เชฟจารึกอกช้ำจากรอบก่อน
พลาดขั้นตอนทำปลาดิบจิตไหวหวั่น
จึงถูกคัดลงแข่งศิษย์สำคัญ
ศึกแบ่งฝันชิงกับเกดอีกหนึ่งคน

โจทย์ลิ้นวัวมาท้าอย่างเร่งรัด
ของจำกัดบีบใจให้สับสน
มือที่สั่นเร่งปรุงพลาดทุกหน
จานสุดจนจืดชืดสิ้นแรงใจ

ยังไม่จบกรรมการเพิ่มโจทย์ซ้ำ
ให้รีบทำกึ๋นไก่ด้วยความหวัง
เชฟจารึกฝืนยิ้มกลบใจพัง
แต่รสดังจืดจางไม่ติดจาน

โจทย์สุดท้ายคือทับทิมแสนหวานเปรี้ยว
หมายจานเดียวพลิกเกมแต้มที่ผ่าน
แต่รสจมช็อกโกแลตจนหมดจาน
ทับทิมพาลหมองมัวไร้ตัวตน

พ่ายหมดรูป หมดทุกจาน ผ่านเวที
ศิษย์ทำดี ครูแพ้ ทุกเหตุผล
จารึกยืน เหมือนเงา ไร้ตัวตน
สิ้นศรัทธาในตนจนน้ำตา

ศิษย์รักได้ไปต่อสู่ปลายฝัน
ครูหลีกขั้นเงียบงันไม่ครหา
จากวันนี้จากเวทีครูขอลา
เหลือเพียง “จารึก” นี้...ให้จดจำ