แนะนำนิยายน่าสนใจ หรัญหลงกรณ์ (Mpreg)
นามปากกา : ฟางข้าวJ
คำโปรย
"ความรัก... เปรียบเสมือนยาพิษ" แม้รู้ดีว่ามันอันตราย และอาจจบลงด้วยความเจ็บปวด แต่สุดท้ายก็ยังเลือกกลืนลงไปโดยไม่ลังเล [img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tac/1/16/1f4cc.png[/img]
เมื่อสามีเก่ากลับมา... พร้อมกับลูกของผู้หญิงคนนั้น กรณ์กวีไม่เคยคิดเลยว่า วันหนึ่งจะต้องรับดูแล ‘หรัญ’ เด็กหนุ่มวัย 20 ที่เป็นลูกของชู้รักกับอดีตสามี! ทั้งที่เขาควรจะมองอีกฝ่ายเป็นเพียงเด็กคนหนึ่ง แต่หรัญกลับทำให้หัวใจของเขาสั่นคลอน อายุที่ห่างกันถึง 18 ปี สถานะที่ไม่ควรเกินเลย และคำว่า “เด็กนั่นเป็นลูกของชู้” ทั้งหมดนี้ควรเป็นกำแพงขวางกั้น แต่ยิ่งพยายามผลักไส หรัญกลับยิ่งเข้ามาใกล้... . . .
“กร…” “กรครับ”
“หรัญ ถอยออกไป…”
“ผมชอบคุณ ชอบมากจริงๆ”
จะทำยังไงดีล่ะ เด็กมันติดเสียแล้ว ทุกๆ อย่างที่บอกไปเขารู้ว่าหรัญเข้าใจแต่ไม่ยอมฟัง “ไม่ต้องมีเบบี๋ก็ได้ แต่ให้ผมชอบคุณได้ไหม นะครับ…” ผิดที่ผิดทางไปหมดแล้ว ไม่มีอะไรถูกต้องสักอย่าง “กร ผมชอบคุณ” “อืม…ฉันรู้แล้ว” กรณ์กวีหลับตาลงพลางถอนหายใจ หนทางข้างหน้าของเขาคือหุบเหวลึก แต่แทนที่จะหันหลังกลับหรือหยุดเดิน เขากลับเลือกที่จะกระโจนลงไปโดยที่ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าหนทางข้างหน้าจะต้องพบเจอกับอะไร
แนะนำนิยายน่าสนใจ หรัญหลงกรณ์ (Mpreg)
นามปากกา : ฟางข้าวJ
คำโปรย
"ความรัก... เปรียบเสมือนยาพิษ" แม้รู้ดีว่ามันอันตราย และอาจจบลงด้วยความเจ็บปวด แต่สุดท้ายก็ยังเลือกกลืนลงไปโดยไม่ลังเล [img]https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/tac/1/16/1f4cc.png[/img] เมื่อสามีเก่ากลับมา... พร้อมกับลูกของผู้หญิงคนนั้น กรณ์กวีไม่เคยคิดเลยว่า วันหนึ่งจะต้องรับดูแล ‘หรัญ’ เด็กหนุ่มวัย 20 ที่เป็นลูกของชู้รักกับอดีตสามี! ทั้งที่เขาควรจะมองอีกฝ่ายเป็นเพียงเด็กคนหนึ่ง แต่หรัญกลับทำให้หัวใจของเขาสั่นคลอน อายุที่ห่างกันถึง 18 ปี สถานะที่ไม่ควรเกินเลย และคำว่า “เด็กนั่นเป็นลูกของชู้” ทั้งหมดนี้ควรเป็นกำแพงขวางกั้น แต่ยิ่งพยายามผลักไส หรัญกลับยิ่งเข้ามาใกล้... . . .
“กร…” “กรครับ”
“หรัญ ถอยออกไป…”
“ผมชอบคุณ ชอบมากจริงๆ”
จะทำยังไงดีล่ะ เด็กมันติดเสียแล้ว ทุกๆ อย่างที่บอกไปเขารู้ว่าหรัญเข้าใจแต่ไม่ยอมฟัง “ไม่ต้องมีเบบี๋ก็ได้ แต่ให้ผมชอบคุณได้ไหม นะครับ…” ผิดที่ผิดทางไปหมดแล้ว ไม่มีอะไรถูกต้องสักอย่าง “กร ผมชอบคุณ” “อืม…ฉันรู้แล้ว” กรณ์กวีหลับตาลงพลางถอนหายใจ หนทางข้างหน้าของเขาคือหุบเหวลึก แต่แทนที่จะหันหลังกลับหรือหยุดเดิน เขากลับเลือกที่จะกระโจนลงไปโดยที่ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าหนทางข้างหน้าจะต้องพบเจอกับอะไร