ตามชื่อเรื่องกระทู้เลย เราไม่ชอบวันสงกรานต์มากๆแบบไม่ปกติเลย เพราะทุกวันสงกรานต์ญาติๆจะต้องมาเจอกัน มานั่งกินข้าวกัน เล่นน้ำหน้าบ้านตั้งแต่ช่วงบ่ายไปจนค่ำ เรารู้สึกไม่สะดวกใจกับญาติกลุ่มนี้เอามากๆ ปกติเวลาไปกินข้าวรวมเราก็ไปบ้างไม่ไปบ้าง แต่ทุกครั้งที่เรารู้ว่าต้องไปล่วงหน้าเราก็จะรู้สึกโหวงๆในอก เรารู้สึกหดหู่ ถ้ารู้ล่วงหน้าก่อนเป็นวันเราจะฝันถึงเวลาที่ต้องไปด้วยบ้างครั้ง เหมือนเราคิดมาก จริงๆเราไม่อยากไปเลย เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเราหรอก แต่เราน่ะแค่คิดว่าต้องไป ก็รู้สึกหดหู่แล้วเราก็ร้องไห้ เรารู้นะว่าแค่วันเดียวอดทนแปบเดียว แต่ไม่รู้ทำไมเรื่องแบบนี้มันทำเรารู้สึกทรมาณแบบบอกไม่ถูก เราเคยไปหาจิตแพทย์แล้ว และจิตแพทย์บอกเราว่าเราไม่ควรฝืนตัวเอง แต่คนครอบครัวเราไม่เข้าใจ เขาหาว่าเราไม่อยากเข้าสังคม เราไม่รู้ว่าควรทำยังไง ตอนที่พิมพ์อยู่นี้เราก็ปวดขมับข้างขวา เราไม่รู้ว่าเราอ่อนแอหรือขาดความอดทนไปไหม แต่เราทนกับเรื่องบ้าๆหลังจากญาติกลุ่มนี้ทำเรื่องแย่ๆกับเรามาเกิน 5 ปีแล้ว
เพิ่มเติ่มนะคะ ในญาติกลุ่มนี้จะมีผู้ใหญ่ค่ะ อายุ60ปลายๆ และลูกเขาอีก 3 คน เขาชอบเอาเราไปพูดไม่ดี คน 60 ก่อนหน้านี้เห็นเรายังเด็กไม่กล้าเถียง ตอนเราเรียนจบใหม่ๆชอบเรียกเราไปว่าค่ะ แล้วตอนเราจบไม่นานเราก็ทำธุรกิจของตัวเอง พวกเขากับลูกๆก็จะชอบมาที่ร้านเราแล้วเวลามีอะไรไม่ดีก็จะส่งเข้าไลน์กรุ๊ปครอบครัวใหญ่ เราเคยบอกแล้วว่ามีอะไรให้บอกเราตรงๆเลย อย่าไปบอกในกรุ๊ปใหญ่ เขาก็ไม่ยอมทำ ยิ่งลูกชายคนโตเขาคือมาทุกวัน ฟิวผจก. เรามองในแง่ดีไม่ได้จริงๆ แล้วก็จะชอบสั่งสอนเราตลอดเวลา จนเรามองว่ามันก้าวก่าย ตัวเราไม่เคยทะเลาะกับใครเลยตั้งแต่เด็กเราเป็นพวกยอมๆ หยวนๆ แต่ขนาดเราก็ยังรู้สึกทนไม่ได้อยู่ดี เรื่องนินทาก็ที่1 ลูกชายคนที่3 รู้จักกลุ่มเพื่อนที่เรารู้จัก ชอบสร้างเรื่องเอาเราไปนินทาให้คนอื่นฟัง แต่พอเราไปเจอก็จะทำเป็นเงียบๆไม่พูดอะไร
