ทั้งอุซเบที่ถล่มUAEไปแบบชิวๆ
ซาอุที่เอาชนะญี่ปุ่นได้
เขี่ยที่1และที่2อีกสายตกรอบ8ทีมไปได้ทั้งคู่
ส่วนสายอินโดแพ้เกาหลีเหนือสาวกท่านคิมน้อยไป6ลูก
เกาหลีใต้ก็เกือบไม่รอดทาจิกิสถาน แสดงว่าเยเมนและอัฟกาอ่อนสุดๆแบบคนละโลกกับทีมอื่นที่เข้ารอบสุดท้ายมาจริง
ก็ถือว่าเป็นโชคร้ายของเราด้วยที่ไปอยู่สายแข็งขนาดนี้ ส่วนอินโดถ้านายกคนนี้ของเขายังอยู่น่าจะได้อยู่สายอ่อนและเป็นเจ้าภาพจัดบอลรอบสุดท้ายระดับเอเชียและระดับโลกได้อีกหลายครั้ง ต้องยอมรับกันแล้วพลังภายในฟีฟ่าเขาไม่ธรรมดาจริง ไม่เหมือนบางประเทศได้แต่เชิญปธฟีฟ่ามาดูAFF CUPแต่โดนเกาหลีร่วมมือกับเวียดนามตัดสินค้านสายตาจนแพ้คาบ้านแบบไม่มีปัญญาทำอะไรซะอย่างนั้น
ที่จริงเราก็เคยมีนายกที่เป็นฟีฟ่าเมมเบอร์ตอนนั้นก็เห็นว่าได้อยู่สายอ่อนบ่อยๆและได้เป็นเจ้าภาพรอบสุดท้ายหลายครั้งเหมือนกันแต่ด้วยการบริหารงานการพัฒนาและการจัดการที่ไม่ได้เรื่องบอลไทยถึงไม่ไปไหนมาไหนขนาดงานเอกสารยังพลาดง่ายๆ เหลวแหลกขนาดต้องให้โค้ชทีมชาติชุดใหญ่มารับงานแบบสัมปทานแบ่งผลประโยชน์กันกับสมาคม
กลับมาที่U17ต่อถึงกระนั้นก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นข้อแก้ตัวอะไรสำหรับทีมชาติไทยก็ต้องหันมาพัฒนาแก้ไขจุดอ่อนกันต่อไปอย่างน้อยให้มันชนะหัวแถวเอเชียได้บ้างแบบที่อินโดทำอยู่ไม่ใช่แพ้ตลอดปีตลอดชาติทีละ2-0,3-0,4-0 แบบที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ทั้งเรื่องการพัฒนา โค้ช เรื่องสรีระแรงปะทะ ระบบการเล่น การยืนตำแหน่งความเข้าใจในเกม การอ่านทางดักทางคู่แข่งให้ได้ เทคนิค แทกติก โภชนาการ วิทยาศาสตร์การกีฬาโดยเฉพาะของฟุตบอลเพื่อแก้ตัวในปีหน้าและการแข่งU19ต่อไป