สวัสดีค่ะ ตามที่ตั้งหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เป็นแบบนี้มาหลายรอบมากทุกรอบจะเป็นตอนที่เรานอนกลางวันค่ะช่วงเที่ยง-บ่าย(ปกติจะไม่ใช่คนที่นอนกลางวันค่ะ แต่มานอนเอาตอนม.4) การที่ฝันอยู่แล้วรู้สึก/รู้ตัวอยากตื่น แต่พยายามลืมตาขึ้นทีไรมักลืมไม่ขึ้น พยายามใช้มือง้างตาเท่าไรก็ไม่ขึ้น ขยับตัวไม่ได้ อึดอัดเหมือนจะขาดอากาศหายใจ รอบล่าสุดคือเราพึ่งกลับจากกรุงเทพ ในวันที่ 31 มี.ค. 68 (กลับถึงบ้านแล้ว) ฝันว่า เราและเพื่อนไปกรุงเทพพักอยู่โรงแรมซึ่งมันจะมีสะพานทางเชื่อมระหว่างตึก 2 ตึก ทีนี้เราและเพื่อนคนนึงไปอยู่อีกฝั่งเพื่อไปหาใครสักคน ละจะกลับไปห้องตัวเองซึ่งอยู่อีกฝั่ง ขากลับเราเห็นวิ่งมันสวยดีกำลังจะกลับไปห้องเพื่อเอาไอแพดมาถ่ายวิว แต่อยู่ๆเมื่อถึงห้องทุกอย่างกลับหมุนค่ะ ฟิลเครื่องเล่นเฮอร์ริเคนในดรีมเวิลด์ เราก็เลยนึกเล่นๆ+รู้ตัวว่าฝันก็เลยเออลองดูสิว่าตึกมันจะหมุนเป็นเลขอะไรเพื่อให้เพื่อนมันไปซื้อลอตเตอรี่ค่ะ หลังจากนั้นเราก็นึกว่าตัวเองตื่นแล้วแต่จริงๆแล้วไม่ค่ะ เรามาโผล่ในบ้านตัวเองหน้าห้องพระ ห้อยหัวลงมาจากเพดาน ในขณะเราขยับตัวหรือทำอะไรไม่ได้ค่ะเพราะมีบางสิ่งมัดตัวเราอยู่ค่ะ ลักษณะของสิ่งนั้นคือเป็นมือเล็บยาวสีดำ หางตาเราเห็นผมสีดำยาวๆค่ะไม่กล้าหันไปมอง ฝันครั้งนี้เป็นฝันที่หนักกว่าครั้งอื่นๆ หลังจากนั้นอยู่ๆเราโดนบีบคอค่ะ จะส่งเสียง ตะโกนหาแม่ก็ทำไม่ได้ ทีนี้เราเลยพนมมือแล้วสวดนะโม 3 จบค่ะ ตอนแรกท่องไม่จบเพราะลิ้นพันหรืออะไรสักอย่าง เราเลยตั้งจิตสมาธิแล้วท่องใหม่อีกรอบ รอบนี้สำเร็จค่ะ หลังจากนั้นเราเลยบอกว่า "หากหนูกระทำการ หรือประพฤติสิ่งใดที่ไม่สมควรหรือไม่พอใจออกไป ต้องขอโทษ ขออภัยมา ณ ทีนี้ด้วยค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจ" อะไรประมาณนั้นค่ะ แล้วก็ตื่นขึ้นมาเลย ฝันซ้อนฝันแล้วพยายามตื่นแต่ตื่นไม่ได้เเบบนี้เป็นหลายรอบมากจนตอนนี้เราเริ่มหวาดระแวงที่จะนอนกลางวันแล้วค่ะ แต่บางครั้งที่เป็นเราไม่ได้ทำงานหนักหรือเหนื่อยอะไรเลยค่ะ เป็นแค่เพียงอาการง่วงนอนแล้วหลับไปเฉยๆ
ฝันซ้อนฝัน รู้ตัวว่าฝันอยู่แล้วจะตื่นแต่เป็นการตื่นในฝัน ไม่ใช่ในชีวิตจริง พยายามง้างตาตัวเองให้ลืมขึ้นเท่าไรก็ไม่ขึ้น