ความรู้สึกหลังรู้จัก "บ้านทรายทอง"

นี่ก็เป็นกระทู้แรกเลย ส่วนตัวก็เป็นเด็กเจนใหม่ หัดลองตั้งกระทู้คุยเหมือนพี่ ๆ ทุกคนในพันทิปที่เล่นกันมานาน แหะ ๆ

   ส่วนตัวของเจ้าของกระทู้เอง ก็เป็นเด็กรุ่นหลัง แต่ชอบละครเก่า และนวนิยายเก่า ๆ ค่ะ โดยเฉพาะ บ้านทรายทอง เรื่องที่จะเอามาพูดคุยในกระทู้นี้

   บ้านทรายทอง เป็นนวนิยายของนามปากกา ก.สุรางคนางค์ หรือ คุณยายกัณหา เคียงศิริ ศิลปินแห่งชาติด้านวรรณศิลป์ (นวนิยาย) ในปี พ.ศ.2529 เป็นเรื่องซึ่งเขียนต่อความยาวเป็น 2 ภาค คือบ้านทรายทอง (ภาคเริ่ม) และพจมาน สว่างวงศ์ (ภาคจบ) เป็นเรื่องที่เอาทำละครและภาพยนตร์รวมกันก็สัก 10 ครั้งแล้วได้ ซึ่งถ้าใครยังไม่รู้เนื้อเรื่องหรือลืมไป จะขอเล่าไว้อย่างนี้ค่ะ

    พจมาน พินิตนันทน์ ลูกสาวของคุณพระดุลยธรรมพินิต หรือว่านายพนา พินิตนันทน์ และคุณนายดุลยธรรมพินิต เป็นลูกคนโตสุดของครอบครัว มีน้อง 2 คนชื่อพจนา น้องชายคนรอง และพจนีย์ น้องสาวคนเล็ก ตัวของคุณพระดุลย์ฯรักพจมานมาก เรียนก็เรียนเสียสูง เรียนโรงเรียนคอนแวนต์ในพระนคร และเป็นคนที่สนิทและเข้าใจพ่อที่สุด แต่อนิจจา เมื่อเธอเพิ่งปิดภาคเรียนไป พ่อของเธอก็ป่วยหนัก เธอจึงรีบกลับบ้านดูใจคุณพ่อเป็นครั้งสุดท้าย พ่อของเธอก็ถามหาเพียงแต่เธอ และมอบสมุดบันทึกเล่มหนึ่งให้(ไดอารี่ของพ่อเอง) และหมดลมหายใจไป
    หลังจากงานศพของคุณพ่อผ่านไป พจมานจึงลองเปิดสมุดบันทึกของพ่ออ่านดู ล้วนเป็นเรื่องราวของพ่อเกี่ยวกับ บ้านทรายทอง และพบจดหมายหนึ่งจ่าหน้าซองตั้งใจจะส่งให้กับ หม่อมพรรณราย สว่างวงศ์ ณ อยุธยา เนื้อหาเขียนไว้ว่าอยากให้ทางบ้านทรายทองอุปการะดูแลเรื่องการเรียนให้เธอ เธอเห็นแล้ว ก็รีบเดินทางกลับกรุงเทพฯ ไปยังบ้านทรายทองหลังนั้น ไปเพื่อหวังว่าเขาจะรับดูแลเธอ และมาซึ่งพร้อมความยุติธรรมของสุรพล ปู่ของเธอ ที่ถูกตีตราว่าเกกมะเหรกเกเรจนถูกตัดออกจากกองมรดก
