มีลูกยาก กับ มีลูกไม่ได้

สำหรับเราคือมีลูกไม่ได้ ไปตรวจร่างกายมาแล้วสรุป
สามีไม่มีตัวอสุจิในน้ำเชื้อ

”มันเหมือนเส้นทางที่เราตามหาลูกมันไม่มีเส้นทางนั้นที่จะเดินไปแล้วมันเหลือแค่เส้นทางที่ เราต้องเลือกว่าต้องเลือกปล่อยมือสามี ทิ้งเส้นทางเดิมไปเลือกถนนใหม่เพื่อให้เส้นทางที่มีลูกมันมี  แต่เราเลือกที่จะไม่ปล่อยมือค่ะเราเลือกที่จะจับมือเค้าแล้วเดินไปยังเส้นทางที่ปลายทางมันมีแค่เราสองคนเพราะเราได้เลือกเค้ามาตั้งแต่แรกแล้ว“

”แม้ระหว่างเดินทาง ขอสารภาพว่าเราเครียดมาก ใจจดจ่ออยู่กับเรื่องมีลูกถึงรู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ยังพยายามที่จะมีเค้าต่อไม่ยอมปล่อยวางในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้ ทำไม่ได้จริงๆปล่อยวางไม่ได้จริง ๆ “

“เราพยายามแล้วจริง ๆ ที่จะลืมและไม่คิดแต่มันทำไม่ได้
ร้องไห้ทุกเดือนที่ ปจด มา”

”แต่ละครั้งจะต้องเจอคำถามเมื่อกลับบ้าน ตจว.

-ไม่เอาลูกเหมือนหลานป้าหรอ ”พูดทุกปีที่เดินไปสวัสดีแก“
-เมื่อไรจะมีลูก
-สงสัยเป็นหมันละมั้ง #ซึ่งคำนี้มันจุกมากเพราะมันใช่“

“เราโดนคำถามนี้ทุกปี ซึ่งปีนี้เราพูดไม่ออกค่ะมันจุกมันเสียใจอยู่ด้านในได้แต่ยิ้มเจื่อนให้ไป“

อยากจะตอบแรง ๆ เหมือนกันนะ พยายามอยู่มันไม่มีจะให้ทำยังไงแล้วถามๆทุกปีนี้รู้ไหมมันเสียใจนะ มันอิจฉาหลานคุณนะที่ไม่ต้องพยายามก็มีลูกง่าย ๆ  อย่ายิ้มได้ไหม ถ้าไม่มีคำอื่นจะถามก็หุบปาก เชิญเลยจ๊ะเลี้ยงหลานให้เป็นคนมีมารยาทนะอย่าให้เป็นเหมือนยายนะเชิญมีความสุขเลยจ๊ะให้มันทุกข์แต่กูนิแหระ”


ทุกวันนี้ท้อมากไม่รู้ลูกจะมาก่อน หรือเราจะซึมเศร้าไปก่อน
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่