อยากพาแฟนมาแนะนำกับพ่อแม่ค่ะ แต่ไม่รู้ว่าควรต้องแนะนำยังไง ปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอกว่าเร็วไป เราก็เข้าใจในมุมของเพื่อน พึ่งคบกันได้ไม่นาน แฟนเราปกติทำงานที่จังหวัดอื่น จะกลับบ้านมาก็แค่ช่วงเทศกาล ปีใหม่ สงกรานต์ หรืออาจจะมาทำงานใกล้ๆ บ้าน เราไม่เคยเจอกันเลย แต่พอเมื่อวานเราได้เจอกัน จนถึงวันนี้ ก็ได้เกิด ปัญหา คือแม่ไม่ให้ไปเจอแฟน เราเข้าใจเขานะคะ ว่าเป็นห่วง แต่บางทีเราก็อึดอัด เราเจอกับแฟนได้ไม่บ่อย ซึ่ง1ปี มันมีน้อยมากที่จะเจอกัน เราเลยอยาก เจอ อยากอยู่ กับเขา อยากใช้เวลาร่วมกับเขาตาม ภาษาแฟน เราว่ามันก็คงเป็นปกติทั่วๆไป
แต่มันติดตรงที่พ่อแม่ไม่ยอมรับแฟน จะกี่ๆ คนก็ไม่ยอมรับ เหมือนปกปิดแฟนเราต่อคนอื่นตลอด ทำเหมือนเราไม่มีแฟน เราเข้าใจเขาทุกอย่างว่าเป็นห่วง แต่มันอึดอัดจริงๆ เพราะบางคน ต่อให้คงเป็น ปี2ปี ก็ไม่ยอมรับ เราอึดอัดที่ต้องเหมือนหลับหูหลับตาทำเหมือนตัวเองไม่มีแฟน
พอวันนี้มันมีปัญหาแฟนเราก็บอกจะไปคุยให้ แฟนเราต้องการอยากให้เขารู้จักนิสัยใจคอแฟนเรา อยากให้เข้าไว้ใจ เผื่อถ้ารู้จักจะดีกว่าการที่เขาต้องมาได้ยินเสียงแฟนเราแค่ตอนที่คุยในโทรศัพท์ อีกอย่างเราไม่ต้องการคบกันแบบหลบๆซ่อน เราอยากเปิดเผย อยากไปมาหาสู่กันได้ มันก็แค่นั้นเอง แต่พ่อแม่ไม่เคนฟังเหตุผลเราเลย เอาแค่เหตุผลตัวเอง เราเป็นลูกก็อยากบอกความต้องการของตัวเองบ้าง เราก็อยากให้ผู้ใหญ่รับรู้ ว่ามันไม่มีอะไรกันจริงๆ เราก็อยากให้มันอยู่ในสายตาผู้ใหญ่แหละค่ะ เวลาไปไหนก็บอกตลอด กับเวลาไหนก็บอกตลอด แถมยังรายงานอีก ส่งรูปให้ดูอีก แฟนเราก็ซื้อของเผื่อพ่อแม่เราให้อีก แค่นี้สำหรับพ่อแม่ มันยังน้อยไปมากเลยใช่ไหมคะ เราทำแบบนี้ประจำ หรือว่ามันยังไม่ดีพอ?