    แต่พอมาแล้ว เธอกลับเห็นว่าบ้านนี้มันแปลกพิลึกพิกล วันนั้นหม่อมพรรณรายไม่อยู่กับหม่อมราชวงศ์ภาวิณีจรัสเรือง หรือ คุณหญิงเล็ก ซึ่งออกไปพักผ่อนถึงศรีราชา (หนีหน้าพจมานด้วย) คนใช้วัยใหญ่อย่างเอม พยายามไล่เธอออกด้วยเหตุผลว่าไม่รับคนแปลกหน้า แต่ดีที่ทั้งหม่อมราชวงศ์ภาระดีสว่างวัฒน์ หรือว่า คุณหญิงใหญ่ลูกสาวคนโต และ หม่อมราชวงศ์ภาณุทัตสวัสดี หรือ คุณชายน้อย ลูกชายคนเล็กผู้เป็นง่อยเปลี้ยแห่งสว่างวงศ์ต้อนรับเธอ แม้จะถูกคุณหญิงใหญ่ไล่ออกไป แต่เธอก็กลับถูกเรียกให้ยอมอยู่ด้วย เพราะเห็นว่าคุณชายน้อยชอบเธอมาก
    ครั้นหม่อมพรรณรายกลับมา ก็ไม่ได้คำตอบรับที่ดีเลย อยู่เหมือนอย่างคนใช้ ไม่เหมือนญาติห่าง ๆ ที่มาอาศัย ได้ขึ้นมาอยู่กับคุณหญิงใหญ่ ก็ปรับตัวยากนัก เพราะเธอเป็นโรคประสาท เหตุเพราะหม่อมแม่ของเธอที่กีดกันชีวิต เผลอ ๆ ก็กรีดร้องเสียงดัง อาละวาดหนัก ส่วนคุณชายน้อย เขาติดพี่สาวคนใหม่มากทั้งวันและคืน คำก็เรียก "พี่พจมาน" สองคำก็ "พี่พจมาน" พจมานก็ชวนเล่น และพาเดินออกนอกเรือนเล็กที่อยู่บ่อย ๆ ให้สดชื่น ส่วนหม่อมพรรณรายและคุณหญิงเล็กก็จ้องหาเรื่องแกล้งเธอทุกที จะออกไปโรงเรียนก็ต้องได้แกล้งที กลับมาจากโรงเรียนต้องได้แกล้งทีอยู่อย่างนั้น จนเมื่อหม่อมราชวงศ์ภราดาพัฒน์ระพี หรือ คุณชายกลางกลับจากต่างประเทศ เขาเห็นพจมานแล้วก็สงสาร แม้จะทำตัวหยิ่งยโสไม่น้อยใส่บ้าง แต่ห้องหับก็จัดให้เธออย่างดี อยู่ข้างบนเหมือนที่สมาชิกครอบครัวทุกคนอยู่ ความเกลียดกันในทีแรก มันก็ค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นความรัก...
    แต่อุปสรรคของพจมานคือ หม่อมเจ้าชายอเนกนพรัตน์ หรือ ท่านชายต้อม เมื่อพบพจมานเข้า ใจที่รักคุณหญิงเล็ก และกำลังหมั้นกันอยู่ ก็ถอนหมั้นจากเธอ เปลี่ยนใจจะรักพจมาน และนกุล เพื่อหนุ่มตั้งแต่เด็กของเธอที่อยู่ละแวกบ้านใกล้กัน ที่เขาก็เริ่มคิดกับเธอเกินเพื่อนทุกที
    คุณชายกลางก็เช่นกัน อุปสรรคมีเพียงแค่ หม่อมเจ้าปิยะฉัตรโสภา หรือ ท่านหญิงติ๋ว พระขนิษฐา(น้องสาว)ของท่านชายต้อม ท่านหญิงเป็นผู้หญิงที่หม่อมพรรณรายอยากให้คุณชายกลางแต่งงาน แต่เขาก็ไม่ได้มีใจให้ ต่างคนต่างมีคนรุมรัก จึงทำให้ดูห่างเหินในทีแรก แต่พออยู่ใกล้กันมากขึ้น ก็เหนียวแน่นเป็นความรักที่ไม่อาจคลาย จะขอเล่าแค่นี้แล้วกันค่ะ

