ใน The White Lotus
ลิซ่า ถูกนำเสนอความน่ารักของเธอในกรอบที่สะอาด
แต่ไม่ทิ้งความเซ็กซี่ และยืนอยู่บนฐานปรัชญาที่แข็งแรง
แต่ใน Coachella 2025
เมื่อเอาท่าเซ็กซี่มาเน้น
ทำให้จุดขายในเชิงสร้างสรรค์เด่นน้อยลง

ณ วันนี้ เราไม่ได้ดู ลิซ่า เพื่อเทียบกับผลงานของอดีตสมาชิก Blackpink ด้วยกัน
แต่ลุ้นว่า เธอจะก้าวขึ้นสู่สถานะระดับตำนาน
อย่างเลดี้กาก้า  เคที เพร์รี  เทย์เลอร์  สวิฟต์
ที่มีการแสดงอันน่าจดจำข้ามปี ได้หรือไม่

สำหรับองค์ประกอบด้านแฟชั่น คือ จุดแข็งของลิซ่า
แต่การออกแบบโชว์ ยังต้องลุ้น ระหว่าง น่าทึ่งสมราคา หรือ ดูธรรมดาไปหน่อย
ประกอบกับเพลง ที่องค์ประกอบด้านจังหวะไม่โดดเด่นนัก จับจังหวะได้ยาก

ตัวศิลปินจึงต้องทำงานหนักเพื่อแบกโชว์ซึ่งกินเวลาหลายช่วง
เพราะฉาก เนื้อหา และองค์ประกอบอื่น ไม่ช่วยแบ่งเบาได้มากนัก
ยิ่งกรณีเอาแดนเซอร์ชาย มาเต้นด้วย แบบมาเป็นคู่บางช่วง อันนี้
โดยส่วนตัว รู้สึกว่า เชยเหมือนมุขเอาเก้าอี้มาเล่น
ที่เป็นนวัตกรรมหน่อย ก็คือ เพลงดรีม ตรงที่มีชุดเรืองแสง นั่งอยู่ท่ามกลางป่า
ฉากค่อนข้างสวย

บริษัทลาวด์น่าจะลองหาคนไทยเก่งๆ เป็นที่ปรึกษา บางที กระบวนท่าแปรอักษร ของนักเต้น
จะดูมีลูกเล่น สร้างจังหวะอารมณ์ได้หนักเบา หลากหลาย

โชว์ของเลดี้กาก้า
ไม่ได้ขายความสวยงามของหน้าตา เรือนร่างอย่างโต้งๆ
แต่เป็นผลงานที่กระทำต่อคนดูได้ลึก ตรึงคนดู
ดูจบเราเหนื่อย ทั้งที่ไม่ได้เต้น เพราะ มันคือ โชว์ที่ทำให้หัวใจเราหยุดเต้น

ปีนี้ ลิซ่าแนะนำตัวเองได้ดี ในฐานะศิลปินเดี่ยว และในฐานะแฟชั่นไอคอน
จะมีคนท่องจำชื่อลิซ่าอีกมาก เมื่อเขาเห็นคุณค่าในบทเพลง
ส่วนใหญ่ ศิลปินดัง จะดังระเบิดและผลงานลงตัวใน อัลบั้มที่ 2
เป็นกำลังใจให้ก้าวต่อไป และเชื่อว่า เวลาจะทำให้ลิซ่าสามารถสร้าง
ทีมบุคลากรงานสร้างสรรค์ ที่ยิ่งใหญ่และมีคุณภาพ
สามารถขับเคลื่อนการเต้นของลิซ่าได้หลากมิติ