ทุกข์จักจางเมื่อวางจากจิต ปล่อยวางชีวิตอย่ายึดมั่นไป สุขทุกข์ล้วนเป็นเช่นมายา ปล่อยวางลงมาสุขใจนิรันดร์

เรามี หรือเราไม่มี .............. อัตตานุสัย .......... เพราะความยึดมั่น จึง มีทิฐิว่าเรามีหรือไม่มี เพราะไม่ยึดมั่น จึงไม่มีเรา ไม่มีทุกข์ แต่ แต่ แต่ ............... นักปฎิบัติ มักหลง ไป ลืมไป ใ

#ใจมิใช่กิเลส_กิเลสมิใช่ใจ..!! "กาย กับจิตนี้... ก่อนเขาจะมาอยู่ร่วมกัน ก็ไม่ได้สนิทสนมกันมาแต่ก่อนเลย เวลาเขาจะแยกทางกันไป ก็ไม่ได้บอกเล่าเก้าสิบอะไร โดยเขาไม่ได้มีเรื่องอะไรกันสักนิดเดียว แล้ว

อาสวะละด้วยการเห็น เราควรจะไม่พูดอ้างว่า สมมุติ ปรมัติ เราจะพูดแต่สัญญาที่ถูกต้อง ใช้ภาษาธรรมที่ไม่ขัดแย้งกับโลกและธรรม ไม่พูดภาษาธรรมผิดตามโลกที่ขัดแย้งกับธรรม ครับ ไม่พูด สัญญาวิปราศ สัญญาวิปลาส&nb

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรพาหิยะ เพราะเหตุนั้นแล ท่านพึงศึกษา อย่างนี้ว่า เมื่อเห็น จักเป็นสักว่าเห็น เมื่อฟังจักเป็นสักว่าฟัง เมื่อทราบจักเป็น สักว่าทราบ เมื่อรู้แจ้งจักเป็นสักว่ารู้แจ้ง ดูกรพาหิยะ ท

"ทุกวันนี้ เราทุกข์เพราะอะไร ? ทุกข์เพราะการเกิดมา เพราะฉะนั้น ท่านจึงพยายามขจัดความเกิด แต่ไม่ใช่ว่า...การเกิดคือร่างกายมันเกิดนะ หรือการตาย คือร่างกายที่มันตายนี่นะ แบบนี้เด็กๆ ก็รู้จัก

พระอรหันต์ไม่มีทุกข์ ที่เป็นทุกข์คือขันธิ์5 บุคคลที่ยึดมั่นขันธิ์5ด้วยว่าเป็นเราของเรา จึงฟังธรรมมะไม่เข้าใจ เพราะหลงลืมวิชชา มีอวิชชาสัมผัส ...... ทุกข์มี2แบบ แบบมีกิเลส และแบบไร้กิเลส จึงไม่ควร

บทเรียนรัก ... พี่ดอกแก้ว ...  ผู้ประพันธ์กวีธรรม ก่อนพร่ำเพ้อบ่นละเมอลุ่มหลงรัก ใจป่วนปักคลุ้มคลั่งจนสับสน หันเหสู่ทิศทางใดล้วนมืดมน จิตของคนรวนเรไร้ทิศทาง ดั่งพายุถ่าโถมกร

คำอธิบายเรื่องหนทางสายกลางนี้เป็นหลักธรรมสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระมหากัจจานะะ ซึ่งเป็นการชี้ให้เห็นการดำเนินชีวิตและทัศนคติที่หลีกเลี่ยงสุดโต่ง 2 ประการ 1. หนทางสายกลางตามบทสนทนาของพระพุทธเจ้า

ถามสมาชิกท่านหนึ่ง แล้วเขาไม่ตอบ จึงน่าจะมีช่องโหว่ ช่องใหญ่โต ของสติปัฎฐาน เริ่มจากทุกคนเข้าใจตรงกันว่า “ขันธ์5เป็นตัวอุปทาน ” เพราะมีจิตไปยึดขันธ์5 จิตจึงมีอุปทาน แล้วที่เข้าใจตรงกันอีก