    ขอไม่เล่ายาวกว่านี้แล้วกันนะคะ (แถมพิมพ์ยาวเกิน เรื่องย่อไม่มีจริงสำหรับตัวเจ้าของค่ะ) ส่วนพจมาน สว่างวงศ์ ขอให้รู้แค่ว่า เป็นภาคที่ทั้งคุณชายกลางและพจมานแต่งงานกันก็พอค่ะ

- รีวิวได้สักที เย้ ! -

ขอเริ่มจากเวอร์ชั่นหนังสือนวนิยายแล้วกันค่ะ



ตอนนี้อ่านจบไปเพียงแค่บ้านทรายทองค่ะ ถือว่าเรื่องราวดูเป็นยุคนั้น ประมาณ พ.ศ. 2490 ที่มีคนชนชั้นสูงมากมาย พจมานเป็นเหมือนคนที่ถูกมองว่าชั้นต่ำ เธอพยายามให้ทุกคนมองด้วยว่าทุกคนกก็คน ไม่มีใครต่ำใครสูง แล้วเมื่อเธอถูกแกล้ง เธอก็ไม่ยอมเช่นกัน และความหยิ่งในศักดิ์ศรีก็เช่นกัน ขนาดหม่อมสั่งให้นั่งกับพื้น แต่ยังหูทวนลมนั่งบนเก้าอี้ และพูดโต้ตอบประมาณว่า สมัยนี้ คนที่จะมานั่งพินอบพิเทากับพื้น ก็คือคนรับใช้ และตัวเองมาอย่างญาติ ไม่ได้มาเป็นคนใช้ หรือมาเป็นทาส บ้านลุกเป็นไฟแทบตลอดทั้งครึ่งเล่ม โดยรวมก็เน้นไปทางว่าคนชนชั้นสูงเข้าออกสังคมที่มองคนอื่นว่าต่ำอย่างไรเหตุผลที่ฟังขึ้น ฟีลเรียกร้องความเสมอภาคของทุกคน ไรงี้ 55555
ส่วนภาคพจมาน สว่างวงศ์ ตอนนี้อ่านไปได้ถึงตอนที่ 7 แล้ว ก็ยังไม่มีอะไรมากค่ะ แค่เปิดเรื่องมาพร่อมข่าวว่าพจมานจะแต่งงาน และเอาพจนีย์เข้ามาในเรื่องตั้งแต่เริ่ม ซึ่งใจแตกหนีตามผัวที่เป็นครูดนตรีมาอยู่ในสลัม และหนีมาเป็นคนใช้วังท่านหญิงอ้อม แต่ทำไรไม่เป็น และได้ยินว่าพจมารจะมาปาร์ตี้สละโสดที่วัง ก็รู้สึกแค้นมาก ที่พี่สาวกลับได้ดิบดี แต่ตัวเองกลับมาอยู่สภาพของคนใช้ชั้นต่ำ

ถ้าเวอร์ชั่นละคร ส่วนตัวได้ดูเพียงแค่เวอร์ชั่นปี 2543 ของช่อง 3 เองค่ะ (หาเวอร์ชั่นอื่นแทบไม่ได้) พี่จอย รินลณี เล่นเป็นพจมาน คู่กับพี่หนุ่ม ศรราม ที่รับบทชายกลางค่ะ






(รูปจากหนังสือละคร จากหลายเว็บและหลายคน ขอเครดิตเพียงแค่นี้นะคะ)



รูปนักแสดงที่เล่นเรื่องนี้ค่ะ (รูปจากเฟซบุ๊ก คนรักละครเก่า)

พี่จอย รินลณี - พจมาน
พี่หนุ่ม ศรราม - ม.ร.ว.ภราดาพัฒน์ระพี (ชายกลาง)
คุณแหม่อม จินตหรา - ม.ร.ว.ภาระดีสว่างวัฒน์ (หญิงใหญ่)
พี่อ๋อม สกาวใจ - ม.ร.ว.ภาวิณีจรัสเรือง (หญิงเล็ก)
คุณตุ๊ก ญาณี - หม่อมพรรณราย
และก็คุณอ๊อฟ พงษ์พัฒน์ - ม.จ.อเนกนพรัตน์ (ท่านต้อม)

ส่วนตัวที่ได้ดูเวอร์ชั่นนี้ รู้สึกว่าตัวละครหลายตัวในเรื่องถูกตัดหายไป เช่น

- หม่อมเจ้านพมณี(ท่านหญิงตุ้ม) น้องสาวคนเล็กของท่านต้อมกับท่านติ๋ว
- ศรีวิภา เพื่อนสนิทของท่านหญิงตุ้ม
- ศิริอร ลูกสาวท่านผู้หญิงไฉไลที่ชอบชายกลางมาก่อน และหลังจากพจมานและชายกลางแต่งงาน ก็แอบเป็นมือที่สามอยู่ในนั้น (บทในเวอร์ชั่นนี้กลับเปลี่ยนเป็นท่านหญิงติ๋วคือมือที่สาม)

เวอร์ชั่นนี้เหมือนแทบจะเหลือไว้แค่ตัวหลักในเรื่องซะมากกว่า แต่ยังเดินเรื่องเข้าเค้าโครง แต่บางฉาก บางช็อต อาจจะโอเวอร์แอคติ้งไปหน่อย แต่เรื่องฉาก ก็พยายามทำเป็นยุคนั้นได้สมจริง ก็ถือว่าเป็นละครเรื่องที่ดี(สำหรับหลายคน จขกท.ก็หนึ่งในนั้นเพราะไม่เคยดูเวอร์ชั่นอื่นมาเทียบ 555555)เรื่องนึงของแม่ไก่ วรายุทธเลยค่ะ

ขอจบกระทู้แค่นี้แล้วกันค่ะ เขียนยาวมากแล้ว ใครจะมาอ่านกันน้อ 555555555

พี่ ๆ ชาวพันทิปถ้ายังจำบ้านทรายทองได้ จะเป็นภาพยนตร์ ละคร หรือเป็นนิยายต้นฉบับเลย ลองมาคุยกันหน่อยสิคะ ว่าในใจของทุก ๆ คน รู้สึกยังไงบ้างกับเจ้าบ้านหลังใหญ่ที่มีความแปลกซ่อนอยู่บ้าง หรือดาราคนไหนตรงกับบทประพันธ์ต้นฉบับเลย ไหนเอามาคุยกันค่ะ