ภาวนาแล้วเห็นกองวิบากดับ มีแต่อวิชชากำลังดับ แต่ว่า

พอเห็นว่าจิตไม่ใช่ของเล่า วิบากอวิชชาดับไป เหมือนหนังที่ฉายไปเรื่อยๆ แต่ว่ามันกับพบว่ามันไม่มีจุดสิ้นสุด เหมือนหนังที่ต้องฉายต่อไป
ราวกับภพภูมิ มันคือหนึ่งเดียวกับเรา  ที่อวิชชามันก่อ
แต่สงสัยค่ะว่า ทำไมมันถึงไม่มีจุดสิ้นสุดหลุดพ้สเพราะ
เมื่อเข้าถึงอนิมิตสมาธิแล้ว อวิชชา หรือ วิบากนั้นก็ไม่ใช่ตัวเรา มันเคลื่อนไปเรื่อยๆค่ะ แล้วมันจะหลุดพ้นยังไงคะ