ตามหัวข้อเลยค่ะไม่แน่ใจว่าเป็นอะไรไม่ค่อยเข้าใจ
ตัวเองเหมือนกันตอนเราต้องเข้าสังคมเราก็ยิ้มเฮฮา
สนุกมากๆพยามทำให้ทุกคนหัวเราะแต่พอกลับมาถึง
บ้านก็เหนื่อยแล้วก็คิดลบค่ะเหมือนจมอยู่กับควมคิด
ตัวเองและมันก็รู้สึกเหงามากค่ะและรู้สึกโดดเดี่ยว
ทั้งทีมีคนรอบตัวมากมายนะคะแต่รู้สึกว่าพวกเขาไม่
ได้เติมเต็มในใจอันว่างเปล่านี้เลยค่ะเรารู้สึกเหงา
มากๆบางทีตอนเรากลับออกมาจากการเข้าสังคมใน
กลุ่มใดกลุ่มนึงเราก็ตอบได้ตรงๆเลยค่ะว่ามันไม่ได้
สนุกเราก็แค่ยิ้มหัวเราะตามไปงั้นๆแหละค่ะ....สรุป
เราเป็นพวกตีหน้าไหมคะ555 หรือเราแค่เหงาคะ
ไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นพวกตีหน้ารึป่าว
ตัวเองเหมือนกันตอนเราต้องเข้าสังคมเราก็ยิ้มเฮฮา
สนุกมากๆพยามทำให้ทุกคนหัวเราะแต่พอกลับมาถึง
บ้านก็เหนื่อยแล้วก็คิดลบค่ะเหมือนจมอยู่กับควมคิด
ตัวเองและมันก็รู้สึกเหงามากค่ะและรู้สึกโดดเดี่ยว
ทั้งทีมีคนรอบตัวมากมายนะคะแต่รู้สึกว่าพวกเขาไม่
ได้เติมเต็มในใจอันว่างเปล่านี้เลยค่ะเรารู้สึกเหงา
มากๆบางทีตอนเรากลับออกมาจากการเข้าสังคมใน
กลุ่มใดกลุ่มนึงเราก็ตอบได้ตรงๆเลยค่ะว่ามันไม่ได้
สนุกเราก็แค่ยิ้มหัวเราะตามไปงั้นๆแหละค่ะ....สรุป
เราเป็นพวกตีหน้าไหมคะ555 หรือเราแค่เหงาคะ