การที่เรามองญี่ปุ่นเป็นโมเดลและต้นแบบ คิดว่าเราจะสามารถทำได้เพียงเสี้ยวหนึ่งของเค้าในอนาคตมั้ยครับ ส่วนตัวรู้สึกว่ายาก

ผมรู้สึกว่าพื้นฐานความคิดความชอบ อาหาร การกิน วิธีคิดเราค่อนข้างแตกต่างจากญี่ปุ่น จนผมยังมองว่าแม้จะเอาระดับปรมาจารย์ของญี่ปุ่นมาทุกระดับขั้นก็น่าจะไม่ช่วยอะไรมาก

ปรับเปลี่ยนโปรแกรมลีค มีลีคเยาวชนคงช่วยในระดับหนึ่งแต่จะประสบความสำเร็จเลยต้องปรับอีกเยอะ

ในเมื่อระบบพื้นฐานของเราไม่ได้แข็งแบบมืออาชีพเหมือนของเขา องค์ประกอบสำคัญในการสร้างคนที่เก่งเริ่มต้นมาตั้งแต่ครอบครัวมายันตัวนักเตะไปจนถึงอคาเดมี่-สโมสรและไปยันสมาคม เราต้องปรับอีกเยอะมากๆ

​คิดเหมือนผมไหมครับ การที่เรายึดญี่ปุ่นโมเดลเพราะเป็นความสำเร็จที่เห็นภาพชัดที่สุดก็ไม่ได้ผิดซะทีเดียวหรอก เค้าสะรีระใกล้เคียงกับเรา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เห็นบางคนบอกอันนี้ผมไม่รู้ พูดตามเค้ามาอีกที แต่นอกจากนั้นเราไม่มีอะไรที่ได้อย่างเค้าเลย รูปร่างตอนนี้เค้าก็ปั้นหุ่นทิ้งห่างออกไปแล้ว

​ ​แต่เราต้องปรับเปลี่ยนอีกเยอะมากๆ ไม่ต้องใช้ความเป็นคนธรรมดาเหมือนคนทั่วไปของไทย ที่มีพื้นฐานชีวิตแบบไทยๆ แต่คือคนแบบญี่ปุ่นเกาหลี คิดนอกกรอบ ศึกษาฟุตบอล ใช้จินตนาการกับมัน และต้องคาดการได้

บางประเทศในอาเซียนที่ว่าเค้าเป็นนักเตะเค้าจะมืออาชีพทั้งในและนอกสนาม ไม่รู้ว่าเราเหมือนเค้ามั้ย เห็นตัวสิงคโปร์ อินโด เหงียน ​อย่างหนา เลี้ยงกินตัวได้ รับได้ ยิงประตูก็ได้ เล่นไม่มากจังหวะก็ได้ ซ้อมมาก็ทำตามที่ซ้อม ไม่มากจังหวะจนกลายเป็นดึงจังหวะตัวเองจนไม่ได้ยิง เค้าชัวร์ๆไม่กี่จังหวะ แต่เรายังต้องแต่งหลายจังหวะ ผมว่าเรายังต้องปรับอีกเยอะมาก และรายละเอียดฟุตบอลอาจจะมากกว่าที่ผมพูดก็ได้ ไม่ใช่แค่เพียงเท่านี้ที่เราต้องปรับ