขอแค่แบบ ดินข้าวอะไรยังอะ คือช่วงนั้นผมทำตัวเอง ไหมไม่รู้ แต่ไม่มีความกล้าพอจะทำลงได้ สุดท้ายก็มีข่าวไปหมั้นไว้กับคนอื่น​