เอาผิด เราสำคัญตัวไปไหมหรือเราให้ความสำคัญของเขาเกินไป

สวัสดีเพื่อนๆพี่ๆทุกคนในกระทู้นี้นะคะพอดีหนูมีอะไรจะมาปรึกษาว่าเราคิดไปเองหรือเราใส่ใจเขามากไปหรือว่าเราสำคัญตัวผิดไปคือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราทำงานตรงนี้เนี่ยค่ะมาได้ประมาณสองปีกว่าและช่วงเข้าสองปี เรามีอาการป่วยซึ่งมีอาการเจ็บคอ คออักเสบช่วงแรกนะคะแล้วหมอก็ให้หยุดงานเขียนในใบรับรองแพทย์ให้เราหยุดงาน 2 วันเราก็แจ้งที่ทำงานในส่วนที่เกี่ยวข้องกับเราทราบเค้าก็รับทราบแจ้งหัวหน้างานให้รับทราบแล้วก็ช่วงปลายเดือนของเดือนเดียวกันนั้นเราก็มีอาการไม่สบายเราก็เลยไปหาหมอ แพทย์ก็เลยให้ลงความคิดเห็นว่าเราเป็นหลอดลมติดเชื้อก็คือติดเชื้อทางเดินหายใจให้เราหยุดงานอีก 2 วันและหลังจากที่เราหายดีแล้วกลับมาจากอาการป่วยแล้วก็มาทำงานปกติแต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือคนที่ทำงานด้วยกันเค้ามีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปคือไม่พูดไม่คุยไม่อะไรกับเราเลยซึ่งเรารู้สึกเองได้นะตอนนั้นซึ่งปกติมันไม่เคยเป็นอย่างนี้คือเค้าจะไม่พูดกับเรา ซึ่งปกติเค้าจะพูดกับเราเค้าจะหยอกล้อเราและเวลากินอะไรอย่างเงี้ยค่ะปกติเราจะทำชาบูกินกันซื้ออะไรมากินกันก็จะชวนกันอะไรประมาณเนี่ยค่ะแต่พอตอนเราหายป่วยกลับมาเนี่ยเค้าก็จะแบ่งแยกกลุ่มไปเลยเป็น4 คนซึ่งไปอยู่ซึ่งตั้งกลุ่มใหม่เลยนะคะไปอยู่กันสี่คนซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเราผิดอะไรหรือเปล่าแล้วเขาก็จะมีคำพูดที่แขวะแขวะเราสักนิดนึงซึ่งเราเข้าใจได้ว่าเค้าไม่โอเคกับเราแล้ว เมื่อวันปีใหม่งานเลี้ยงบริษัทเราก็ไปเหมือนกันค่ะแต่ว่าเราก็ไม่ได้อะไรมากมายเพราะเราก็มีแฟนที่บริษัทเหมือนกันแต่อยู่กันคนละแผนกอะไรอย่างเงี้ยเราก็มีน้องสาวที่เป็นเพื่อนแฟนไปนะคะเราก็เลยไปคลุกคลีอยู่กับเขามากกว่าอะไรอย่างเงี้ยแล้วพอมาถึงช่วงเย็นที่จะต้องไปกินงานเลี้ยงค่ะก็จะมีการแต่งตัวหรืออะไรอย่างเงี้ยคือปกติอะค่ะเค้าก็จะเรียกเราไปแต่งตัวด้วยไปแต่งหน้าทำผมอะไรอย่างเนี่ยค่ะปีก่อนที่ผ่านมาแต่พอปีนี้เนี่ยค่ะคือเค้าไม่ชวนเราเค้าไม่สนใจไม่อะไรกับเราเลยคือเค้าจะอยู่กันแค่สี่คนน่ะค่ะแล้วทีนี้ พอแต่งตัวเสร็จเราก็ไปอยู่กับเขาซึ่งเราก็ไม่ได้คิดอะไรยังไงอะค่ะเพราะว่าเราก็แบบได้ได้หมดสบายสบายชิลล์ชิลล์ค่ะแล้วที่เนี่ยเราก็แต่งตัวอะไรเสร็จลงมาจากห้องพักปุ๊บก็ลงมารออีกคนนึง ตอนแรกอ่ะเค้าก็ยืนอยู่กับเราเนี่ยแหละอีกสี่คนก็รวมเราเป็นห้าคนก็ยืนรวมกันทุกคนเนี่ยแหละค่ะแล้วที่เนี่ยเราอ่ะ ก้มลงไป ใส่เชือกรองเท้าแล้วพอเราก้มหน้าขึ้นมาเราก็เห็นว่าเค้าไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้วคือเค้าเดินขึ้นไปบนที่พักเพื่อไปหาพี่อีกคนหนึ่งซึ่งทิ้งเรายืนอยู่ตรงนั้นโดยที่ไม่บอกเราเลยสักคำว่าเออเดี๋ยวมานะหรืออะไรคือทิ้งเราแล้วก็แบบหัวเราะกันคิกคักคิกคักโอเคเราก็ไม่เป็นอะไรอันนี้เราก็แบบมีความคิดนิดหนึ่งแล้วอ่ะหรือว่าเค้าไม่ได้โอเคกับเราหรือว่าเค้าไม่ได้อยากคุยแล้วก็ไม่ได้สุงสิงกับเราทั้งทั้งที่เวลาที่เราทำงานด้วยกันมาสองปีเราไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ แล้วเมื่อวันที่ไปกินงานเลี้ยง เราก็กินอะไรปกติสรุปวันกลับเราก็ไม่ได้พูดไม่ได้คุยอะไรกันก็คือกลับมาใช่ไหมคะเราก็มีพี่คนนึงในห้องเราที่เค้าไม่ได้ไปด้วยซึ่งในห้องเราอ่ะมันมี 6 คนคือไป 5 คนและพี่คนเนี่ยเค้าก็อายุเยอะแล้วเค้าก็แบบไม่ได้ไปอะไรอย่างเงี้ยแหละแต่ว่าพี่คนเนี่ยเค้าก็โดนด่าโดนว่าเยอะเหมือนกันโดน 4 คนเนี่ยแขวะประจำ พี่เค้าชวนเราออกไปกินก๋วยเตี๋ยวไก่แล้วก็ออกไปกินใช่ไหมแล้วก็อีก 4 คนนั้นน่ะเขาก็ซื้อสุกี้ตี๋น้อยมาทำกินในห้องตอนพักงานกันซึ่งเราอยากจะรู้ว่าสิ่งที่เราคิดอะจะจริงไหมเราเลยทำการอัดเสียงไว้ก็คือการกระทำแบบเนี่ยมันอาจจะไม่ดีแต่เราอยากรู้จริงๆว่าเค้าจะพูดกับเราถึงเราอ่ะว่ายังไงหรือเราคิดไปเองพอเรากลับมาจากกินข้าวปุ๊บตกเย็นมาเรากำลังจะอาบน้ำเสร็จระหว่างแต่งตัวเราก็เลยเปิดฟัง เราได้ยินคำว่าอ่าเราได้ยินประมาณว่าหัวหน้าเราอ่ะเดินเข้ามาถามในห้องแล้วบอกว่าทำอะไรกินกันอะไรเงี้ยเค้าบอกว่ากินไอ้นี่ทำกินสุกี้กันอะไรอย่างเงี้ยแล้วหัวหน้าเค้าก็เลยถามว่า 2 คนนั้นเค้าไปไหนก็คือหมายถึงเรากับพี่คนนึงเค้าบอกว่าโอ้ยไปปาร์ตี้กันข้างนอกเค้าขับรถไปปาร์ตี้กันข้างนอกอะไรอย่างเงี้ยเค้าว่าจะไปนั่งกินที่ร้าน อย่างเงี้ยเราก็ไม่ได้สนใจแล้วก็เมื่อเดือนที่ผ่านมาก่อนหน้าหน้านั้นน่ะมันเป็นวันเกิดแฟนเราเราก็เลยพาแฟนเราไปเลี้ยงสุกี้ตี๋น้อยแล้วก็กินอะไรปกติใช่ไหมแล้วมีคนนึงอ่ะที่มันชอบพูดข่มคนอื่นน่ะก็พูดขึ้นว่าวันก่อนก็เห็นไปกินกับผัวไปอะไรกินสุกี้ตี๋น้อยกับผัวมานี่อะไรอย่างเนี่ยคือเราก็คิดในใจว่าเราไปกินกับผัวเราแล้วแล้วมันเป็นอะไรแล้วมันเป็นหนักหัวเขาส่วนไหนหรอแล้วสักพักเค้าก็บอกว่าอ๋อหัวหน้าเราก็พูดขึ้นมาว่าอ้าวแล้วไม่ชวนเค้ากินหรออะไรอย่างเงี้ยไม่ชวนเราก็กับพี่คนนึงกินหรออะไรเงี้ยอะไรกะอีกคนนึงที่มันอายุเท่าเราอ่ะซึ่งอีกคนนึงก็ปากแจ๋วพอๆกันเลยก็เลยบอกว่าถึงชวนก็ไม่ให้กินหรอก อย่างเงี้ยเราก็คิดจะเออถ้าชวนกูกูก็ไม่กินอยู่แล้วแหละเพราะว่าก็ไม่เคยได้ชวนกูตั้งแต่พอกูกลับมาก็ไม่ชวนกูอยู่แล้วอะไรอย่างเงี้ยแล้วพอมาหลังหลังคือเราก็พูดกับเขาเยอะแล้วก็อีกคนนึงก็กลับมาพูดเออมันพูดมันพูดเยอะขึ้นเนาะอะไรเงี้ยเออชั่งมันเถอะอะไรอย่างเงี้ยใช่ไหมแต่อีกคนนึงเราก็ไม่ค่อยอะไรนะแต่ว่าสามคนเนี่ยคือจะแรงสุดแล้วคืออีกคนก็เงียบอีกคนนึงก็พ่วงพรางอีกคนนึงก็ชอบยุให้เค้าทะเลาะกันอะไรประมาณเนี่ยใช่ไหม เราก็เลยแบบเอาไปพูดเอาไปแบบเอาไประบายกับพี่บัญชีที่เราโคงานด้วยตลอดเวลาเค้าบอกว่าอย่าไปคิดมากไม่ต้องไปสนใจคนพวกเนี้ยคือเค้าไม่ได้เห็นเรามีประโยชน์แล้วแล้วที่เราป่วยไปอ่ะเค้าอาจจะคิดว่าเค้าอ่ะทำงานแทนเราจนเหนื่อยเค้าเลยไม่อยากคุยกับเราอะไรประมาณเนี้ย แล้วก็เออโอเคเราก็เลยจะถามทุกคนว่าถ้าทุกคนโดนแบบบนี้จะทำยังไง

ปล.พี่ที่ทำงานตรงนี้ (คนก่อนหน้าเรา) แต่ก่อนก็บอกเขาก็โดนแบบนี้มาก่อนเราเหมือนกันถึงขอย้ายลงมาทำอีกแผนกไม่งั้นอยู่ไม่ได้แน่