อารมณ์และความรู้สึกเป็นยังไงกันแน่?

ความสวัสดีค่ะ ผมมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับชีวิตประจำวันผมเกี่ยวกับความรู้สึกและอารมณ์ของผมล เริ่มมาผมมีเพื่อนสองคนสมมุติว่าชื่อ"​a"และ​"d"นะ สองคนเป็นผู้หญิงอายุรุ่นเดียวกันและอยู่ห้องเดียวกัน ​เปิดมาตอนเช้า ทุกคนมักจะสวัสดีผู้ใหญ่ที่เราเจอกันทุกๆวันใช่ไมละครับ แต่ผมเลียนแบบสิ่งที่คนอื่นกะทำโดยการไหว้และมีรู้สึกไม่ค่อยเข้าใจว่าไหว้เสร็จแล้วมันรู้สึกเคารพหรืออิ่มใจยังไง ความอิ่มใจมันรู้สึกยังไง อารมณ์แบบไหนถึงจะรู้สึกเคารพเขาที่เป็นผู้ใหญ่ แต่ในใจผมก็ยังคงมีคำถามว่า"มันรู้สึกและอารมณ์แบบไหนกันแน่" ต่อมาคือการขอโทษ-ความรู้สึกผิด ผมที่เผลอทำเพื่อนaร้องไห้​ คนส่วนใหญ่จะขอโทษตามนั้นและรู้สึกผิดที่ทำให้ร้องไห้ ผมซึ่งเลียนแบบคนส่วนใหญ่ถึงแม้จะพูดคำขอโทษไปแต่ในใจก็ไม่ได้รู้สึกผิดเพราะไม่รู้ว่ามันต้องรู้สึกยังไง อารมณ์แบบไหนถึงทำให้รู้สึกผิดได้ สิ่งที่ผมทำคือการเลียนแบบท่าทางและสีหน้าคนอื่นตามสถานการณ์นั้นๆไปผ่านสีหน้า-อารมณ์คนรอบตัวผมเอง ถึงผมจะใส่หน้ากากและแกล้งทำเป็นคนร่าเริง เข้าใจความรู้สึกคนอื่น แต่ใจจริงผมไม่เข้าใจเลยว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันถูกหรือเปล่าที่เลียนแบบคนอื่นมาทั้งๆที่ในใจเราไม่ได้รู้สึกถึงอารมณ์และความรู้สึกเลย แต่กลับมีความคำถามมากมายในตัวว่า"ท่าทาง อารมณ์ ความรู้สึกอบบนี้ทำไมทุกคนเข้าใจมันแต่ทำไมเราถึงไม่เข้าใจ ว่ามันคืออะไร" ถึงผมจะหาข้อมูลในGoogleแล้วแต่กลับไม่ได้อะไรมานอกจากความรู้เพิ่มเติม ทุกครั้งที่ผมไม่มีไรทำก็จะหาbเพื่อพูดคุยเรื่องต่างๆแทน แต่มีอยู่วันหนึ่งbได้ตบหน้าผมโดยไม่ได้ตั้งใจ ผมเลยตบหน้าคืน bค้างไปประมาณ2วิก่อนจะพูดคำจี้ใจผม ในตอนนั้นอารมณ์ผมมันขุ่นมัวเหมือนถ้าเลิกเป็นเพื่อนผมก็ไม่ได้เสียดายหรือเศร้าเลยแต่กลับ ว่างเปล่าเหมือน้ำสียเพื่อนไปผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนอกจากจะมีคนคุยน้อย

ปล.สรุปแล้วผมเป็นอะไรกันแน่