ถ้าจะให้ย้อนกลับไปไม่มีแฟนมันก็คงทำให้พ่อแม่ไม่ได้ อยากขอคำแนะนำทุกคน ว่ามันดีไหม ถ้าตัดสินใจพาไปแนะนำไปบอก เพราะอีกเสียงของเพื่อนก็บอกว่ามันเร็วไป แล้วเขาอยากจะรู้จักไหม แต่สำหรับเรา เราคิดว่ารู้จักไว้ก็ไม่เสียหาย เราทำแบบ นี้ถูกไหม คะ ขอคำแนะนำจากทุกคนหน่อย ว่าควรทำยังไงดี เรากลัวกังวลไปหมด แต่เราไม่อยากปิดบังเขา จะกี่คนทำดีแค่ไหน ก็ชอบว่าแซะ เราก็เงียบตลอด ไม่รู้ว่าทำไม พ่อแม่นิสัยเสียแบบนี้ ชอบตัดสินคนอื่นก่อนทั้งที่ยังไม่รู้จักคนนั้นดี เราโครตผิดหวังเลย ที่พ่อแม่เป็นแบบนี้ ชอบว่าร้ายคนอื่น ต่อให่คนอื่นทำดีให้แค่ไหน ก็ไม่เคยนึกถึง นึกถึงแต่ความต้องการของตัวเอง
จะพาแฟนมาแนะนำกับพ่อแม่ หรือจะสู้หลบๆซ่อนๆ
แต่มันติดตรงที่พ่อแม่ไม่ยอมรับแฟน จะกี่ๆ คนก็ไม่ยอมรับ เหมือนปกปิดแฟนเราต่อคนอื่นตลอด ทำเหมือนเราไม่มีแฟน เราเข้าใจเขาทุกอย่างว่าเป็นห่วง แต่มันอึดอัดจริงๆ เพราะบางคน ต่อให้คงเป็น ปี2ปี ก็ไม่ยอมรับ เราอึดอัดที่ต้องเหมือนหลับหูหลับตาทำเหมือนตัวเองไม่มีแฟน
พอวันนี้มันมีปัญหาแฟนเราก็บอกจะไปคุยให้ แฟนเราต้องการอยากให้เขารู้จักนิสัยใจคอแฟนเรา อยากให้เข้าไว้ใจ เผื่อถ้ารู้จักจะดีกว่าการที่เขาต้องมาได้ยินเสียงแฟนเราแค่ตอนที่คุยในโทรศัพท์ อีกอย่างเราไม่ต้องการคบกันแบบหลบๆซ่อน เราอยากเปิดเผย อยากไปมาหาสู่กันได้ มันก็แค่นั้นเอง แต่พ่อแม่ไม่เคนฟังเหตุผลเราเลย เอาแค่เหตุผลตัวเอง เราเป็นลูกก็อยากบอกความต้องการของตัวเองบ้าง เราก็อยากให้ผู้ใหญ่รับรู้ ว่ามันไม่มีอะไรกันจริงๆ เราก็อยากให้มันอยู่ในสายตาผู้ใหญ่แหละค่ะ เวลาไปไหนก็บอกตลอด กับเวลาไหนก็บอกตลอด แถมยังรายงานอีก ส่งรูปให้ดูอีก แฟนเราก็ซื้อของเผื่อพ่อแม่เราให้อีก แค่นี้สำหรับพ่อแม่ มันยังน้อยไปมากเลยใช่ไหมคะ เราทำแบบนี้ประจำ หรือว่ามันยังไม่ดีพอ?
ถ้าจะให้ย้อนกลับไปไม่มีแฟนมันก็คงทำให้พ่อแม่ไม่ได้ อยากขอคำแนะนำทุกคน ว่ามันดีไหม ถ้าตัดสินใจพาไปแนะนำไปบอก เพราะอีกเสียงของเพื่อนก็บอกว่ามันเร็วไป แล้วเขาอยากจะรู้จักไหม แต่สำหรับเรา เราคิดว่ารู้จักไว้ก็ไม่เสียหาย เราทำแบบ นี้ถูกไหม คะ ขอคำแนะนำจากทุกคนหน่อย ว่าควรทำยังไงดี เรากลัวกังวลไปหมด แต่เราไม่อยากปิดบังเขา จะกี่คนทำดีแค่ไหน ก็ชอบว่าแซะ เราก็เงียบตลอด ไม่รู้ว่าทำไม พ่อแม่นิสัยเสียแบบนี้ ชอบตัดสินคนอื่นก่อนทั้งที่ยังไม่รู้จักคนนั้นดี เราโครตผิดหวังเลย ที่พ่อแม่เป็นแบบนี้ ชอบว่าร้ายคนอื่น ต่อให่คนอื่นทำดีให้แค่ไหน ก็ไม่เคยนึกถึง นึกถึงแต่ความต้องการของตัวเอง