ต้องบอกก่อนว่าเราไม่ได้สวดมนต์หรือนั่งสมาธิบ่อยๆ นานๆจะทำทีน่ะค่ะ
เนื่องด้วยเมื่อวานเป็นวันพระ ขึ้น 15 ค่ำ พอดีเลย ขอสวดมนต์สักหน่อย วันนี้ต่างจากเดิมคือสวดบท ธัมมจักกัปปะวตนสูตร และ นั่งสมาธิ ก่อนแผ่เมตตาด้วย ปกติไม่ค่อยสวดบทนี้และนั่งสมาธิหลังจากสวดมนต์เท่าไหร่ค่ะ
เวลานั่งสมาธิเรามักจะถูกสอนให้ภาวนา หายใจเข้าพุท หายใจออกโธ ใช่ไหมคะ แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ทำแบบนั้นค่ะ เพราะเคยทำแล้วจิตใจไม่นิ่งเลย + รำคาญ เพราะบางทีทำสลับกัน หายใจเข้าโธ หายใจออกพุทเป็นงั้นไป😅
ครั้งนี้เลยลองปล่อยจอยดูค่ะ พอเริ่มนั่งสมาธิปุ๊บแน่นอนว่าจิตฟุ้งซ่านมากค่ะ เรื่องนู้นเรื่องนี้ผุดขึ้นมาไม่หยุด แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ห้ามความคิดค่ะ เพราะบังคับไม่ได้อยู่ดี เลยปล่อยเลย ทำแค่รับรู้ อยากคิดๆไป ไม่โต้ตอบ ไม่แตะต้อง ไปเรื่อยๆ
สักพักจิตเริ่มฟุ้งซ่านน้อยลง ร่างกายเริ่มโยกเยกไปหน้าไปหลังนิดหน่อย ตอนนั้นงงค่ะ ว่าเจ้าร่างกายแกจะโยกทำไมก่อน ง่วงหรอหรือยังไง😅 แต่เราก็ลองปล่อยดูก่อน คิดแค่ว่าแกจะโยกเยกยังไงก็ได้ อย่าหงายหลังตึ้งเป็นพอ คือมันโยกเยกเบาๆนะคะ ไม่ได้โยกแรงเหมือนเจ้าจะเข้า ไม่นานจากนั้นร่างกายก็เริ่มนิ่งขึ้น
พอร่างกายเริ่มนิ่งปุ๊บช่วงเวลานี้ความคิดฟุ้งซ่านในหัวไม่มีเลยค่ะ แต่ยังคงรับรู้และสังเกตไปเรื่อยๆ แล้วตัวมันก็เริ่มเบาขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึก การรับรู้สัมผัสทางร่างกายลดลง แต่ยังรู้สึกว่าก้นยังแตะพื้นอยู่นะคะ แต่เบาบางเสียจนเหมือนตัวจะลอยไร้แรงโน้มถ่วง ไม่รู้สึกถึงเสื้อผ้าที่ใส่ ไปเรื่อยๆ จนไม่รู้สึกว่าหายใจอยู่ ไปเรื่อยๆ จนมีแต่ความว่างเปล่า เห็นแต่สีขาว นิ่งสงบไม่มีอะไร
ไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าเหมือนอยู่ในสภาวะสูญญากาศได้ไหมเพราะมันไม่รู้สึกถึงอะไรเลยจริงๆค่ะ มันว่างเปล่า ตอนนั้นยอมรับว่านิ่งไปไม่นาน ก็หลุดด้วยความสงสัยว่าสภาวะนี้มันคืออะไรกัน งงและกลัวด้วย แต่ก็อยากรู้เลยลองฝืนไปต่ออีกนิดนึง แล้วมันก็นิ่งอีก สักพักกลัวค่ะไม่เอาละ ออกดีกว่า กลัวจิตหลุดจากร่าง555
เราใช้เวลาไปไม่นานกับการนั่งสมาธิครั้งนี้คิดว่าไม่น่าจะเกิน 10 นาทีค่ะ
เราอยากทราบว่าอาการแบบนี้คืออะไรเหรอคะ มันปกติไหมคะ รบกวนผู้รู้ ผู้มีประสบการณ์อธิบายทีค่ะ
ขอคำแนะนำในการนั่งสมาธิด้วยนะคะ พอเจอเหตุการณ์นี้ เราว่ามันน่าสนใจดีแต่ก็แอบกลัวน่ะค่ะ อยากปฏิบัติให้ถูกวิธี และ รู้วิธีรับมือเวลาเจออะไรแปลกๆ ด้วยน่ะค่ะว่าควรทำอย่างไรต่อไป
