เรารู้ว่ามันแย่มาก แต่เรารู้สึกเหมือนอึดอัดหนักมากกับคุณแม่จนไม่ค่อยอยากอยู่ด้วยแล้วค่ะค่ะ

สวัสดีค่ะ เราขอบอกไว้ตั้งแต่แรกเลยนะคะ ว่าเรารักคุณแม่มาก และรู้ว่าความนี้คือมันแย่มากๆ เราแค่อยากจะขอคำแนะนำค่ะ ขอโทษไว้ก่อนว่าถ้ามีคนที่มาอ่านแล้วรู้สึกไม่ดี คือเราเป็นอายุประมาณ17ค่ะ ยอมรับว่าในสายตาคุณแม่เราคงไม่ได้ดูโตสำหรับท่าน คือเรามีปัญหาในใจที่เป็นเรืองแย่มากๆ เราอาจจะใช้คำที่สื่อว่าเราเป็นลูกที่ไม่ดี แต่ไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบายแล้วค่ะ คือคุณแท่เราท่านเป็นคนที่ติดเล่น ชอบสัมผัสเนื้อตัว ท่านชอบมากอดเราบางทีก็พูดจาแหย่ๆเหมือนว่า เดี๋ยวนี้โตแล้วมีทรวดทรงองเอวเยอะนะ แล้วก็มาจับก้นจับเอวเรา คือเราเข้าใจนะคะว่าท่านเป็นแม่ จะมาจับอะไรมันก็คือความเอ็นดูของท่าน เหมือนตอนเราเป็นเด็ก แต่พอเราโตขึ้นแล้วเจอการพูดแหย่เชิงนั้น และการจับที่ดูลุกล้ำบ่อยๆ เอาจริงๆคำนี้แย่มากๆ แต่เรารู้สึกขยะแขยงและรังเกียจมากค่ะ เราขอโทษไว้ก่อนเลยว่าใช้คำพูดที่แย่มาก แต่เราขอยืนยันนะคะว่าเรารักแม่มากๆ แต่ตอนนี้แค่ตะนั่งกับท่าน หรือใกล้ๆชิดเราก็รู้สึกเหมือนระแวง และไม่อยากเข้าใกล้ เราไม่รู้ว่าควรปรับความคิดอะไรตรงไหนเพื่อให้สามารถจะรู้สึกปกติได้ หรืออีกเรื่องคือตอนที่เราจริงจังมากๆ แม่เรากลับติดเล่นพอติดเล่นไปมากๆเราก็แอบรำคาญค่ะ เราขอโทษใช้คำพูดที่แย่อีกแล้วแค่ไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบายแล้ว แล้วพอเรารำคาญเราจะหยุดพูดเรื่องนั้นทันทีแม่เราก็จะประมาณว่า งอนหรอ งอนหรอ แบงติดเล่นน่ะค่ะ นั่นก็ทำให้เราเริ่มไม่ค่อยอยากคุยกับแม่แล้วในช่วงหลังๆ ทั้งเรื่องการสัมผัสหรือคำพูดของท่านทำให้เรารู้สึกอยู่ด้ววแล้วอึดอัดมากๆ เราขอบอกอีกครั้งว่าเรารู้ว่าท่านเป็นคนที่ให้กำเนิดเรามา และเคยดูแลเรา ท่านไม่มีทางคิดอะไรแย่ๆกับเรา แต่จากใจเราอึดอัดมากๆ เราเคยบอกท่านไปแล้วว่า หนูไม่ค่อยโอเคเลยที่แม่จับตรงนั้นตรงนี้ แต่เค้าก็ติดเล่นอีกว่า เดี๋ยวนี้หวงตัวกับแม่หรอ เราไม่รู้จะจัดการตัวเองยังไงแล้วค่ะ เราควรทำยังไงหรอคะ  ขอคำแนะนำที ขอสุภาพด้วยนะคะ อย่าด่าเราเลยค่ะT T