แล้วก็มีช่วงที่คน 60กว่าทำสงครามเย็นกับเราทุกครั้งเวลาเจอหน้าเราด้วยเป็นปีๆ เขาทำแบบเห็นชัดเลยเราไม่ได้คิดไปเอง เขาคุยแต่กับคนอื่น พยายามคุยมากกว่าปกติเลยแหละ แต่ไม่คุยกับเรา เพราะเราบอกเขาว่า ร้านเรา เราของคิดเองได้ไหม ถ้ามันจะผิดพลาดก็ขอให้เกิดจากความคิดเรา ขนาดพ่อแม่เรายังให้เราได้ลองเลย แต่เพราะเราทนไม่ไหวแล้วพูดไปตรงๆแบบนั้นเขาเลยบอกว่าเราเป็นคนไม่รับฟังความเห็นคนอื่น ปลีกวิเวก แล้วก็ไม่ชอบเข้าสังคมเอาแต่ตัวเอง
เราไม่รู้ว่าเราพิมพ์พอเข้าใจไหม เพื่อนๆลองอ่านดูก่อนนะ
เราไม่ชอบวันสงกรานต์เลยทำยังไงดี
เพิ่มเติ่มนะคะ ในญาติกลุ่มนี้จะมีผู้ใหญ่ค่ะ อายุ60ปลายๆ และลูกเขาอีก 3 คน เขาชอบเอาเราไปพูดไม่ดี คน 60 ก่อนหน้านี้เห็นเรายังเด็กไม่กล้าเถียง ตอนเราเรียนจบใหม่ๆชอบเรียกเราไปว่าค่ะ แล้วตอนเราจบไม่นานเราก็ทำธุรกิจของตัวเอง พวกเขากับลูกๆก็จะชอบมาที่ร้านเราแล้วเวลามีอะไรไม่ดีก็จะส่งเข้าไลน์กรุ๊ปครอบครัวใหญ่ เราเคยบอกแล้วว่ามีอะไรให้บอกเราตรงๆเลย อย่าไปบอกในกรุ๊ปใหญ่ เขาก็ไม่ยอมทำ ยิ่งลูกชายคนโตเขาคือมาทุกวัน ฟิวผจก. เรามองในแง่ดีไม่ได้จริงๆ แล้วก็จะชอบสั่งสอนเราตลอดเวลา จนเรามองว่ามันก้าวก่าย ตัวเราไม่เคยทะเลาะกับใครเลยตั้งแต่เด็กเราเป็นพวกยอมๆ หยวนๆ แต่ขนาดเราก็ยังรู้สึกทนไม่ได้อยู่ดี เรื่องนินทาก็ที่1 ลูกชายคนที่3 รู้จักกลุ่มเพื่อนที่เรารู้จัก ชอบสร้างเรื่องเอาเราไปนินทาให้คนอื่นฟัง แต่พอเราไปเจอก็จะทำเป็นเงียบๆไม่พูดอะไร
แล้วก็มีช่วงที่คน 60กว่าทำสงครามเย็นกับเราทุกครั้งเวลาเจอหน้าเราด้วยเป็นปีๆ เขาทำแบบเห็นชัดเลยเราไม่ได้คิดไปเอง เขาคุยแต่กับคนอื่น พยายามคุยมากกว่าปกติเลยแหละ แต่ไม่คุยกับเรา เพราะเราบอกเขาว่า ร้านเรา เราของคิดเองได้ไหม ถ้ามันจะผิดพลาดก็ขอให้เกิดจากความคิดเรา ขนาดพ่อแม่เรายังให้เราได้ลองเลย แต่เพราะเราทนไม่ไหวแล้วพูดไปตรงๆแบบนั้นเขาเลยบอกว่าเราเป็นคนไม่รับฟังความเห็นคนอื่น ปลีกวิเวก แล้วก็ไม่ชอบเข้าสังคมเอาแต่ตัวเอง
เราไม่รู้ว่าเราพิมพ์พอเข้าใจไหม เพื่อนๆลองอ่านดูก่อนนะ