สวัสดีคะหนูอายุ13แล้วพ่อกับแม่หนูไปทำงานหนูอยู่กับตากับยายแล้วหนูเรียนไม่ค่อยเก่งหนูพยายามอ่านหนังสือเยอะๆแต่ก็ช่วยไรหนูไม่ได้เลยหนูโดนกดดันทางด้านการเรียนทั้งอยากให้หนูเป็นครูเป็นหมอหนูไม่อยากให้พวกแกคาดหวังกับหนูเกินไปแล้วช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมหนูต้องอยู่บ้านแล้วน้องมาอยู่ด้วยพอน้องมาอยู่ด้วยยายแกชอบพูดคำแรงๆใส่หนูบอกว่าหนูเป็นภาระไร้ประโยชน์ทั้งที่หนูก็ค่อยช่วยงานบ้านแกทุกวันแล้วหนูเป็นคนกินข้าวไม่เยอะตอนเช้าเลยไม่หิวแกก็มาโมโหใส่หนูว่าหนูอยู่ไปวันวันจนบ้างครั้งหนูคิดว่าหนูเกิดมาไร้ประโยชน์หรอหรือหนูเกิดมาเป็นภาระคนอื่นถ้าหนูตายไปพวกเขาคงมีความสุขใช่มั้ยหนูคิดอย่างงี้บ่อยมากหนูเป็นคนขี้เกรงใจไม่ชอบเล่าเรื่องที่กดดันให้ใครฟังไม่กล้าบอกแม่คนในครอบครัวเพราะแกชอบมาล้อปมหนูว่าพ่อกับแม่ไม่รักเพราะปกติพ่อกับแม่ต้องทำงานแต่บ้างครั้งหนูก็สงสัยวันหยุดทำไมพ่อกับแม่ไม่โทรหาหนูเหมือนลูกคนอื่นบ้างแล้วหนูไม่ค่อยสนิทกับคนในครอบครัวเลยหนูเก็บตัวอยู่ในห้องเพราะหนูรู้สึกว่าข้างนอกมันไม่ปลอดภัยหนูเลยมาคิดทบทวนตัวเองหนูคิดว่าถ้าหนูหาเงินได้เองคงดีแต่ตอนนี้หนูพึ่งอายุ13หนูอยากทำงานให้พวกแกเห็นว่าหนูเองก็เป็นคนหนึ่งที่มีความพยายามพี่ๆช่วยให้คำปรึกษาหนูหน่อยคะยังไงก็ขอขอบคุณมากๆค่ะ🙏🏻🙏🏻