ข้าวซอย นะจ๊ะ ไม่ใช่เข้าซอย

หลายท่านคงพอจะนึกออกถึงมุกตลกในภาพยนต์ไทยคลาสสิกคอมมาดี้เรื่อง " บุญชู " ภาคไหนก็ไม่รู้แหละ ที่ซูโม่กิ๊กอยากกินข้าวซอยในร้านพี่ปอง ( ปองปากสุนัข ) ต่อปากต่อคำกันไปมาในที่สุดต้องเข้าซอยไปกินทีไหนก็ไม่รู้แหละ

เป็นมุกตลกแบบไทยๆ แบบที่เค้าเรียกว่า กวน ติน ถ้ามาดูตอนนี้อาจจะคล้ายว่าหยาบคายนิดหน่อยตามสภาพสังคมสมัยปัจจุบัน แต่ตอนดูตอนนั้นมันก็ขำ

ทุกท่านคงรูจักการ " เข้าซอย " ได้ดี ทุกวันนี้วินมอเตอไซค์ก็มีเกือบทุกหัวระแหง และบางท่านก็กลับทุกวัน เข้าทุกวันก็บ้านอยู่ในซอย แต่กับ " ข้าวซอย " หลายท่านรู้จัก แต่หลายท่านก็ไม่รู้จัก หรือบางท่านก็เคยกินบางท่านไม่เคยกิน หรือบางท่านเคยกินแต่ก็หากินไม่ได้ง่ายๆแถวบ้าน วันนี้เราจะมาทำข้าวซอยกันครับ

ข้าวซอยมันก็ไม่ใช่ข้าวแหละ แต่คล้ายไปทางบะหมี่ ราดด้วยน้ำแกงกะหรี่ มันอาจจะมีที่มาจากอินเดียเลยก็ได้ใครจะไปรู้ แต่ที่มาของข้าวซอยในประเทศเรา มีกินกันในเขตเมืองเหนือ เมืองล้านนา แต่ต้นตอจริงๆแล้ว มันเป็นของชาวจีนภูเขาในบ้านเรา ที่เราเรียกกันว่า " จีนฮ่อ " และจีนฮ่อหรือชาวจีนภูเขาพวกนี้ไม่ใช่จีนอพยพที่รู้จักกันดีว่าจีนคณะชาติหรือจีนไต้หวันนะครับ ถึงแม้ว่าตามดอยต่างๆในเมืองเชียงใหม่ เชียงรายจะมีชาวจีนเชื้อสายจีนคณะชาติมาอยู่อาศัยเป็นจำนวนมาก

ที่เป็นเจ้าของข้าวซอยจริงๆก็คือจีนภูเขาที่มาจากยูนนานหรือจีนสิบสองปันนา ไทยสิบสองปันนา ที่ดั้งเดิมแล้วก็เป็นพี่น้องคนไทยของเรา มีการอพยพย้ายถิ่นฐานตามอิทธิพลในเรื่องการเมืองการสงคราม จนกลายเป็นคนละเชื้อชาติกันแต่ดั้งเดิมแล้วเค้าก็คือพี่น้องของเรา คนแถวนั้นนอกจากกินข้าวคล้ายๆเราก็ยังกินเส้นบะหมี่เหมือนคนจีนแผ่นดินใหญ่ด้วย เค้าก็เข้ามาอยู่ในดินแดนไทยจนทุกวันนี้ก็กลายเป็นคนไทยเชื่อสายสิบสองปันนา และหนึ่งในการเลื่อนไหลทางวัฒนธรรมก็คือ " ข้าวซอย "

เท่าที่สอบถามหรือฟังเรื่องเล่าในระดับชาวบ้านไม่มีนักวิชาการหรือนักประวัติศาสตร์เข้ามาเกี่ยวข้อง ข้าวซอยเริ่มแพร่หลายหรือมีจุดกำเนิดในเมืองไทยเริ่มต้นขึ้นที่เขตอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ โดยมีแยกย่อยออกไปสองสายก็คือข้าวซอยอิสลาม และข้าวซอยคนเมือง แต่ต้นกำเนิดจริงๆก็คือข้าวซอยอิสลามจากหมู่บ้านที่เค้าเรียกบ้านยาง ซึ่งหมายความว่าหมู่บ้านของชาวกระเหรี่ยงหรือชาวเขา แต่จริงๆแล้วเค้าไม่ใช่กระเหรี่ยง ไม่ใช่ลีซอ อาข่า หรือมูเซอ ที่พบได้หลายพื้นที่ในจังหวัดเชียงใหม่ แต่เค้าคือคนจีนยูนนาน หรือคนไทยสิบสองปันนา

ภรรยาผมเคยมีเพื่อนที่ทำงานเป็นลูกสาวของร้านขายข้าวซอยเจ้าเก่าในจังหวัดเชียงใหม่ และพ่อหรือเจ้าของร้านนี้ก็มีพื้นเพเป็นคนบ้านยาง

การกินพริกผัดน้ำมันในแบบยูนนาน หรือหมาล่าที่ฮิตเป็นกระแสในบ้านเรานี้ มีมานานแล้วในสำรับข้าวซอย

โม้มาเกือบครึ่งวันแล้วยังไม่ได้เตรียมข้าวของเลย นั่งก่อนๆนะครับ กินข้าวซอยแก้คิดถึงกันคนละชาม วันนี้ภรรยาและลูกๆของผมเอาข้าวซอยไปถวายพระอาจารย์ที่วัด ขอทุกท่านได้บุญหลายๆ เรามาอนุโมทนาร่วมกัน