ตอนที่เราอยู่ห้องเดียวกับเพื่อนของเพื่อน ก่อนหน้านั้นเรายังไม่ได้สนิทกับเพื่อนของเพื่อนเลย ตอนนั้นเลยไม่ได้เข้าหาเพื่อนคนนั้นเลย จนกระทั่งเราเข้ามาอยู่กลุ่มนี้เพราะเพื่อนสนิทเรา พอมีงานคู่เพื่อนของเพื่อนก็คู่กับอีกคน ที่ร่วมกลุ่มในห้องเราด้วย เราก็เพิ่งมาสนิทกันทีหลัง ตั้งแต่ตอนที่เรามาอยู่กลุ่มนี้
ส่วนงานคู่อ่ะ เราก็แอบนอยด์นิดนึงแหละที่เราต้องไปหาคู่คนอื่น แต่มันก็ไม่เท่ากับเวลาที่นั่งด้วยกันตอนเรียน ตอนนั้นเข้าเรียนแล้ว มันมีที่ว่าง2คน กับ 3คน เพราะตอนนั้นที่นั่งว่าง3คนเขาไม่มา รร กันไง แต่ทีนี้เพื่อนที่ทำงานคู่กับเพื่อนของเราที่ร่วมกลุ่มกันในห้องเขานั่งด้วยกัน2คน แต่กลับปล่อยให้เรานั่งคนเดียว แล้วประเด็นตอนนั้นเพื่อนเรากลับไม่พูดอะไรเลย แบบอย่างน้อยน่าจะบอกเพื่อนคนนั้นด้วยนะว่า แล้วอีกคนจะนั่งกับใคร ซึ่งก็คือเรา สรุปเขาก็นั่งด้วยกัน2คน เราก็ได้แต่คิดจริงๆ ตอนนั้นคาบแรกด้วย แล้ววิชาต่อไปก็เป็นอีก คาบบ่ายก็คงยังเป็นอีก ตอนนั้นเราก็รู้สึกโกรธเคืองมาก แบบทำไมเขาไม่เอาเราไปนั่งด้วยทั้งๆที่ที่นั่งมันก็ว่าง3ที่ ถ้ามันไม่ว่าง หรือไม่มีเลย ก็จะไม่พูดอะไรเลย เราก็ยอมไปนั่งกับคนอื่นก็ได้ไง เราพอเข้าใจได้ แต่นี่คือที่นั่งก็มีว่างพอให้นั่งด้วย ต่างคนต่างก็สนิทกันอ่ะ เอาจริง แต่เพื่อนคนนั้นเลือกที่จะนั่งด้วยกัน2คน ไม่เอาเราไปด้วยอ่ะ
ตอนนั้นรู้สึกแบบนี้มาตลอด เราแค่ไม่อยากพูดเฉยๆเห็นว่าเป็นเพื่อนกันมา ต่างคนต่างก็คือเพื่อนเรา แล้วเพื่อนคนนั้นก็เรียนศิลป์เดียวกับเรา อีกคนก็คือเพื่อนของเพื่อนเรา เราก็สนิทไปแล้วด้วย แล้วถ้าจะพูดคุยกับเพื่อนในกลุ่มนี้ก็คือลำบากใจที่จะพูดออกมาเพราะเราเพิ่งเข้ามา ตอนนั้นเราก็กลัวว่าจะมีปัญหาตามหลัง เพราะเราก็เพิ่งเข้ามาอยู่กลุ่มนี้ได้ไม่นาน
แบบนี้เขาอึดอัดที่มีเราหรือว่าเขาไม่อยากให้เราอยู่ด้วย
ส่วนงานคู่อ่ะ เราก็แอบนอยด์นิดนึงแหละที่เราต้องไปหาคู่คนอื่น แต่มันก็ไม่เท่ากับเวลาที่นั่งด้วยกันตอนเรียน ตอนนั้นเข้าเรียนแล้ว มันมีที่ว่าง2คน กับ 3คน เพราะตอนนั้นที่นั่งว่าง3คนเขาไม่มา รร กันไง แต่ทีนี้เพื่อนที่ทำงานคู่กับเพื่อนของเราที่ร่วมกลุ่มกันในห้องเขานั่งด้วยกัน2คน แต่กลับปล่อยให้เรานั่งคนเดียว แล้วประเด็นตอนนั้นเพื่อนเรากลับไม่พูดอะไรเลย แบบอย่างน้อยน่าจะบอกเพื่อนคนนั้นด้วยนะว่า แล้วอีกคนจะนั่งกับใคร ซึ่งก็คือเรา สรุปเขาก็นั่งด้วยกัน2คน เราก็ได้แต่คิดจริงๆ ตอนนั้นคาบแรกด้วย แล้ววิชาต่อไปก็เป็นอีก คาบบ่ายก็คงยังเป็นอีก ตอนนั้นเราก็รู้สึกโกรธเคืองมาก แบบทำไมเขาไม่เอาเราไปนั่งด้วยทั้งๆที่ที่นั่งมันก็ว่าง3ที่ ถ้ามันไม่ว่าง หรือไม่มีเลย ก็จะไม่พูดอะไรเลย เราก็ยอมไปนั่งกับคนอื่นก็ได้ไง เราพอเข้าใจได้ แต่นี่คือที่นั่งก็มีว่างพอให้นั่งด้วย ต่างคนต่างก็สนิทกันอ่ะ เอาจริง แต่เพื่อนคนนั้นเลือกที่จะนั่งด้วยกัน2คน ไม่เอาเราไปด้วยอ่ะ
ตอนนั้นรู้สึกแบบนี้มาตลอด เราแค่ไม่อยากพูดเฉยๆเห็นว่าเป็นเพื่อนกันมา ต่างคนต่างก็คือเพื่อนเรา แล้วเพื่อนคนนั้นก็เรียนศิลป์เดียวกับเรา อีกคนก็คือเพื่อนของเพื่อนเรา เราก็สนิทไปแล้วด้วย แล้วถ้าจะพูดคุยกับเพื่อนในกลุ่มนี้ก็คือลำบากใจที่จะพูดออกมาเพราะเราเพิ่งเข้ามา ตอนนั้นเราก็กลัวว่าจะมีปัญหาตามหลัง เพราะเราก็เพิ่งเข้ามาอยู่กลุ่มนี้ได้ไม่นาน