สวัสดีครับทุกคน,
ผมจบการศึกษา MBA จากมหาวิทยาลัย Top Ivy U ในนิวยอร์ก โดยใช้ทุนส่วนตัวทั้งหมด ซึ่งแม้จะได้รับความรู้และโอกาสทางอาชีพที่ดีขึ้น แต่ก็มีเรื่องหนึ่งที่ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อน นั่นคือการต้องเผชิญกับเครือข่ายศิษย์เก่าบางกลุ่มในไทยที่ไม่ค่อยเป็นมิตร
ตั้งแต่ขั้นตอนการสมัครเรียน ผมรู้สึกถึงแรงต้านจากศิษย์เก่ารุ่นพี่บางคนในสมาคม MBA ที่ไทย ซึ่งแม้จะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่กลับวิจารณ์ผมอย่างรุนแรง ทั้งเรื่องบุคลิก ฐานะ และความเหมาะสมในการเรียน ซึ่งเกิดขึ้นโดยเฉพาะในงานเลี้ยงต้อนรับนักศึกษาใหม่
คำพูดที่ยังจำได้คือ: “คุณมาผิดมหาวิทยาลัยหรือเปล่า?” “ชนชั้นกลางแบบคุณน่าจะไป W ที่ค่าครองชีพถูกกว่า” “บุคลิกแบบนี้ ไม่น่าเข้ากับที่นี่ได้ ควรไปเรียนที่ M เพราะไม่มีใครชอบคุณ”
นอกจากนี้ยังมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม เช่น การชวนไปกระทำสิ่งไม่เหมาะสมหลังงานเลี้ยง หรือการพูดจาไม่ให้เกียรติและชี้นำให้ล่วงละเมิดศิษย์เก่าผู้หญิงที่มาร่วมงาน ซึ่งในฐานะนักศึกษาใหม่ ผมก็แค่เลือกที่จะนิ่งและพยายามหลีกเลี่ยงสถานการณ์เหล่านั้น
เมื่อเรียนจบและกลับมาทำงานที่ไทย ผมเลือกที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเครือข่ายศิษย์เก่ากลุ่มนี้ เพราะรู้สึกผิดหวังที่เครือข่ายศิษย์เก่าซึ่งควรเป็นแหล่งสนับสนุน กลับกลายเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี
แม้ว่าผมจะเรียนรู้ประสบการณ์ที่ดีจากศิษย์เก่าท่านอื่นที่อยู่ต่างประเทศ แต่บางครั้งผมก็อดถามตัวเองไม่ได้ว่า: ถ้าผมเลือกเรียนที่มหาวิทยาลัยอื่น หรือทำงานต่อที่บริษัทเดิม อาจจะไม่ต้องเผชิญกับเรื่องเหล่านี้เลย และอาจรู้สึกภูมิใจกับความสำเร็จมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้
ผมอยากจะฝากคำถามเหล่านี้ครับ:
เครือข่ายศิษย์เก่าในไทยมีผลต่ออาชีพของคุณแค่ไหน?
ถ้าคุณเป็นผม คุณจะเลือกพัฒนาความสัมพันธ์ใหม่ กับศิษย์เก่ากลุ่มนี้ หรือเลือกที่จะไม่ยุ่งเกี่ยว?
คุณเคยพบตัวแทนศิษย์เก่าที่ใช้อิทธิพลในทางที่ไม่เหมาะสมแบบนี้ไหม?
Top U ผลิตตัวแทนศิษย์เก่ากลุ่มนี้ที่เก่งในการแย่งชิงและนำเสนอตนเองให้ดูดีแต่ล้มเหลวในการเป็นผู้นำที่มีจริยธรรมหรือไม่?
สังคมแบบนี้ส่งเสริมการทำชั่วได้ดีหรือไม่ เพราะคนที่ทำชั่วกลับได้รับการยอมรับและสำเร็จในหน้าที่การงาน
ขอบคุณทุกความคิดเห็นล่วงหน้าครับ
Hello everyone,
I completed my MBA from a top university in New York, fully self-funded. While I gained valuable knowledge and better career opportunities, there was one thing I never expected: facing certain groups within the Thai alumni network that were far from friendly.
From the application process, I could already feel resistance from some senior alumni in the MBA association in Thailand. Even though we had never met before, they harshly criticized me—my personality, background, and whether I was "suitable" for the program—especially during the new student orientation.
Some of the comments I still remember are:
“Are you coming to the wrong school?”
“Someone from your middle-class background should go to W at Pennsylvania, where the cost of living is lower.”
“With your personality, you won’t fit in here. You should go study at M at Boston because we will not help you.”
There were also inappropriate behaviors, like inviting people to do inappropriate activities after the event or pointing the finger to pregnant alumnus and asking new student to touch her body. As a new student, I chose to stay quiet and avoid these situations.
After graduating and returning to work in Thailand, I chose to distance myself from this particular alumni group because I was disappointed that the alumni network, which should have been a source of support, turned out to be a bad example.
Although I received great learning opportunities from alumni abroad, there are times when I can't help but ask myself:
If I had chosen a different school or stayed at my previous company, would I have avoided all of this? And would I feel prouder of my success than I do now?
I’d like to leave these questions for you:
How much does the alumni network in Thailand impact your career?
If you were in my shoes, would you try to build new relationships or quietly keep your distance?
Have you ever encountered alumni representative who misuse their influence inappropriately?
Does top university produce this group of alumni who are skilled at competition and self-presentation but fail at being ethical leaders?
Does a society like this effectively promote wrongdoing, since those who do wrong end up being accepted and successful in their careers?
Thank you in advance for your thoughts.
