รู้ว่ามีจิต เพราะเห็นเจตสิก

ความหลุดพ้นเกิดได้ในหนึ่งขณะจิต เป็น“หนึ่งขณะจิต ที่หลุดพ้นจากจิต” จิตที่เป็นฌาน จะเห็นได้ชัดว่า ขณะนี้มีผัสสะอะไร กระทบจิต กระทบด้วย วิญญานทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แลแยกได้ชัดว่า วิญญา

เป็นธรรมซึ่งเกิดร่วมกัน... “สัมปยุตต์” คือ ธรรมที่ ประกอบร่วมกันในขณะเดียวกัน โดยเฉพาะจิตกับเจตสิกที่เกิดดับพร้อมกันและมีอารมณ์เดียวกัน .

1.จิตตัดจากกายหมายถึง จิตแยกจากกาย ไปอยู่ ณ ที่สูง ที่ว่าง ที่กว้าง ยังเห็นกายอยู่ แต่กายนั้นเห็นเป็นพลัง ไม่มีรูปร่าง การเห็นอย่างนี้ ทำให้จิต ว่าง เบา ทั้งว่าง ทั้งกว้าง อันเป็นเจตสิก ประกอบจิต อยู

ใจเป็นที่รวมทั้ง กุศลและอกุศล เป็นความรู้สึกในขณะนั้น เมื่อจิตเป็นกุศล ใจก็เป็นสุข เมื่อจิตเป็นอกุศลจิตก็ทุกข์ จิตกับใจ เป็นดั่งน้ำสี มันแยกกันอยู่ จิตเป็นดั่งตัวจิต ใจเป็นเจตสิก เห็นใจเกิดขึ้นมาแล้ว

ผู้ที่ต้องการจะเข้าถึง อุปโตภาควิมุตติ ให้มี อเนญชาภิสังขาร เป็นทางเดิน ให้ทำจิตให้ตั้งมั่นใน อเนญชาภิสังขาร อเนญชาภิสังขาร เป็นสภาวะจิตตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว ต่อการเกิดของโลกธรรม https://84000.org/

เรารู้กันดีว่า ถ้าอยากให้ร่างกายแข็งแรง ต้องหมั่นออกกำลังกาย แต่ถ้าอยากให้จิตใจมีกำลังสู้กับกิเลสล่ะ? ต้องทำไง วันนี้ผมอยากชวนเพื่อน ๆ มาลองแลกเปลี่ยนกันครับ การออกกำลังจิตใจ เรียกว่า มหาสติปัฏฐาน ซึ่

สติปัฐฐาน4 มีได้ทั้งในอารมณ์บัญญัติ และ ปรมัตถธรรม จะให้สิ้นความสงสัยในธรรมได้เร็ว ให้ภาวนาใน อารมณ์ปรมัตถ เพราะสุดท้ายบัญญัติก็ต้องไปจบที่ปรมัตถ อยู่ดี 1.จิต เจตสิก รูป นิพพาน เป็นปรมัตถธรรม 2.เจ

เชิญท่านผุ้มีปัญญาทุกท่านมาให้ความเห็น

จิตนั้น ห่อหุ้มคลุมรูปนาม อย่าโลกสวยด้วยมโนว่าไม่มีจิต เมื่อมีปัญญาเห็นการเกิดดับของจิตอย่างต่อเนื่อง จึงจะไปยืนอีกฝั่งและเห็นทั้ง2ฝั่ง 1.ฝั่งโลกียะ เห็นกระบวนการเกิดของจิต 2.ฝั่งโลกุตระ เห็นจิตดั

ดูจิตกัน ตาแทบจะหลุด แต่ยังไปกันไม่ถึงไหน เพราะอะไร เพราะไม่เห็น “การดับที่สืบเนื่อง” การดับที่สืบเนื่อง ไม่ต้องรู้ว่า จิตคืออะไร รู้เพียงเป็น “ผัสสะกระทบจิต” มีอะไรกระทบอะไร