ขอขอบคุณที่อ่านจนจบ และขอบคุณสำหรับทุกคห.ล่วงหน้าค่ะ
อาการที่เกิดขึ้นจากการนั่งสมาธิแบบนี้คืออะไรคะ
เนื่องด้วยเมื่อวานเป็นวันพระ ขึ้น 15 ค่ำ พอดีเลย ขอสวดมนต์สักหน่อย วันนี้ต่างจากเดิมคือสวดบท ธัมมจักกัปปะวตนสูตร และ นั่งสมาธิ ก่อนแผ่เมตตาด้วย ปกติไม่ค่อยสวดบทนี้และนั่งสมาธิหลังจากสวดมนต์เท่าไหร่ค่ะ
เวลานั่งสมาธิเรามักจะถูกสอนให้ภาวนา หายใจเข้าพุท หายใจออกโธ ใช่ไหมคะ แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ทำแบบนั้นค่ะ เพราะเคยทำแล้วจิตใจไม่นิ่งเลย + รำคาญ เพราะบางทีทำสลับกัน หายใจเข้าโธ หายใจออกพุทเป็นงั้นไป😅
ครั้งนี้เลยลองปล่อยจอยดูค่ะ พอเริ่มนั่งสมาธิปุ๊บแน่นอนว่าจิตฟุ้งซ่านมากค่ะ เรื่องนู้นเรื่องนี้ผุดขึ้นมาไม่หยุด แต่ครั้งนี้เราไม่ได้ห้ามความคิดค่ะ เพราะบังคับไม่ได้อยู่ดี เลยปล่อยเลย ทำแค่รับรู้ อยากคิดๆไป ไม่โต้ตอบ ไม่แตะต้อง ไปเรื่อยๆ
สักพักจิตเริ่มฟุ้งซ่านน้อยลง ร่างกายเริ่มโยกเยกไปหน้าไปหลังนิดหน่อย ตอนนั้นงงค่ะ ว่าเจ้าร่างกายแกจะโยกทำไมก่อน ง่วงหรอหรือยังไง😅 แต่เราก็ลองปล่อยดูก่อน คิดแค่ว่าแกจะโยกเยกยังไงก็ได้ อย่าหงายหลังตึ้งเป็นพอ คือมันโยกเยกเบาๆนะคะ ไม่ได้โยกแรงเหมือนเจ้าจะเข้า ไม่นานจากนั้นร่างกายก็เริ่มนิ่งขึ้น
พอร่างกายเริ่มนิ่งปุ๊บช่วงเวลานี้ความคิดฟุ้งซ่านในหัวไม่มีเลยค่ะ แต่ยังคงรับรู้และสังเกตไปเรื่อยๆ แล้วตัวมันก็เริ่มเบาขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึก การรับรู้สัมผัสทางร่างกายลดลง แต่ยังรู้สึกว่าก้นยังแตะพื้นอยู่นะคะ แต่เบาบางเสียจนเหมือนตัวจะลอยไร้แรงโน้มถ่วง ไม่รู้สึกถึงเสื้อผ้าที่ใส่ ไปเรื่อยๆ จนไม่รู้สึกว่าหายใจอยู่ ไปเรื่อยๆ จนมีแต่ความว่างเปล่า เห็นแต่สีขาว นิ่งสงบไม่มีอะไร
ไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าเหมือนอยู่ในสภาวะสูญญากาศได้ไหมเพราะมันไม่รู้สึกถึงอะไรเลยจริงๆค่ะ มันว่างเปล่า ตอนนั้นยอมรับว่านิ่งไปไม่นาน ก็หลุดด้วยความสงสัยว่าสภาวะนี้มันคืออะไรกัน งงและกลัวด้วย แต่ก็อยากรู้เลยลองฝืนไปต่ออีกนิดนึง แล้วมันก็นิ่งอีก สักพักกลัวค่ะไม่เอาละ ออกดีกว่า กลัวจิตหลุดจากร่าง555
เราใช้เวลาไปไม่นานกับการนั่งสมาธิครั้งนี้คิดว่าไม่น่าจะเกิน 10 นาทีค่ะ
เราอยากทราบว่าอาการแบบนี้คืออะไรเหรอคะ มันปกติไหมคะ รบกวนผู้รู้ ผู้มีประสบการณ์อธิบายทีค่ะ
ขอคำแนะนำในการนั่งสมาธิด้วยนะคะ พอเจอเหตุการณ์นี้ เราว่ามันน่าสนใจดีแต่ก็แอบกลัวน่ะค่ะ อยากปฏิบัติให้ถูกวิธี และ รู้วิธีรับมือเวลาเจออะไรแปลกๆ ด้วยน่ะค่ะว่าควรทำอย่างไรต่อไป
ขอขอบคุณที่อ่านจนจบ และขอบคุณสำหรับทุกคห.ล่วงหน้าค่ะ