ประสบการณ์หลังเรียนจบ
ผมจบการศึกษา MBA จากมหาวิทยาลัย Top Ivy U ในนิวยอร์ก โดยใช้ทุนส่วนตัวทั้งหมด ซึ่งแม้จะได้รับความรู้และโอกาสทางอาชีพที่ดีขึ้น แต่ก็มีเรื่องหนึ่งที่ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อน นั่นคือการต้องเผชิญกับเครือข่ายศิษย์เก่าบางกลุ่มในไทยที่ไม่ค่อยเป็นมิตร
ตั้งแต่ขั้นตอนการสมัครเรียน ผมรู้สึกถึงแรงต้านจากศิษย์เก่ารุ่นพี่บางคนในสมาคม MBA ที่ไทย ซึ่งแม้จะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่กลับวิจารณ์ผมอย่างรุนแรง ทั้งเรื่องบุคลิก ฐานะ และความเหมาะสมในการเรียน ซึ่งเกิดขึ้นโดยเฉพาะในงานเลี้ยงต้อนรับนักศึกษาใหม่
คำพูดที่ยังจำได้คือ: “คุณมาผิดมหาวิทยาลัยหรือเปล่า?” “ชนชั้นกลางแบบคุณน่าจะไป W ที่ค่าครองชีพถูกกว่า” “บุคลิกแบบนี้ ไม่น่าเข้ากับที่นี่ได้ ควรไปเรียนที่ M เพราะไม่มีใครชอบคุณ”
นอกจากนี้ยังมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม เช่น การชวนไปกระทำสิ่งไม่เหมาะสมหลังงานเลี้ยง หรือการพูดจาไม่ให้เกียรติและชี้นำให้ล่วงละเมิดศิษย์เก่าผู้หญิงที่มาร่วมงาน ซึ่งในฐานะนักศึกษาใหม่ ผมก็แค่เลือกที่จะนิ่งและพยายามหลีกเลี่ยงสถานการณ์เหล่านั้น
เมื่อเรียนจบและกลับมาทำงานที่ไทย ผมเลือกที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเครือข่ายศิษย์เก่ากลุ่มนี้ เพราะรู้สึกผิดหวังที่เครือข่ายศิษย์เก่าซึ่งควรเป็นแหล่งสนับสนุน กลับกลายเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี
แม้ว่าผมจะเรียนรู้ประสบการณ์ที่ดีจากศิษย์เก่าท่านอื่นที่อยู่ต่างประเทศ แต่บางครั้งผมก็อดถามตัวเองไม่ได้ว่า: ถ้าผมเลือกเรียนที่มหาวิทยาลัยอื่น หรือทำงานต่อที่บริษัทเดิม อาจจะไม่ต้องเผชิญกับเรื่องเหล่านี้เลย และอาจรู้สึกภูมิใจกับความสำเร็จมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้
ผมอยากจะฝากคำถามเหล่านี้ครับ:
เครือข่ายศิษย์เก่าในไทยมีผลต่ออาชีพของคุณแค่ไหน?
ถ้าคุณเป็นผม คุณจะเลือกพัฒนาความสัมพันธ์ใหม่ กับศิษย์เก่ากลุ่มนี้ หรือเลือกที่จะไม่ยุ่งเกี่ยว?
คุณเคยพบตัวแทนศิษย์เก่าที่ใช้อิทธิพลในทางที่ไม่เหมาะสมแบบนี้ไหม?
Top U ผลิตตัวแทนศิษย์เก่ากลุ่มนี้ที่เก่งในการแย่งชิงและนำเสนอตนเองให้ดูดีแต่ล้มเหลวในการเป็นผู้นำที่มีจริยธรรมหรือไม่?
สังคมแบบนี้ส่งเสริมการทำชั่วได้ดีหรือไม่ เพราะคนที่ทำชั่วกลับได้รับการยอมรับและสำเร็จในหน้าที่การงาน
ขอบคุณทุกความคิดเห็นล่วงหน้าครับ
Hello everyone,
I completed my MBA from a top university in New York, fully self-funded. While I gained valuable knowledge and better career opportunities, there was one thing I never expected: facing certain groups within the Thai alumni network that were far from friendly.
From the application process, I could already feel resistance from some senior alumni in the MBA association in Thailand. Even though we had never met before, they harshly criticized me—my personality, background, and whether I was "suitable" for the program—especially during the new student orientation.
Some of the comments I still remember are:
“Are you coming to the wrong school?”
“Someone from your middle-class background should go to W at Pennsylvania, where the cost of living is lower.”
“With your personality, you won’t fit in here. You should go study at M at Boston because we will not help you.”
There were also inappropriate behaviors, like inviting people to do inappropriate activities after the event or pointing the finger to pregnant alumnus and asking new student to touch her body. As a new student, I chose to stay quiet and avoid these situations.
After graduating and returning to work in Thailand, I chose to distance myself from this particular alumni group because I was disappointed that the alumni network, which should have been a source of support, turned out to be a bad example.
Although I received great learning opportunities from alumni abroad, there are times when I can't help but ask myself:
If I had chosen a different school or stayed at my previous company, would I have avoided all of this? And would I feel prouder of my success than I do now?
I’d like to leave these questions for you:
How much does the alumni network in Thailand impact your career?
If you were in my shoes, would you try to build new relationships or quietly keep your distance?
Have you ever encountered alumni representative who misuse their influence inappropriately?
Does top university produce this group of alumni who are skilled at competition and self-presentation but fail at being ethical leaders?
Does a society like this effectively promote wrongdoing, since those who do wrong end up being accepted and successful in their careers?
Thank you in advance for your thoughts.