เริ่มมาจากผมบอกอะไรกับคนที่บ้านแล้วเขาไม่ฟัง
หรือฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ซึ่งผมไม่สามารถบังคับใครได้
จึงต้องหาความสบายใจด้วยการตั้งกฎประจำตัว1-2ข้อแบบง่ายๆด้วย
ซึ่งไมไ่ด้ไปละเมิดใคร และใครก็ห้ามมาละเมิดเช่นกัน ขอไม่บอกว่าอะไรแต่ไม่มีผลอะไรทั้งนั้น
โดยจุดมุ่งหมายคือ ตั้งมาเพื่อห้ามคนอื่นมาละเมิดแบบ100%และผมจะบังคับใช้แบบเข้มงวด ชนิดที่ว่าต่อให้คนรอบตัวมีเหตุสุดวิสัยอะไรยังไง มีเรื่องด่วนเรื่องฉุกเฉินจำเป็นยังไง ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นผมจะไม่ยอมให้ใครมาทำลายกฎนี้ได้
ผมถึงขั้นยอมมีปัญหากับคนในครอบครัวได้ทันทีถ้าใครมาแหกกฎนี้
ผมจะรู้สึกดีมากๆสบายใจมากๆถ้าผมรักษากฎข้อนั้ได้
ผมมีปัญหาทางจิตหรือเปล่าช่วยวิเคราะห์อาการนี้ของผมหน่อยครับ
ผมมีกฎประจำตัว1-2ข้อ ที่ใครก็ตามห้ามละเมิดห้ามแตะต้อง แบบไม่มีข้อยกเว้น100%